Ρωσία: Γίνεται εκκαθάριση; – Γιατί κανείς δεν αναφέρεται στην εξαφάνιση του Πριγκόζιν;

Επιπλέον, φαίνεται ότι οι Ρώσοι έχουν ξεκινήσει τις δικές τους επιθετικές επιχειρήσεις στο βόρειο τμήμα του Λουγκάνσκ και σημειώνουν επιτυχία.

Οι εγγυήσεις του ΝΑΤΟ

Η ιστορία της Daily Mail και η περίεργη δήλωση του Ντανίλοφ μπορεί να αποτελούν μέρος της προσπάθειας ν’ αυξηθεί το κύρος της Ουκρανίας ενόψει της συνάντησης του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Το Κίεβο επιδιώκει την ένταξη τώρα στη συμμαχία, ή το λιγότερο πέραν αυτού, μια σιδερένια συμφωνία ασφαλείας.

Πούτιν – Γκερασίμοφ (εικόνα από βίντεο του CNN)

Ο πρόεδρος Μπάιντεν λέει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να προσφέρουν στην Ουκρανία μια συμφωνία ασφαλείας όπως αυτή που έχουν με το Ισραήλ.

Αυτή δεν αποτελεί δέσμευση για την υπεράσπισή του. Αντίθετα, αναφέρει ότι η υποστήριξή του «αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής».

Κάτι που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα το βοηθήσουν να διατηρήσει ένα ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των (απροσδιόριστων κατά τα άλλα) αντιπάλων του, κάτι που έχουν κάνει γενικά, εκτός των περιπτώσεων που δεν έχουν παραδώσει ορισμένα όπλα ως τιμωρία για την υποτιθέμενη συμπεριφορά του σε κάποιο θέμα όπως οικισμοί ή Γάζα ή Χεζμπολάχ ή Ιράν.

Δεν είναι σαφές εάν ο Μπάιντεν σκοπεύει να προσφέρει μονομερώς αυτού του είδους τη συμφωνία στην Ουκρανία ή αν θέλει να πείσει το ΝΑΤΟ να συμμετάσχει σε μια τέτοια προσφορά.

Το πρόβλημα του αμερικανού προέδρου είναι ότι ορισμένες χώρες μπορεί να έχουν αμφιβολίες για οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη δέσμευση ή να αντιτίθενται εντελώς σε οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία, όπως επιθυμεί η Ουγγαρία.

Δεν πάνε όλα καλά στην Ευρώπη

Η βορειοατλαντική συμμαχία μπορεί ν’ αρκεστεί σε κάποιου είδους δήλωση σχετικά με τη σημασία της Ουκρανίας και τη μακροπρόθεσμη επιθυμία της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Εάν οποιαδήποτε δέσμευσή του απαιτεί τα προπολεμικά σύνορά της, θα βλάψει κάθε πιθανότητα ειρηνευτικών συνομιλιών.

Είναι πιθανό η πρόταση Μπάιντεν ν’ αποτελεί μια εναλλακτική θέση, επειδή οι προσπάθειες για την απόκτηση ισχυρότερης δέσμευσης για την ασφάλεια στο ΝΑΤΟ ή την ένταξη της Ουκρανίας σ’ αυτό δεν είχαν επιτυχία.

Επιδεικνύοντας τώρα το ΝΑΤΟ, υποστηρικτές όπως ο πρώην αντιπρόεδρος του Τραμπ, Μάικ Πενς, ή ο βαριά ζημιωμένος γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ή ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι απίθανο να πείσουν.

(Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η δήλωση του Ερντογάν που υποστηρίζει την ένταξη της Ουκρανίας στη βορειοατλαντική συμμαχία έρχεται σε σύγκρουση με τη συνεχιζόμενη προσπάθειά του να εμφανιστεί ξανά ως ειρηνοποιός μεταξύ Κιέβου και Μόσχας. Φαίνεται σαν ο τούρκος πρόεδρος να στρέφεται εναντίον του ίδιου του εαυτού του).

Ολο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αρχίζουν να βλέπουν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία υπονομεύει την ασφάλειά τους και προκαλεί οικονομική καταστροφή.

Οι γαλλικές ταραχές είναι μια προειδοποιητική βολή ότι δεν πάνε όλα καλά στην Ευρώπη. Ενώ μπορεί να θεωρηθούν ως ένα εσωτερικό ζήτημα που έχει να κάνει με το τεράστιο πρόβλημα της Γαλλίας, η οποία αντιμετωπίζει τις μη αφομοιωμένες κοινότητες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, εκφράζουν επίσης τη βαθιά απογοήτευση στην Ευρώπη και μια στροφή στην ευρωπαϊκή πολιτική προς την άκρα δεξιά.

Η Ουκρανία τους έχει παγιδεύσει

Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι πολλοί Ευρωπαίοι ήθελαν εδώ και καιρό μια Ευρώπη πιο ανεξάρτητη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

(Φωτογραφία AP)

Στην πραγματικότητα, ακόμη και ο Μακρόν και οι πρώην ομόλογοί του στη Γερμανία και την Ιταλία δεσμεύτηκαν να συγκροτήσουν μια ευρωπαϊκή διοίκηση που δεν θα συνδέεται με το ΝΑΤΟ.

Τώρα μπορεί να έχουν διαφοροποιήσει τη στάση τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει δημόσια υποστήριξη για απαλλαγή από την κυριαρχία των ΗΠΑ. Η Ουκρανία τους έχει παγιδεύσει ν’ ακολουθούν τις εντολές της Ουάσιγκτον.

Σήμερα η Ευρώπη χρειάζεται την αμερικανική ενέργεια, την αμερικανική ασφάλεια για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από τη Μέση Ανατολή και την αμερικανική στρατιωτική τεχνολογία.

Πάνω απ’ όλα, χρειάζεται τις ΗΠΑ να πολεμήσουν γι’ αυτήν εάν γίνει πόλεμος, καθώς οι αμυντικές δυνατότητές της δεν είναι καθόλου επαρκείς για να τη διασφαλίσουν σε περίπτωση επίθεσης.

Ενώ μεγάλο μέρος του κόσμου θεωρεί την καταστροφή του αγωγού Nord Stream ως ενέργεια κατά των Ρώσων, φαίνεται όλο και περισσότερο ότι επρόκειτο για προσπάθεια των ΗΠΑ ν’ αποκόψουν τη Γερμανία από τη ρωσική επιρροή.

Η… εξαφάνιση Πριγκόζιν

Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος ακριβώς κρύβεται πίσω από τους διάφορους ισχυρισμούς περί εκκαθάρισης στο Κρεμλίνο. Αλλά ξέρουμε ότι η κόρη του στρατηγού Σουροβίκιν λέει ότι ο πατέρας της είναι καλά.

«Δεν του συνέβη τίποτα, κανείς δεν τον συνέλαβε και είναι στο γραφείο του», φέρεται να είπε στο κανάλι Baza Telegram, γνωστό για τις επαφές του με τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας.

Είναι ενδιαφέρον ότι παρά τα όσα λέει η κόρη του, ο Τύπος επιμένει πως ο Σουροβίκιν αγνοείται.

Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε αν υπάρχει εκκαθάριση στη Ρωσία και ποια είναι τα θύματά της. Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον ότι ενώ ο Τύπος είναι γεμάτος ειδήσεις για ρώσους στρατηγούς, δεν αναφέρει ότι ο Πριγκόζιν επίσης αγνοείται.

Δεν τον έχουν δει για πολλές μέρες. Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο είπε ότι δεν βρισκόταν στη χώρα του, όπως συμφωνήθηκε προ ημερών, αλλά είχε επιστρέψει στην Αγία Πετρούπολη και, ίσως, ταξίδεψε και στη Μόσχα.

Δύο ήταν οι αναφορές μετά τη μεγάλη επιδρομή στην έπαυλη του Πριγκόζιν στην Αγία Πετρούπολη.

Η πρώτη ότι είχε επιστρέψει στο σπίτι του για ν’ ανακτήσει μερικά από τα κατασχεθέντα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων όπλων, χρυσού και μετρητών.

Η δεύτερη έδινε διαφορετικό στίγμα για τον αρχηγό της Βάγκνερ. Ανέφερε ότι βρέθηκε στο γραφείο της FSB (Υπηρεσία Ασφαλείας) στην Αγία Πετρούπολη, όπου φέρεται να έλαβε το κατασχεθέν υλικό του, ή τουλάχιστον μέρος αυτού.

Υπαινιγμοί Λουκασένκο

Και οι δύο ιστορίες είναι γεμάτες προβλήματα. Πώς και δεν τον είδε κανείς; Πώς θα μπορούσε να βάλει όλα τα κατασχεθέντα αντικείμενα μέσα στη λιμουζίνα του;

Υπαινίχθηκε ο Λουκασένκο ότι ο Πριγκόζιν μεταφέρθηκε στην Αγία Πετρούπολη αντί να πάει μόνος του εκεί; Ο υπαινιγμός του για τη Μόσχα αποκαλύπτει πού βρίσκεται τώρα;

Στο μεταξύ, στη Λευκορωσία, οι εργασίες σταμάτησαν στο στρατόπεδο που ετοιμαζόταν για τις δυνάμεις της Βάγκνερ, και στο οποίο είχε αποφασιστεί να παραμείνουν με τον αρχηγό τους. Στην πραγματικότητα, καμία από αυτές τις δυνάμεις δεν έχει εμφανιστεί στη Λευκορωσία.

Σουροβίκιν – Πριγκόζιν (φωτογραφίες από το Twitter)

Ο επίσημος ρωσικός Τύπος (RT, Sputnik News, Tass, Izvestia) συνεχίζει τα δημοσιεύματα για την επιδρομή στο σπίτι του Πριγκόζιν και τον παρουσιάζει με πολύ αρνητικό τρόπο.

Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, η δημοτικότητά του μειώθηκε σημαντικά με την απόπειρα πραξικοπήματος, και τώρα βυθίζεται ακόμη περισσότερο καθώς εμφανίζεται ως προδότης και κλέφτης.

Υπάρχουν ακόμη μεγάλα ερωτήματα σχετικά με το ποιος ήταν συνένοχος στην προσπάθειά του να καταλάβει την εξουσία.

Δεν ήταν πραξικόπημα…

Πολλοί σχολιαστές είπαν ότι η επιδρομή του δεν ήταν πραξικόπημα επειδή μπήκε στο Ροστόφ με πολύ μικρή δύναμη, και μόνο ένα μέρος αυτής συνέχιζε προς τη Μόσχα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχε καμία πιθανότητα να κερδίσει μια μάχη με τον στρατό αν υπήρχε.

Αλλά η ιδέα ήταν ξεκάθαρα ότι ο Πριγκόζιν επρόκειτο να λάβει υποστήριξη από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά όχι την ανώτατη ηγεσία του, την οποία περιφρονούσε και ήθελε να τη δει στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Το γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός κινήθηκε πολύ αργά εναντίον του και η FSB, η Προεδρική Φρουρά και οι τσετσενικές μονάδες ετοιμάζονταν να υπερασπιστούν τη Μόσχα, υποδηλώνει ότι υπήρχε πραγματικός φόβος στο Κρεμλίνο πως ο επικεφαλής της Βάγκνερ είχε πραγματικά υποστήριξη για την ανάληψη της ρωσικής κυβέρνησης.

Οπως όλοι γνωρίζουν τώρα, ενώ μπορεί να υπήρχε παθητική υποστήριξη, ο Πριγκόζιν δεν μπορούσε να συγκεντρώσει τον στρατό ή τις υπηρεσίες ασφαλείας για ν’ αλλάξουν ανοιχτά πλευρά.

Ο ίδιος ο Σουροβίκιν δημοσίευσε ένα βίντεο από το I-Phone του λέγοντας στους Βαγκνερίτες να σταματήσουν και να μην πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας. Προσπαθούσε να προστατευτεί αν το πραξικόπημα αποτύγχανε; Ή ήταν γνήσια η έκκληση;

Δύσκολο να είσαι σίγουρος

Είναι σημαντικό για την Ουκρανία και την Ουάσιγκτον στη συνάντηση του ΝΑΤΟ να μπορούν να πουν ότι η Ρωσία βρίσκεται σε κρίση, ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν εξαντληθεί και ότι υπάρχει συγκεκριμένη πιθανότητα νίκης.

Πολλά από τα νέα, ιδωμένα υπό αυτό το πρίσμα, συνιστούν μια προσπάθεια να διαμορφωθεί η συνάντηση του ΝΑΤΟ και να υπάρξει ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα.

Από την άλλη, αυτά που φθείρονται είναι το ανθρώπινο δυναμικό και ο εξοπλισμός της Ουκρανίας καθώς και η μελλοντική ασφάλεια της Ευρώπης.

MUST READ

Άλλη μία «επιτυχία» της ΕΠΟ: Χωρίς φιλάθλους και φέτος ο τελικός του Κυπέλλου

Στις σοβιετικές μέρες ήταν εύκολο να δει κανείς ποιος ήταν μέσα και ποιος ήταν έξω. Παρατάσσονταν στον τοίχο του Κρεμλίνου και ανάλογα με το πού στέκονταν, μπορούσες να καταλάβεις την εξέχουσα θέση τους. Αν δεν εμφανίζονταν, τις περισσότερες φορές είχαν εκκαθαριστεί. Είναι πιο δύσκολο τώρα να είσαι σίγουρος.