Το βραδάκι θα ψάχνετε στο κινητό, τον Λεμονή τον Τάκη

Το βραδάκι θα ψάχνετε στο κινητό, τον Λεμονή τον Τάκη

Χωρίς να έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα, ο ΠΑΟΚ παραμένει αξιόπιστη ομάδα, δε γίνεται να χάσει από τα ανεμομαζώματα του Μάρτινς.

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως το κοινό θέλει πάντα να διαβάζει εκείνο που χαϊδεύει τ΄αυτιά του, απορρίπτει κάθε τι που χαλάει την εικόνα που έχει πλάσει στο μυαλό του, ψάχνοντας τρόπους να το δαιμονοποιήσει και προκειμένου να αποδείξω πως η προσέγγισή μου για το σημερινό ντέρμπι είναι αμιγώς ποδοσφαιρική, θυμίζω εισαγωγικά ότι:

Στο τελευταίο κείμενό μου πριν τον αντίστοιχο περσινό αγώνα, είχα γράψει πως «πιθανότερο αποτέλεσμα θεωρώ την ισοπαλία, από τα άλλα δυο αποκλείω το διπλό».

Η εικόνα της περσινής αναμέτρησης. ήταν για Χ, κανείς δεν ήταν καλύτερος του άλλου.

Το ίδιο ακριβώς πιστεύω και για το σημερινό παιγνίδι, αν και ως προς το ενδεχόμενο να φύγει κάποιος νικητής η οπτική μου είναι εντελώς αντίστροφη.

Θεωρώ απίθανη τη νίκη του γηπεδούχου, με το διπλό να συγκεντρώνει πιθανότητες.

Ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερος από πέρσι, ειδικά τέτοια εποχή που έψαχνε να βρει αγωνιστική ταυτότητα, ο δε αντίπαλός του είναι χειρότερος. Ακόμα κι οι μονάδες του γηπεδούχου που ειδικά σε τέτοια παιγνίδια μπορούν να κάνουν τη διαφορά, υστερούν σε ποιότητα συγκριτικά με την περσινή χρονιά..

Το σημαντικότερο μειονέκτημα είναι όμως πως ήταν στρατηγική επιλογή για τον Ολυμπιακό να γκρεμίσει ότι υπήρχε και να χτιστεί εκ θεμελίων, το ότι βρίσκεται ακόμα στην αρχή τον βάζει σε υποδεέστερη θέση έναντι σοβαρού αντιπάλου, όπως ο ΠΑΟΚ.

Αντιλαμβάνομαι πως στους γαύρους είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό, όχι το καθαυτό γεγονός, αλλά το τίμημα, απαιτείται προσπάθεια, ικανότητα και κυρίως υπομονή, για να ρίξεις μπετά και να περιμένεις πότε θα μείνεις σε κανονικό σπίτι. Δεν τους έχει συμβεί στο παρελθόν, τόσα χρόνια δεν το έκαναν ποτέ, γιατί δεν είχαν ανάγκη. Η εξασφαλισμένη είσοδος στους ομίλους ήταν το καλύτερο υπνωτικό, τους έφτιαχνε κι ο Βαγγέλας με κάνα δυο μεταγραφές αεροδρομίου, στο πρωτάθλημα όταν έβρισκαν ζόρια αναλάμβανε δράση ο Φορτούνης φορώντας μάσκα και βατραχοπέδιλα, οπότε ζούσαν σε κατάσταση νιρβάνα.

Δε χρειάστηκε ποτέ να χτίσουν ομάδα, ακολουθώντας κάποια ποδοσφαιρική συνταγή, με τα ψέματα συνέχιζαν. Επιχρυσωμένα και χλιδάτα ψέματα βεβαίως, παρέμεναν ψέματα όμως, οπότε φέτος είναι η πρώτη χρονιά που αναγκαστικά έπρεπε να λειτουργήσουν πιο ποδοσφαιρικά από ποτέ, αφού το πρωτάθλημα παίζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στο χορτάρι. Με εξαίρεση τα δυο ντέρμπι της Τούμπας το ίδιο ίσχυε και πέρσι, απλώς τους ήρθε ξαφνικό, δεν το περίμεναν, γι αυτό και βγήκαν 3οι. Φέτος το πήραν απόφαση πως δεν έχουν άλλη επιλογή, είναι ζόρικο όμως για κάποιον εισοδηματία που συνήθισε στα έτοιμα τόσα χρόνια, να πάει για μεροκάματο στην ψαραγορά του Ρέντη. Απαιτείται χρόνος για να συνηθίσει ο οργανισμός του στο ξύπνημα από τα χαράματα και πάλι δεν είναι σίγουρο πως θα καταφέρει να προσαρμοστεί. Το μόνο βέβαιο είναι πως στην αρχή θα κουτουλάει, όπως ακριβώς συμβαίνει με το φετινό Ολυμπιακό.

Για να κερδίσει τον Πανιώνιο έπρεπε ο βοηθός να δει το έργο με τον Μασούρα οφσάιντ, πριν πετύχει το γκολ της νίκης στα χασομέρια, όπως και με την Τρίπολη. Μέχρι να πάρουν τους τρεις πόντους, κάθε γαύρος κατανάλωσε 2 κιλά νύχια, η διαφορά με τον ΠΑΟΚ είναι πως δε χρειάστηκε να αγχωθεί, για να πάρει κάποια νίκη

Σφίξαμε είναι η αλήθεια στην πρεμιέρα προς το τέλος, ανησυχήσαμε και σε μια φάση που έκανε ο γηπεδούχος στη Νέα Σμύρνη μετά το ακυρωθέν γκολ του Άκπομ, μέχρι εκεί όμως. Δεν περιμέναμε το φινάλε για να λυτρωθούμε, ούτε κάναμε ακροβασίες σε τεντωμένο σκοινί….

Όχι πως ο ΠΑΟΚ έδειξε κάτι εντυπωσιακό μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα, φέτος όμως προετοιμάστηκε για να διεκδικήσει συμμετοχή στους ομίλους του c.l, εκεί έβλεπες άλλη ομάδα, κάτι που είναι πιθανό να ξεγελά πολλούς, αφού περίμεναν να δουν τη συνέχεια των Ευρωπαϊκών εμφανίσεων. Ακόμα πιο αφελείς οι συγκρίσεις με την περσινή ομάδα. που από ένα σημείο και μετά δεν έπαιζε απλά μπαλάρα, σκόρπιζε τον τρόμο. Αν με βρίσκετε υπερβολικό, ρωτήστε τη χάρτινη, τρόμο επικαλέστηκε και κρύφτηκε στα αποδυτήρια και το ξέρουμε όλοι πως η φωτό του Ιβάν ήταν η αφορμή.

Το ορθό θα ήταν βέβαια να βάζαμε στη μια εικόνα τον ΠΑΟΚ του περσινού φθινοπώρου, με το φετινό, οπότε ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι ΠΑΟΚ τι θα δούμε όταν η ομάδα βρει για τα καλά, τα πατήματά της.

Και πάλι όμως, χωρίς να έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα, ο ΠΑΟΚ κουβαλά όλα τα χαρακτηριστικά της αξιόπιστης ομάδας, είναι απολύτως προσηλωμένη στις απαιτήσεις κάθε αγώνα, με άψογη τακτική συμπεριφορά και τον αντίπαλο να δυσκολεύεται πολύ να του βγάλει κανονικές φάσεις.

Δεν υπάρχει παιγνίδι που να είπες «πω πω τι χάλι είναι αυτό, δε βλέπεται η ομάδα, πόνεσαν τα μάτια μου». Ακόμα και με τον «ο Άρης» που ήταν ματς ειδικών συνθηκών, καθώς αυτοί έπαιξαν το ματς της ζωής τους, εμείς χωρίς βασικούς, αντιμετωπίζοντας τον αγώνα ως διαδικαστικού χαρακτήρα, με παίκτη λιγότερο, και κακή απόδοση, ο ΠΑΟΚ είχε εικόνα κανονικής ομάδας, δε θύμιζε σκορποχώρι.

Άλλο το βλέπω σύνολο που δεν είναι σε καλή μέρα, παρόλα αυτά κρατάει τα χαρακτηριστικά ομάδας και διαφορετικό το δε βλέπω ομάδα αλλά συνονθύλευμα.

Αντίθετα με το κολάρο, που οι καλές στιγμές του είναι σταγόνα στον ωκεανό κι ο πόνος στα μάτια είναι ο κανόνας.

Από ποιον να χάσει άραγε αυτός ο έστω μέτριος ΠΑΟΚ που ακόμα κι αν δεν έχει φτάσει στα πικ του, παραμένει ομάδα με την κυριολεκτική έννοια του όρου, από τα ανεμομαζώματα του Μάρτινς και τον Τουρέ που είναι η πρώτη Γιαγιά με μπυροκοιλιά;

Τίποτα δεν αποκλείεται βέβαια, όπως εξηγούσα και πριν το ματς με το χαρτί, οι εκτιμήσεις που γίνονται πριν τους αγώνες περιγράφουν το ενδεχόμενο να έπαιζαν 10 ματς οι ομάδες, κάτω από τις ίδιες συνθήκες.

Τα δεδομένα κάθε αγώνα μπορεί να ανατραπούν από ένα απρόσμενο λάθος, μια κακή εκτίμηση, μια κόκκινη από το πουθενά, ένα γκολ από καραμπόλα, δεν κρίνουμε βάσει εξαιρέσεων όμως.

Το σημερινό έχει επίσης την ιδιαιτερότητα πως είναι η αμέσως επόμενη συνάντηση των δυο ομάδων  μετά τα περσινά της Τούμπας όπου οι ποδοσφαιριστές τα είπαν στην προθέρμανση. Είναι λοιπόν και καρμικό το ζήτημα….

Όπως η χάρτινη σημάδευε τα δοκάρια, έτσι και σήμερα θαρρώ πως ακόμα κι αν ο γαύρος πλασάρει σε κενή εστία και η μπάλα ταξιδεύει ανενόχλητη προς τα δίχτυα, μια αόρατη δύναμη θα την τραβήξει πίσω.

Είναι και το ακόμα πιο σημαντικό πως στο γαύρο έχουμε κάνει τις μεγαλύτερες κηδείες, αρχής γενομένης με το 0-4 της δεκαετίας του 70 που παραμένει η μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα τους.

Από τότε που έχτισε νέο γήπεδο, έχω τόσα διπλά όσα δεν έχουν μαζεμένα όλοι οι άλλοι. Τα δυο συνεχόμενα γλέντια το 2009-10 ήταν η αιτία για την αποχώρηση του Κόκκαλη, αν συνυπολογίσεις και τη ζημιά που τους είχε κάνει ο Στογιάκοβιτς κάποτε στο ΣΕΦ, αντιλαμβάνεσαι πως τα διπλά του ΠΑΟΚ έχουν περισσότερες προεκτάσεις από τις συνηθισμένες.

Αν και για σήμερα δεν προσμένω κάτι extreme, πέρα από το κλασικό, ότι το βραδάκι θα ψάχνουν στο κινητό, τον Λεμονή τον Τάκη.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ