Παράταση της ομηρίας1

Το αίτημα αναίρεσης είχε καταθέσει ο Αντιεισαγγελέας Εφετών Χ. Βουρλιώτης, που διαφώνησε με την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών που έκρινε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που στοιχειοθετούσαν την παραπομπή για το κακούργημα της «εγκληματικής οργάνωσης» αλλά για το πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας, όπως διαφώνησε και για το ότι το Συμβούλιο Εφετών ομόφωνα αποφάσισε να μην παραπέμψει για τα αδικήματα της απάτης και της εκβίασης.

Η αναίρεση αυτή που ασκήθηκε από τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου είχε παρουσιαστεί από διάφορα κατευθυνόμενα μέσα ως ένα αποφασιστικό βήμα για να τιμωρηθούν όντως οι ένοχοι και να επέλθει η κάθαρση στο ποδόσφαιρο. Όμως, στην πραγματικότητα το μόνο που συμβαίνει είναι να παρατείνεται ακόμη περισσότερο η διαδικασία μέχρι την τελεσίδικη κρίση για αυτή την υπόθεση και άρα παρατείνεται και η δικαστική ομηρία αρκετών εκ των εμπλεκομένων ακόμη και εάν στο τέλος πρόκειται να απαλλαγούν.

Αρκεί να αναλογιστούμε ποια θα είναι η διαδικασία από εδώ και πέρα. Εάν το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου κάνει δεκτή, στο σύνολό της ή εν μέρει, την αναίρεση, διαδικασία που θα πάρει μερικούς μήνες και τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο, τότε η δικογραφία θα πάει εκ νέου στο Συμβούλιο Εφετών, με νέα σύνθεση και νέο εισηγητή, που θα πρέπει μέσα σε 9 μήνες το αργότερο να καταθέσει εισήγηση και στη βάση αυτής το συμβούλιο να αποφασίσει για την παραπομπή. Και αυτό σε περίπτωση που δεν έχουμε ξανά αιτήματα εξαίρεσης από τη μεριά των ίδιων των δικαστικών (όπως είχαμε την πρώτη φορά που έφτασε η υπόθεση στο Συμβούλιο Εφετών με αποτέλεσμα μεγάλη επιπλέον καθυστέρηση). Άρα λοιπόν, ακόμη και όλα κινηθούν γρήγορα θα φτάσουμε προς τα τέλη του 2018 για να έχουμε οριστικά την παραπομπή. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε αμέσως σε μια διαδικασία εκδίκασης της υπόθεσης ενώπιον ακροατηρίου. Δίκες με τόσους κατηγορούμενους, προσδιορίζονται μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, στην υπόθεση αυτή έχουμε και τον Πορτογάλο Ρικάντο Σα Πίντο, οπότε μετά την έκδοση του βουλεύματος θα πρέπει να γίνει και επίσημη μετάφραση όλου του βουλεύματος από το υπουργείο Εξωτερικών (όπως έγινε τελικά και στην υπόθεση Siemens).

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η υπόθεση θα φτάσει στο ακροατήριο, σε πρώτο βαθμό, προς 2020 ή ακόμη και πιο μετά. Δεν θα είναι επίσης μια υπόθεση η οποία θα εκδικαστεί σε χρόνο-εξπρές. Το ακριβώς αντίθετο: τέτοιες δίκες διαρκούν πολύ και γιατί με τόσο πλήθος κατηγορουμένων θα υπάρξει και αντίστοιχο πλήθος αιτημάτων αναβολής και γιατί η εξέταση των μαρτύρων θα πάρει μεγάλο χρόνο. Μιλάμε για μια εκδίκαση που θα πάρει τουλάχιστον 8 μήνες για να εκδικαστεί.

Προσθέστε σε αυτό και ότι προφανώς θα υπάρξει και δεύτερος βαθμός, μια που θα ασκηθεί και έφεση στην όποια πρωτόδικη απόφαση. Η διαδικασία αυτή μπορεί επίσης να έχει μεγάλες καθυστερήσεις, εξαιρέσεις κ.λπ. Και βέβαια το πιο πιθανό είναι να ζητηθεί και αναίρεση στον Άρειο Πάγο. Αυτό σημαίνει μια ποινική διαδικασία που μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως το… 2024 ή ακόμη και το 2025.

Σε όλη αυτή την περίοδο, όμως, οι επιπτώσεις από αυτή την παρατεταμένη δικαστική ομηρία θα είναι πραγματικές. Αυτό θα αφορά και τις διάφορες επιπτώσεις που αφορούν τη δημοσιότητα και τις κάθε λογής «ρετσινιές» (δείτε π.χ. τις διάφορες να ανακοινώσεις του Μαξίμου για «υπόδικους φίλους του Κ. Μητσοτάκη) αλλά και τις τυπικές επιπτώσεις που αφορούν τη δυνατότητα άσκησης διοίκησης σε επίπεδο ΠΑΕ.

Η διαπίστωση αυτή είναι χρήσιμη για να κατανοήσουμε με ποιο τρόπο χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται διάφορες δικαστικές υποθέσεις τα τελευταία χρόνια. Συχνά, η σκοπιμότητα δεν αφορά την πραγματική διερεύνηση σκανδάλων και παρανομιών, αλλά η εργαλειακή χρήση της ίδιας της διαδικαστικής μέσω της παρατεταμένης δικαστικής ομηρίας. Μικρή σημασία έχει εάν στο τέλος θα επέλθει η αθώωση. Η δουλειά θα έχει γίνει στο μεταξύ.

Και δυστυχώς σε αυτό το μοτίβο δείχνει να κινείται και η τρέχουσα κυβέρνηση. Που ορισμένες φορές δείχνει ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι απλώς να διαχειρίζεται τη δημοσιότητα και όχι την ουσία. Γιατί  εάν την ενδιέφερε η ουσία, τότε θα είχε πάρει μέτρα για την τωρινή κατάσταση στην ΕΠΟ που αποδεικνύει ότι όταν αντικαθιστάς το ένα φέουδο με ένα άλλο φέουδο, απλώς αλλάζεις τους διαχειριστές της ίδιας μηχανής σκανδάλων.

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Γράψτε το σχόλιο σας