Ο Φερέιρα «ξορκίζει» τον περσινό Αμπέλ

Η νίκη-πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Μπεσίκτας, που συνοδεύτηκε από καλή απόδοση και την ανάδειξη των νέων παικτών, δυναμώνει τη θέση του Άμπελ Φερέιρα. Ενός ανθρώπου ο οποίος έμεινε στην Τούμπα μετά το τέλος των Play Off, επειδή η ΠΑΕ κινδύνευε να παραβιάσει το Financial Fair Play αν τον απέλυε και έπρεπε να πληρώσει μία μεγάλη αποζημίωση.

Είναι πρώιμο να γραφτεί ότι η μοίρα του Φερέιρα αλλάζει οριστικά από αυτό το αποτέλεσμα. Ωστόσο, σίγουρα ο Πορτογάλος κέρδισε «κανονάκια», όπως αποκαλούμε τις έξτρα ζωές στα video games. Ο Φερέιρα κέρδισε χρόνο για να εργαστεί με λιγότερη πίεση, να εξελίξει τη δουλειά του και να πείσει ότι η περσινή αποτυχία του σχετίζεται με άλλους παράγοντες και λιγότερο με τις ικανότητες του.

Εξαρχής, η αποστολή που ανέλαβε ο Φερέιρα ήταν δυσανάλογη περίπλοκη. Όχι μόνο επειδή κλήθηκε να αντικαταστήσει τον πιο επιτυχημένο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ, τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ούτε γιατί ήταν η πρώτη δουλειά του στο εξωτερικό, μακριά από το προστατευμένο εργασιακό περιβάλλον της Μπράγκα, με ανθρώπους που γνώριζε και τον ήξερα.

Η μεγαλύτερη αντιξοότητα για τον Φερέιρα ήταν ότι ανέλαβε να διαχειριστεί ένα ρόστερ που δεν ήταν δικό του, με επιρροές στην επάνδρωση του από τα ενδότερα της ομάδας. Με παίκτες πρωταθλητές σε μεγάλη ηλικία, οι οποίοι ήθελαν να περάσουν το δικό τους και ένιωθαν πιο δυνατοί από τον προπονητή τους. Και με ένα σύνολο που έπαιζε ένα ποδόσφαιρο που δεν άρεσε στον Άμπελ, αλλά δεν πίστευε ότι προλάβαινε να το αλλάξει.

Για αυτό στην περσινή σεζόν ο Άμπελ έμοιαζε να τσακώνεται με τα «πιστεύω» του. Έδειχνε να μην απολαμβάνει το δημιούργημα του, διότι κατ’ ουσίαν ήταν ένα «κατασκεύασμα» που είχε δικές του παρεμβάσεις, αλλά δεν κατασκεύασε εκείνος την κεντρική δομή. Ίσως για αυτό να ήταν άδικη η ισοπεδωτική κριτική, επειδή οι περισσότεροι δεν εκτίμησαν το πραγματικό μερίδιο ευθύνης του Φερέιρα.

Για τον Άμπελ, το παιχνίδι με τη Μπεσίκτας ήταν «ζωής ή θανάτου». Επαγγελματικά μιλώντας. Γιατί με έναν αποκλεισμό και με ήττα, δύσκολα θα συνέχιζε στον Δικέφαλο. Ακόμα και με το υψηλότατο κόστος που θα έπρεπε να επωμιστεί ο Ιβάν Σαββίδης. Εν τέλει, ο Πορτογάλος βγήκε ζωντανός από τη μάχη και κυρίως, ενισχυμένος.

MUST READ

Άλλους 2.000 βαθμούς, άλλη μια θέση και το όνειρο συνεχίζεται…

Εκτός από τον χρόνο που εξασφάλισε για να δουλέψει, η ενδεκάδα του Φερέιρα απέδωσε καλό ποδόσφαιρο. Με ελλείψεις, αδυναμίες και δυσλειτουργίες, αλλά είχε ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε επιτυχώς. Μία σημαντική συνθήκη, που τονώνει την αυτοπεποίθηση του Άμπελ και την πίστη στη δουλειά του. Τον κάνει να νιώθει πιο άνετα, για να επιμείνει στο πλάνο του και αυτή τη φορά, να έχει μαζί του τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι θα υπηρετούν τη φιλοσοφία του προπονητής τους και δεν θα πιστεύουν ότι τα «θέλω» τους έχουν μεγαλύτερη αξία…

Γράψτε το σχόλιο σας