Ελ Αραμπί, όπως Γκόγκιτς και κάτι παραπάνω…

Αν το πάμε με βάση την ηλικία και κάτι παρακάτω. Ο Σέρβος παικταράς ήρθε στον Ολυμπιακό περίπου δυο χρόνια μεγαλύτερος. Ο Ελ Αραμπί ήρθε στα τριάντα δυο του έχοντας δώσει στις χώρες του πετρελαίου τα διαπιστευτήριά του ως σκόρερ.

Ο Σίνισα τα είχε δώσει στο πρωτάθλημα της Κύπρου. Κι είναι ψέματα να υποστηρίξουμε τώρα ότι κάποιος άλλος πέρα από τον Μπάγιεβιτς πίστευε πως ο «παππούς» θα κάνει την δουλειά. Εδώ είναι το πρώτο κοινό με τον Ελ Αραμπί. Ελάχιστοι πίστευαν ότι ο μαροκινός θα έλυνε το πρόβλημα που ταλάνιζε τον Ολυμπιακό την προηγούμενη χρονιά. Ότι το έλυσε δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Η διαφορά του με τον Γκόγκιτς συνίσταται στο εξής.

Ο Σίνισα έπαιζε και για όλους τους άλλους. Τα έβαζε όταν χρειαζόταν αλλά έπαιζε και σαν περιφερειακός επιθετικός με στόχο την δημιουργία. Θα μου πείτε πως μπορεί να αμφισβητηθεί ότι και ο Ελ Αραμπί κάνει το ίδιο από τη στιγμή που μετράει ήδη έξι ασίστ. Η διαφορά είναι ότι ο Ελ Αραμπί παίζει πάντα στην κορυφή της επίθεσης και πάντα σε απευθείας σύνδεση με το αντίπαλο τέρμα. Ο Γκόγκιτς δεν έπαιζε πάντα στην κορυφή και δεν έπαιζε πάντα για να σκοράρει.

Υπήρχε ο Αλεξανδρής για να κάνει αυτή τη δουλειά. Ηρθε όμως, σαν εναλλακτική λύση και την πρώτη χρονιά της παρουσίας του με τα ερυθρόλευκα έκανε πράγματα και θαύματα. Χρήσιμος και με το παραπάνω υπήρξε και τις δυο χρονιά που ακολούθησαν αν και σε βαθύ ποδοσφαιρικό… γήρας. Πάμε σε μια ομοιότητα ακόμα: Και οι δυο τους δεν τραυματίζουν την μπάλα. Της φέρονται με αβρότητα. Την χαϊδεύουν. Κάνουν την δουλειά τους με αγγίγματα και όχι με… βιαιότητα.

Ο μαροκινός είναι ο μετρ της μιας επαφής. Του αρκεί μία και καλή για να την σπρώξει στα δίχτυα. Ο Σέρβος με το αέρινο τρέξιμο και τις εντυπωσιακές αλλαγές κατεύθυνσης την κρατούσε κι έκανε πολλά μέτρα μαζί της. Τα χρόνια κύλησαν αλλά ο Γκόγκιτς παραμένει ανάμνηση βαθιά χαραγμένη στις μνήμες των οπαδών του Ολυμπιακού.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Ο Ελ Αραμπί τώρα φτάνει στην ηλικία κατά την οποία ήρθε ο Σέρβος στον Ολυμπιακό. Εχει πετυχαίνει -παρά ένα- όσα γκολ πέτυχε εκείνος στα τρία χρόνια παρουσίας του στους ερυθρόλευκους. Με τον Γκόγκιτς ο Ολυμπιακός τα πήρε όλα. Με τον Ελ Αραμπί βρήκε λύση το επιθετικό του πρόβλημα προκειμένου να τα πάρει όλα. Κι αν είναι δυνατό και κάτι παραπάνω στην Ευρώπη…

Γράψτε το σχόλιο σας