
Με Copy Paste από το κυβερνητικό αφήγημα για τα Τέμπη ο πρωθυπουργός προσπαθεί να διαχειριστεί και το μεγάλο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Τα ίδια ακριβώς με σήμερα έλεγε και στο υπουργικό συμβούλιο της 9.3.2023. Επαναλαμβάνει και την ίδια ακριβώς τακτική, που χρησιμοποίησε στα Τέμπη, για στροφή στο κυβερνητικό έργο.
Από αφήγημα έχει ξεμείνει πλήρως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος, μετά τα απανωτά σκάνδαλα και μετά τις αλλεπάλληλες εξαιρετικά σοβαρές υποθέσεις για τις οποίες είναι υπόλογο το Μαξίμου, ψάχνει να βρει γραμμή άμυνας απέναντι στο πελώριο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έχει βυθίσει σε κρίση την κυβέρνηση, και τελικά καταλήγει απλώς να ανακυκλώνει με copy paste την ίδια ακριβώς που χρησιμοποιούσε και για την υπόθεση των Τεμπών!
Πρώτα απ’ όλα, χαρακτηριστική της σύγχυσης που επικρατεί στο μέγαρο Μαξίμου είναι η αντιφατική πρωθυπουργική γραμμή -την είδαμε και σήμερα στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου- που από τη μία λέει ότι «δεν πρέπει να υιοθετήσουμε τη λογική του συμψηφισμού, ούτε αρκεί να λέμε ότι αυτές οι ψηφοθηρικές πρακτικές ήταν διαχρονικές, γίνονταν από άλλες παρατάξεις», αλλά από την άλλη, αμέσως μετά το αναιρεί και επαναλαμβάνει το γνωστό κυβερνητικό αφήγημα περί «διαχρονικών ευθυνών».
Στο όνομα των… προηγούμενων
Γιατί τι άλλο σημαίνει η φράση που χρησιμοποίησε ο Κυρ. Μητσοτάκης σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο, ότι «δεν διστάζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναλάβω το βάρος της ευθύνης και στο όνομα όσων κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν ένα κράτος που έπρεπε να αλλάξει», αν όχι μια επανάληψη του αφηγήματος περί «διαχρονικών ευθυνών»;
Ελα όμως, που είναι ακριβώς η ίδια ρητορική που χρησιμοποιούσε ο πρωθυπουργός -και πάλι στο υπουργικό συμβούλιο- στις 9 Μαρτίου 2023, αμέσως μετά δηλαδή την τραγωδία των Τεμπών (που έλαβε χώρα στις 28 Φεβρουαρίου 2023). Εκεί λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης έλεγε: «οι σκέψεις μας είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα στις οικογένειες των θυμάτων, γι’ αυτό και θα επαναλάβω τη δημόσια συγνώμη μου στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια, αλλά κυρίως προσωπικά. Αναλαμβάνω κατά συνέπεια την ευθύνη».
Ανακύκλωση αφηγήματος
Και βέβαια, όπως και τώρα που επιχειρεί να μεταθέσει τις ευθύνες γενικώς και αορίστως στο «κράτος», του οποίου «οι δομές χρειάζονται κάποτε να μεταρρυθμιστούν, έστω και αν αυτό σημαίνει κόστος», έτσι και τότε, μετά τα Τέμπη, πάλι μιλούσε για «πόλεμο με το σκοτεινό κράτος του αναχρονισμού. Ένα κράτος το οποίο κατά καιρούς μπορεί να παίρνει -ας είμαστε ειλικρινείς- διάφορα κομματικά χρώματα, αλλά που παραμένει βαθύ, γιατί έχει δομηθεί επί δεκαετίες πάνω σε κατεστημένες νοοτροπίες. Πάνω σε συστημικές αδράνειες, σε μικροπολιτικά τερτίπια και δυστυχώς σε ανεύθυνες συμπεριφορές. Είναι το προβληματικό κράτος το οποίο σας ζητώ να ανατρέψουμε και θα το ανατρέψουμε, σε όποιον τομέα και αυτό εκδηλώνεται, όσα εμπόδια και αν συναντήσουμε».
Ίδια τακτική
Αλλά copy paste, εκτός από τη ρητορική, είναι και η τακτική που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να βγει από τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι και μετά την τραγωδία των Τεμπών το μέγαρο Μαξίμου επιχειρούσε στροφή στην υλοποίηση του κυβερνητικού έργου και πάσχιζε να δείξει ότι επιχειρεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της καθημερινότητας των πολιτών, προσπαθώντας να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας.
Ε λοιπόν, το ίδιο ακριβώς κάνει και τώρα, όπου θέλει να δώσει έμφαση στην προβολή του κυβερνητικού έργου, ψάχνοντας τον τρόπο να ανακόψει την περαιτέρω βύθιση της κυβέρνησης στο σκάναλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Σε αυτό το πλαίσιο ήδη προγραμματίστηκαν δύο συνεντεύξεις Τύπου την ίδια μέρα. Σήμερα και οι δύο.
Η πρώτη δόθηκε από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο.
Η δεύτερη έχει θέμα: «Νέοι ευρωπαϊκοί πόροι 8+ δισ. ευρώ για το περιβάλλον, την ανάπτυξη, την καθημερινότητα και τη φτώχεια» και πραγματοποιείται με τη συμμετοχή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη και των υπουργών Σταύρου Παπασταύρου, Σοφίας Ζαχαράκη, Κώστα Κυρανάκη, Τάκη Θεοδωρικάκου, Δόμνας Μιχαηλίδου και Βασίλη Κικίλια.
Αμφιταλαντεύονται
Όσο όμως και αν ο πρωθυπουργός μίλησε για «ανάληψη ευθύνης», έστω και στο… «όνομα όσων κυβέρνησαν», στην πράξη δεν έχει εξηγήσει με ποιο τρόπο θα αναληφθούν οι ευθύνες της κυβέρνησής του. Πόσο μάλλον όταν ακόμα το Μαξίμου δεν ξεκαθαρίζει ποιος θα είναι ο κοινοβουλευτικός δρόμος που το ίδιο επιθυμεί να πάρει η υπόθεση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ ακόμα εμφανίζεται να αμφιταλαντεύεται μεταξύ της σύστασης προανακριτικής επιτροπής ή εξεταστικής, επιβεβαιώνοντας έτσι τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται.
Με την πλάτη στον τοίχο
Στην πραγματικότητα καμία ανάληψη ευθυνών δεν υπάρχει από τον πρωθυπουργό ούτε στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μόνο πρόσπάθεια διάχυσής τους βλέπουμε, όπως και στην υπόθεση των Τεμπών. Όπως καμία ευθύνη δεν ανελήφθη και σε μια σειρά άλλα σκάνδαλα, με πρώτο των υποκλοπών, που η κυβέρνηση θα ήθελε να έχει κλείσει αλλά η υπόθεση βέβαια παραμένει ανοιχτή. Πλέον όμως όλα αυτά λειτουργούν σωρευτικά στην κοινωνία και φέρνουν όλο και περισσότερο το μέγαρο Μαξίμου με την πλάτη στον τοίχο.