Ελληνικό ποδόσφαιρο, ώρα μηδέν

Οι μεταβολές αυτές έρχονται σε όλα τα κομμάτια του παζλ που λέγεται ποδόσφαιρο, στην οικονομία, τη χρήση της τεχνολογίας, την εκπαίδευση αθλητών, προπονητών, στελεχών και φυσικά ακόμα και στην αγορά εργασίας του χώρου.

Οι συσχετισμοί μεταβάλλονται ταχύτατα με αποτέλεσμα ακόμη και κραταιά πρωταθλήματα, λίγκες, ομοσπονδίες αλλά και σύλλογοι που παραδοσιακά αποτελούσαν πρότυπα οργάνωσης και σχεδιασμού του μέλλοντός τους να αντιμετωπίζουν χαοτικές αλλαγές και προκλήσεις.

Το ευτύχημα και συνάμα δυστύχημα για όσους παρακολουθούν και αγαπούν τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο στη βορειότερη αφρικανική επαρχία, είναι ότι το αποτέλεσμα όλων αυτών των αλλαγών το βλέπουμε καθημερινά στους τηλεοπτικούς δέκτες μας.

Το ποδόσφαιρο “των άλλων” είναι μόνιμα μέσα στο σπίτι μας διεκδικώντας και κερδίζοντας ένα κομμάτι της πίτας που στο παρελθόν δεν του άνηκε.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο επιλέγοντας με πείσμα να ζει στον δικό του παράλληλο κόσμο χάνει συνεχώς έδαφος και μοιραία θα οδηγηθεί στη συνολική απαξίωση.

Οι άνθρωποι που “τρέχουν” την ελληνική ποδοσφαιρική βιομηχανία παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ένα αμήχανο παρόν αρνούμενοι πεισματικά να θέσουν κάποιους στόχους για το μέλλον.

Βλέπεις την ΕΠΟ για παράδειγμα, όπου υποτίθεται μάλιστα ότι υπήρξε το όραμα της… εξυγίανσης.

Αυτή τη στιγμή έχει πνιγεί στον βούρκο του βρώμικου παρελθόντος της το οποίο βιαίως επαναφέρει στο προσκήνιο, επιβεβαιώνοντας καθημερινά ότι μοναδικό της μέλημα είναι να ικανοποιήσει κάποιους χαλίφηδες.

Από τα πιο απλά ζητήματα, όπως για παράδειγμα το γήπεδο που θα χρησιμοποιεί η Εθνική Ελλάδας, ως τα πιο σύνθετα όπως είναι για παράδειγμα η εφαρμογή των κανόνων σε όλα τα επίπεδα, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες απίστευτων ευτράπελων που όχι απλά στέλνουν το ποδόσφαιρό μας ακόμη πιο πίσω, αλλά ναρκοθετούν και το όποιο μέλλον του.

Στη δε… ατμομηχανή του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον κόσμο των επαγγελματιών – τρομάρα μας – τα πράγματα είναι ακόμη πιο τραγικά.

Την ώρα που στη Φούτμπολ Λιγκ κυνηγούν το ευρώ με το δίκαννο μιας και οι αγώνες γίνονται κατά κανόνα σε άδεια γήπεδα, χωρίς χορηγούς και με ένα τηλεοπτικό συμβόλαιο – χορηγία – του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη και της ΣΥΡΙΖΕΡΤ, οι αναφορές για “ύποπτα” ματς απλώς γεμίζουν τα συρτάρια των… αρμοδίων.

Στη δε Σούπερ Λίγκα, όπου εδώ και χρόνια δεν υπάρχει ούτε κατ’ ευφημισμό εμπορικός διευθυντής, περιμένουν κάποια χορηγία – ελεημοσύνη από όποιο μέλος του συνεταιρισμού έχει τη διάθεση να κρατήσει στη ζωή τη μεγάλη κατηγορία.

Για τα δε τηλεοπτικά δικαιώματα, αποδείχθηκε περίτρανα το περασμένο καλοκαίρι ότι χωρίς την προεκλογική χορηγία της κυβέρνησης, το καράβι θα είχε ήδη βουλιάξει.

Ωστόσο τα μοναδικά θέματα που ενδιαφέρουν τον συνεταιρισμό είναι του επιπέδου “ωωωω, τι του είπε!”

MUST READ

Αποκαλύψεις για τον Μεντιλίμπαρ – Το επί 7 χρόνια «δεξί χέρι» του Βάσκου, τα λέει όλα…

Το ελληνικό ποδόσφαιρο ψυχορραγεί και όσο θα βρίσκεται υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας τόσο θα σβήνει καίγοντας τις τελευταίες σταγόνες από το λάδι που έχει απομείνει στο καντήλι του.

Γράψτε το σχόλιο σας