Για τ΄αστέρια κίνησαν κι από τις φάπες βλέπουν αστεράκια

Λευτέρης Δούκας 03.10.2018-21:26

Πανηγυρίζουν με τα ΑΝ και καταλήγω πως δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα, μέχρι και το κουτόχορτο που τους ταΐζουν, χάρτινο είναι

Για ποιο λόγο υπάρχει το χαρτί στην Ευρώπη και μάλιστα σε κοτζάμ C.L μπορεί κάποιος να μου βρει έστω έναν; Δεν το αποκαλώ ομάδα ούτε για το τυπικό του κειμένου, είναι όνειδος για το ποδόσφαιρο, όπως είχα γράψει και την επόμενη της πρόκρισης τους στους ομίλους, τότε που είχαν βγάλει γλώσσα, επειδή είχαμε αποκλειστεί από την Μπενφίκα. Αυτή που τους παστέλωσε δυο τεμάχια, πριν καλά καλά σχηματιστεί κάφτρα στο πούρο του Τζάμπα.

Όταν ο Παναθηναϊκός πήγε στο Γουέμπλει, όλη η Ελλάδα μιλούσε γι αυτόν, στα καφενεία, στα κρατικά κανάλια -τότε δεν υπήρχαν άλλα-, στις εφημερίδες, παντού ήταν πρώτο θέμα, δεν άκουγες άλλη λέξη, όπου κι αν βρισκόσουν. Το ίδιο και με τον Γκάλη του Άρη, τις βραδιές της Πέμπτης που έπαιζε στο τότε πρωταθλητριών, οι δρόμοι θύμιζαν 15αύγουστο.

Ακραία παραδείγματα επικαλέστηκα είναι αλήθεια, όχι μόνον ο τελικός αλλά έστω παρεμφερή πορεία όπως εκείνη του βάζελου είναι άπιαστο όνειρο, όσο για τον Γκάλη ένας ήταν και τέλος.
Ήθελα να εξηγήσω όμως πως οι ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη, επιβάλλεται να αποτελούν σημείο αναφοράς, τουλάχιστον για τα Ελληνικά δεδομένα. Να έχουν κάτι να δώσουν βρε παιδάκι μου, έστω και για το τυπικό της υπόθεσης..

Το χαρτί μπήκε στους ομίλους και τελείωσε η ζωή του, σαν την Χάιδω από το χωριό που τύλιξε το γιο του μπάρμπα-Θόδωρου που έχει χωράφια και ζωντανά κι αφού έπιασε την καλή το’ ριξε στο φαΐ κι έκανε τρία στρέμματα πισινό. Κι από πάνω διαμαρτύρεται επειδή ο άντρας της, τσιλιμπουρδίζει με άλλες.

Τι να σε κάνει ρε Χάιδω, γυναίκα πήρε, φάλαινα του προέκυψε του φουκαρά.

Έτσι και το χαρτί λοιπόν, περνώντας στους ομίλους ολοκλήρωσε την αποστολή του, καμία διάθεση να παρουσιάσει κάτι της προκοπής, να δείξει κάτι τις. Μέχρι κι ο Μαρίνος που δεν τον λες και ασόβαρο, εκτέθηκε, δηλώνοντας στα μέσα του Σεπτέμβρη «είμαστε η ανερχόμενη Ευρωπαϊκή δύναμη»! Εκτός κι αν έκανε ορθογραφικό και εννοούσε, απερχόμενη…

Με κάτι Πόνσε, Άλεφ και Γιαννιώτες, δεν πας πουθενά, γίνεσαι ρεζίλι των σκυλιών. Όπως θα τραγουδούσε κι ο Χρηστάκης, «από τριάρα, σε τριάρα θα πετάω…». Το στοίχημα λοιπόν δεν είναι να παντρευτείς αλλά να είναι ευτυχισμένος ο γάμος ή τουλάχιστον όσο γίνεται λιγότερο δυστυχισμένος

Έτσι και το C.L το ζήτημα δεν είναι η πρόκριση αλλά μια αξιοπρεπής πορεία, έστω μια μη αναξιοπρεπής. Να κρατήσεις τα προσχήματα τουλάχιστον…

Κι εγώ έχω όνειρο ζωής να βρεθώ σε ένα από τα περίφημα πάρτι του Λάκη Γαβαλά στη Μύκονο, να συναναστραφώ με την υψηλή κοινωνία της Χαμουτζίας, να βγάλω πέντε φωτογραφίες με celebrities να τις ποστάρω στο facebook για να πουλήσω μούρη και ποιος ξέρει, μπορεί να γνωρίσω και κάνα μανεκένε, να περάσω μια βραδιά από αυτές που καίνε.

Για να διεκδικήσω τις πιθανότητες μου όμως, θα φορέσω ένα ρούχο της προκοπής, αν είναι να πάω με σαγιονάρα από αυτές που έδιναν στο στρατό, παντελόνι καμπάνα και πουκάμισο με πέτα σαν εκείνα που φορούσε το 70 ο Τραβόλτα, το αποτέλεσμα θα είναι αντίστροφο.

Θα δω τις επόμενες μέρες τη φάτσα μου σε φωτογραφίες κοσμικών περιοδικών, με λεζάντες όπως «Τζόνι Καλημέρης-Θοδωρής Κυριακού συζητούν για τα τηλεοπτικά δρώμενα, δίπλα τους η Τζένη Μπαλατσινού σε τρυφερό ενσταντανέ με τον Αλέξανδρο Παρθένη, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένας μ@λ@κας που πρέπει να είναι αυτός που καθαρίζει την πισίνα…». Κι από κει που ετοιμαζόμουν να πουλήσω μούρη στο facebook θα κλείσω το λογαριασμό, για να γλιτώσω την καζούρα..

Τα ίδια έκανε κι ο γαύρος, η ζωή του τελείωνε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που σήμαινε και εξασφάλιση συμμετοχής στους ομίλους, από κει και πέρα το απόλυτο μηδέν. Κανένα ποδοσφαιρικό πλάνο, καμία διάθεση να χτίσει κάτι της προκοπής, να πάει ένα βήμα παραπέρα

Τουλάχιστον όμως, έφερνε παίκτες, Ζιοβάνιδες, Ριβάλντους, Καρεμπέδες, Σαβιόλες.

Τι κατάφερε θα με ρωτήσεις, μια τρύπα στο νερό θα απαντήσω!

Από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα όμως, έστω κι αυτό είναι κάτι, βάφτισε το επικοινωνιακό, πανηγυρτζίδικο, όπως αγαπάς, ήταν μια ευκαιρία όμως να ακουστεί έστω και δια της πλαγίας, το όνομα του εκτός συνόρων. Δίπλα στον Ριβάλντο δηλαδή, μάθαιναν και τον Ολυμπιακό…

Το χαρτί πήγε να παίξει C.L, με Μπακάκηδες, Λαμπρόπουλους και κάτι απίθανους δανεικούς, που επί Τροχανά ούτε που θα τους έδιναν φανέλα. Και με 20εκ παντελόνι παρακαλώ, που αποδεικνύονται ψεύτικα, σαν το πρωτάθλημα που πήραν! Η ΠΑΕ Τζάμπας πήρε το πριμ πρόκρισης άλλωστε, όχι η ομάδα.

Ο ΠΑΟΚ δεν πέρασε στους ομίλους, έχω πολλά να θυμάμαι και να καμαρώνω πάντως από το καλοκαιρινό ταξίδι και σίγουρα δεν υπάρχει κάτι που με κάνει να ντρέπομαι από την εικόνα του.

Ακόμα κι όσοι δεν είναι ΠΑΟΚ ή και οι αντιΠΑΟΚ, υποκλίθηκαν μετά το 0-3 στη Βασιλεία και ειδικά μετά την επική ανατροπή με την Σπαρτάκ, δεν υπήρχε άνθρωπος που δεν έβγαλε το καπέλο στην ομάδα, όλοι ήθελαν να βρεθούν στη θέση μου. Όπως και μετά το 1-1 στην Πορτογαλία.

Το χαρτί ποιος να το ζηλέψει και με ποια αφορμή, επειδή πέρασε μια Βίντι κάνοντας καθυστερήσεις, επειδή πανηγυρίζει που κράτησε τον Άγιαξ στο μηδέν για ένα ημίχρονο παίζοντας ποδόσφαιρο φουστανέλας; Ή μήπως για το πρόσφατο κατόρθωμα να κρατήσει ανέπαφη την εστία στα πρώτα 4 λεπτά με την Μπενφίκα, να φάει μόνο τρία στο σύνολο από 10 αντιπάλους, που μετά το τέταρτο κατέβασαν ταχύτητα λόγω ντέρμπι με την Πόρτο;

Κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους, με τα ΑΝ έσπαζε τη μπάλα ο Κλωναρίδης, επειδή δεν έχουν κάτι να θυμούνται και βρίσκουν παρηγοριά στις υποθέσεις και στις ηρωικές προσπάθειες.
Αρχίζω να πιστεύω πως δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα, μέχρι και το κουτόχορτο που τους ταΐζουν τα ΜΜΕ, από χαρτί είναι…

Ο ΠΑΟΚ έφαγε 4 από τη Μπενφίκα, έγραφα και τότε όμως πως το σκορ ήταν μαγική εικόνα, η ομάδα προηγήθηκε, είχε καπάκι δυο καλές στιγμές και βρέθηκε πίσω στο σκορ χωρίς να φάει τελική.

Το χαρτί είχε καταπιεί δυο παστέλια μέχρι το 16, οι αντίπαλοι το έριξαν στην πλάκα, ισοφάρισαν με παίκτη παραπάνω και κατάφεραν να χάσουν!

Ο ΠΑΟΚ με 1-4 στην πλάτη και χωρίς ελπίδες, σκύλιασε για να βάλει γκολ, έκανε ευκαιρίες, είχε δοκάρι, το χαρτί με 2-2 και παίκτη παραπάνω είχε το Μάνταλο να βρίσκεται συχνότερα ξαπλωμένος στο χόρτο, παρά όρθιος!

Θα μου πει κάποιος πραγματιστής «καλά όλα αυτά τα συγκινητικά που λες, αυτοί πήγαν όμως στ’ αστέρια, αυτοί απολαμβάνουν το οφέλη του». Για την ώρα τα οφέλη τα απολαμβάνει ο Τζάμπας, τα πακέτα που τσέπωσε δεν έχουν αξιοποιηθεί.