Να ΄τανε το ΄21

Έκλεισε ο αγωνιστικός κύκλος του 2021. Για το πρωτάθλημα, για το κύπελλο, για την εθνική μας ομάδα. Και προφανώς αυτό το τέλος είναι που δίνει την ευκαιρία. Για το άλμπουμ με τις αναμνήσεις. Και για δέκα πράγματα που δεν θα ξεχάσουμε στη χρονιά που πέρασε. Ο Ολυμπιακός, τα ρεκόρ και οι πρωταγωνιστές του. Ο ΠΑΟΚ και η κατάκτηση του κυπέλλου. Τα παράξενα σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Η ελεύθερη πρώτη της εθνικής ομάδας που πληρώνει και εκείνη το δικό της ιδιαίτερο τίμημα. Σα να λέμε…

Τρένο που δεν σταματάει

Η χρονιά που μας άφησε, δεδομένα μας έκανε σοφότερους για την τρέχουσα τάξη πραγμάτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Επιβεβαίωσε σα να λέμε πως ο βασικός διαχωρισμός στον ανταγωνισμό των τίτλων στέλνει από τη μια πλευρά τον Ολυμπιακό, και από την άλλη τους υπολοίπους. Οι Ερυθρόλευκοι κατέκτησαν το δεύτερο πρωτάθλημα στη σειρά (2020, 2021) με 26 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο της βαθμολογίας ΠΑΟΚ (90-64) και πάνε φουριόζοι για το επόμενο αν αναλογιστεί κανείς πως έπειτα από 15 αγωνιστικές στη νέα σεζόν έχουν θεμελιώσει και πάλι ένα ισχυρό προβάδισμα από όσους φιλοδοξούν να ακολουθήσουν τον βηματισμό τους. Για να γίνει αντιληπτό; Σε 39 αναμετρήσεις Super League από τις 3 Ιανουαρίου ως τις 19 Δεκεμβρίου ο Ολυμπιακός έφτασε στις 31 νίκες: Είχε ακόμη 7 ισοπαλίες και δύο ήττες (η τελευταία στις 18/4 από τον ΠΑΟΚ σε ένα αδιάφορο απόγευμα playoffs όπου όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους). Κατάφερε δηλαδή να συγκεντρώσει 100 βαθμούς! Τα υπόλοιπα μοιάζουν περιττά, ακόμη και αν σε αυτά περιλαμβάνονται νίκες όπως αυτές εκτός έδρας με την ΑΕΚ (1-5) και τον Παναθηναϊκό (1-4).

Το κρεσέντο του Ελ Αραμπί

Και μιας και τέτοιες επιδόσεις είναι πολύ λογικό να αναδεικνύουν μια σειρά από αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές; Προφανώς και βρισκόμαστε για τα καλά στη ζώνη του Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός επιθετικός εδώ και 2,5 χρόνια καταθέτει διαπιστευτήρια για την έκτη αίσθηση του γκολ που προφανώς και διαθέτει. Είναι συγκλονιστική όμως η συνέπεια του και ο τρόπος που μεταφράζεται στα αποτελέσματα του Ολυμπιακού. Ακριβώς 29 γκολ μέσα στο 2021 από τον 34άχρονο στράικερ που μόλις πριν από μερικές ημέρες στο Περιστέρι έκανε το 4 χατ τρικ με τη φανέλα των Ερυθρόλευκων ισοφαρίζοντας το ιστορικό ρεκόρ του Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα. Έναν –ημερολογιακό- χρόνο πριν σε όλες τις διοργανώσεις ο Ελ Αραμπί είχε πετύχει 25 για λογαριασμό των πρωταθλητών. Και σε μισή σεζόν το 2019 άλλα 14. Αν κάπου χάσατε τον λογαριασμό; Στα 68 έχει φτάσει. Και φυσικά συνεχίζει απτόητος.

Ο κύριος καθηγητής

Η εποχή που περιγράφουμε δεν είναι τίποτα λιγότερο από του… Πέδρο Μαρτίνς. Απολύτως λογικό να φέρει το όνομα του αρχιτέκτονα του Ολυμπιακού, ο οποίος συνεχίζει με θέα στην ολοκλήρωση της τέταρτης σεζόν του στο μεγάλο λιμάνι. Χορεύουν για χάρη του αριθμοί και ρεκόρ και ήδη τον ξεχωρίζουν ως έναν από τους πιο πετυχημένους κόουτς στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. To κλειδί της επιτυχίας; Το γεγονός ότι ο 51χρονος καταφέρνει να διατηρεί τους Πειραιώτες στο πλαίσιο της ίδιας αγωνιστικής φιλοσοφίας (και αποτελεσματικότητας) ενώ όπως είναι λογικό σε αυτά τα 3,5 χρόνια τα πρόσωπα αλλάζουν. Ήδη έκλεισε ένας κύκλος ποδοσφαιριστών στο λιμάνι και άνοιξε επόμενος χωρίς όμως αυτό να προκαλέσει αναταράξεις. Μια σειρά από σπουδαίους εξαργύρωσε την θητεία στο λιμάνι με μεγάλες μεταγραφές (Κώστας Τσιμίκας, Ντανιέλ Ποντένσε, Ζοσέ Σα) ή εξωφρενικά συμβόλαια στις πιο επιτυχημένες οικονομικές συμφωνίες της καριέρας τους (Γκιγιέρμε, Ελαμπντελαουί). Ήδη όμως ο Ολυμπιακός έχει άλλες «σταθερές» στο ίδιο αγωνιστικό μοτίβο. Δεν είναι τόσο απλό και εύκολο, όσο οι Ερυθρόλευκοι το κάνουν να φαίνεται στο γήπεδο.

Η επιβεβαίωση από τον ΠΣΑΠΠ

Προ ημερών ο σύνδεσμος των ποδοσφαιριστών έβαψε σε φόντο Ερυθρόλευκο τα βραβεία για την σεζόν 2020-21. Καλύτερος προπονητής ο Πέδρο Μαρτίνς, καλύτερος Έλληνας παίκτης ο Γιώργος Μασούρας, καλύτερος ξένος παίκτης ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Και πέντε ποδοσφαιριστές στην καλύτερη εντεκάδα (Ρούμπεν Σεμέδο, Ανδρέας Μπουχαλάκης, Γιαν Εμβιλά, Γιώργος Μασούρας, Γιουσέφ Ελ Αραμπί). Φωτιά… στα κόκκινα, από τον αυστηρότερο και πιθανότατα και δικαιότερο κριτή: Τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή. Στο ράφι του Ολυμπιακού και μια ακόμη βράβευση «ειδικού» χαρακτήρα για τον Κριστιάν Καρεμπέ, τον Φρανσουά Μοντέστο, τον Πέδρο Μαρτίνς και τον Νίκο Γαβαλά. Για την στάση που υπέδειξαν μετά την ολοκλήρωση του τελικού κυπέλλου όταν και παρέμειναν στις θέσεις του ως ότου οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ να σηκώσουν το τρόπαιο στον Αττικό ουρανό. Αυτονόητο είπατε αυτό που έκαναν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού; Μα για τα αυτονόητα αξίζει να παλεύεις στο χάος του ελληνικού ποδοσφαίρου

Το κύπελλο του ΠΑΟΚ

Και μιας φτάσαμε στη βραδιά της 22ης του Μάη; Ο ΠΑΟΚ βρήκε τον τρόπο να αφήσει και εκείνος με έναν τρόπο το σημάδι του μέσα στη σεζόν. Πολλά τα προβλήματα για τον Δικέφαλο του Βορρά που εν το μεταξύ συνεχίζει την ελεύθερη πτώση του, χάνοντας πέρσι το πρωτάθλημα με -26 από τον Ολυμπιακό και όντας ήδη στο -13 και φέτος. Για μια νύχτα όμως η παρέα του Αντρέ Βιεϊρίνια βρήκε τον τρόπο να κοιτάξει τους Ερυθρόλευκους στα μάτια και να τους αρπάξει τη μπουκιά από το στόμα με τον Μίχαλ Κρέμντσικ να σκοράρει ακριβώς στο 90΄το νικητήριο γκολ (2-1) στο Ολυμπιακό στάδιο. Εκείνη η νίκη πάντως δεν στάθηκε ικανή να κρατήσει τον Πάμπλο Γκαρσία στο τιμόνι του ΠΑΟΚ. Λίγες ημέρες μετά έγινε γνωστή η επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου: Μια εξέλιξη που σαφώς και δημιούργησε προσδοκίες στο ασπρόμαυρο κοινό αλλά που ως τώρα δεν συνοδεύεται με τα ανάλογα αποτελέσματα.

Το κουμπί του πανικού

Ο Ολυμπιακός λοιπόν ένα σκαλοπάτι πάνω από όλους. Ο ΠΑΟΚ κυπελλούχος. Και η ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό; Σταθερά με το δάχτυλο στο κουμπί του πανικού. Διαδοχικά τα restart σε Κιτρινόμαυρο ή Πράσινο φόντο. Σε προπονητές, ποδοσφαιριστές, project. Αποτέλεσμα όμως ως τώρα χαμηλότερα του αναμενόμενους: Ειδικά στην ΑΕΚ που ζητά φύλλο στο τραπέζι πόκερ του πρωταθλητισμού. Πέρσι τερμάτισε 4η με τριάντα βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό, από τον οποίο στα τελευταία 14 ματς –όσο κρατά η εποχή Μαρτίνς- έχει 12 ήττες και δύο ισοπαλίες. Το καλοκαίρι προχώρησε σε πολλές αλλαγές, ο σοκαριστικός αποκλεισμός από τη Βελέζ Μόσταρ όμως στα προκριματικά του Conference League επί της ουσίας έκανε τον χρόνο να μετρά αντίστροφα για τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς που δεν άντεξε παραπάνω από τρεις μήνες στον πάγκο της. Ο Αργύρης Γιαννίκης είναι ήδη ο τρίτος προπονητής (μετά από τον Μανόλο Χιμένεθ και τον Σέρβο) μέσα στο 2021. Τρεις και οι προπονητές 2021 για τον Παναθηναϊκό, έστω με τον ενδιάμεσο (Σωτήρης Συλαϊδόπουλος) να εμφανίστηκε ως υπηρεσιακός ανάμεσα στον Λάζλο Μπόλονι και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Οι μεγάλες επιστροφές

Το 2021 άνοιξε με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο να επιστρέφει στο ελληνικό πρωτάθλημα έπειτα από 13 χρόνια και μια καριέρα που δύσκολα θα ξανακάνει Έλληνας ποδοσφαιριστής (Τζένοα, Μίλαν, Βέρντερ, Ντόρτμουντ, Άρσεναλ). Και έκλεισε με την επιστροφή του Κώστα Μανωλά έπειτα από 7,5 χρόνια: Ανάμεσα στους 50 καλύτερους ποδοσφαιριστές της Ευρώπης κατά την UEFA, τον Δεκέμβρη του ΄18. Ακριβώς στο ίδιο χρονικό σημείο που η χρηματιστηριακή του αξία έφτασε ως τα 45 εκατ ευρώ (transfermarkt). Τελικά η Νάπολι τον απέκτησε από τη Ρόμα με 36 έξι μήνες αργότερα, αλλά αυτό δεν λέει την ιστορία διαφορετικά. Δύο από τους καλύτερους κεντρικούς της τελευταίας 10ετίας. Δύο που τους βλέπουμε ξανά στα λημέρια μας χάρη στον Ολυμπιακό. Και μιας και η ιστορία τους έχει έναν κοινό παρονομαστή; Αξίζει να τον υπενθυμίσουμε. Και οι δύο για να γυρίσουν στην Ελλάδα, ξεκαθάρισαν πως θα το κάνουν αποκλειστικά και μόνο για τον πρωταθλητή Ελλάδας. Και ο Μανωλάς που είχε παρελθόν. Και ο Σωκράτης που δεν είχε…

Η παραίτηση του Ζαγοράκη

Μέσα στο 2021 η συνεργασία της Κυβέρνησης με τις συνομοσπονδίες UEFA/FIFA δημιούργησε το πεδίο για μια πραγματικά καλή ευκαιρία ώστε το ποδόσφαιρο της χώρας μας να πατήσει σε καλύτερες βάσεις και να πάψει να νιώθει πως το μεγαλύτερο του πρόβλημα είναι ο κακός του εαυτός. Οι ζυμώσεις έφεραν την περίφημη ολιστική μελέτη (που ακόμη περιμένουμε την εφαρμογή τους). Έφεραν όμως κυρίως στην προεδρία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας έναν άνθρωπο-σύμβολο: Τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Τον αρχηγό του 2004, που τυπικά είχε την υποστήριξη όλων των δυνάμεων. Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό όμως όλο αυτό. Και ο «Ζαγόρ» δεν άντεξε παραπάνω από 4-5 μήνες από τον «πόλεμο» της «εξυγίανσης». Ανέλαβε στις 27 Μαρτίου, αποχώρησε στις 8 Σεπτεμβρίου. Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο πάρκο Γουδή ξέρουν πως οι «τρικλοποδίες» ήταν σε βάση καθημερινή η αιτία για την αποχώρηση. Από ένα συμβούλιο (Εκτελεστική Επιτροπή) που Ζαγοράκης δεν είχε ποτέ τον έλεγχο του.

Ο κατήφορος της Εθνικής ομάδας

Ενδεικτικός της κατάστασης που έχει παγιωθεί στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας είναι και ο «καθρέφτης» που ακούει στο όνομα Εθνική ομάδα. Μέσα στο ΄21 το περίφημο project Κατάρ όχι μόνο δεν επετεύχθη αλλά έγινε και η αιτία να είμαστε ήδη 40 μέρες δίχως ομοσπονδιακό προπονητή, σε μια από εκείνες τις made in Greece πρωτοτυπίες! «Δεν πειράζει, τα επόμενα ματς είναι τον Ιούνιο, άρα έχουμε χρόνο» λένε οι «σοφοί» της Ομοσπονδίας. Και κάπου εκεί στερεύουν τα λόγια για τις συνέπειες που πληρώνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα από ανθρώπους που απλά δεν θα έπρεπε να έχουν καμιά επαφή μαζί του. Ο Τζον Φαν Σιπ θα μείνει ως ανάμνηση για ελάχιστα καλά πράγματα. Και με μια σειρά από ερωτηματικά γύρω από παράξενες αποφάσεις του. Ήταν δικές του, δεν ήταν δικές του; Προφανώς δεν θα το μάθουμε ποτέ… Αλλά δεν έχει και σημασία. Μακάρι το πρόβλημα της εθνικής ομάδας να ήταν ο προπονητής που αποχώρησε και ο επόμενος που θα έρθει (κάποια στιγμή…)

Ο Αγκιμπού και ο Τζόλης

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Μέσα στο 2021 ένας 19χρονος πιτσιρικάς είδε τα όνειρα του να γίνονται πράξη σε χρόνο ρεκόρ. Πότε ξεπετάχτηκε ο Χρήστος Τζόλης από την παραγωγική διαδικασία του ΠΑΟΚ, πότε έφυγε για την Premier League και τη Νόριτς ούτε που το καταλάβαμε: 11 εκατ ευρώ δαπάνησαν για χάρη του τα «καναρίνια» σε μια επένδυση πενταετίας που προφανώς θα έχει να μας πει πολλά περισσότερα το… 2022. Αντίστοιχη ιστορία αλλά από την ανάποδη και αυτή που εξελίσσεται στον Ρέντη από τον Ιούλιο. Το σκάουτινγκ (και προσωπικά ο Φρανσουά Μοντέστο) υπέγραψε μια «αρπαγή» που τώρα αρχίζει να την καταλαβαίνει η πρωταθλήτρια Γαλλίας, Λιλ. Αγκιμπού Καμαρά, δέκα μήνες μεγαλύτερος από τον Τζόλη. Πότε ήρθε στον Ολυμπιακό, πότε πρόλαβε να γίνει σημείο αναφοράς των Ερυθρόλευκων στη φετινή σεζόν; Και εδώ ούτε που το καταλάβαμε. Ένα παιδί με ταβάνι του, τον ουρανό που ήδη έχει γίνει θέμα συζήτησης σε κάποια από τα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης.

Γράψτε το σχόλιο σας