Θανάσης Γιαννακόπουλος: Ο σεβασμός στον αντίπαλο

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος βρίσκεται πλέον στη «γειτονιά των Αγγέλων» και θα βλέπει από ψηλά τον Παναθηναϊκό του.

Με την απώλεια του ιστορικού παράγοντα των πρασίνων κλείνει ένας κύκλων ρομαντικών ανθρώπων που αγαπούσαν παθολογικά την ομάδα τους, είχαν την «τρέλα» να κάνουν το κάτι παραπάνω που απαιτείτο για να μπορέσει η ομάδα να γίνει καλύτερη και να πετύχει τους στόχους της.

Από το πρωί εκατοντάδες κόσμου, απλοί φίλοι της ομάδας, πέρασαν από το παρεκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου για να αποχαιρετίσουν τον «δικό τους Θανάση», τον άνθρωπο που μετά από κάθε τίτλο έτρεχε στην εξέδρα με την κούπα αγκαλιά και τους έλεγε «δικό σας, για πάρτη σας» και το εννοούσε!

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη. Στην Ελλάδα όπου τίποτε δεν είναι αυτονόητο, ο αρχηγός του Ολυμπιακού έδειξε πως εκτός από μεγάλος αθλητής, είναι μεγάλος άνθρωπος.

Αδιαφόρησε από το αν θα τον εξυβρίσουν ή αν θα τον αποδοκιμάσουν και πήγε στη Μητρόπολη για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο που τον αγαπούσε σαν παιδί του, που τον αποκαλούσε «Βασιλάκη» και που πάντοτε τον σεβόταν παρά το γεγονός ότι στην πορεία άλλαξαν οι δρόμοι τους.

Έκανε το σωστό και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για τη στάση του.

Το ίδιο απαρατήρητη δεν πρέπει να περάσει η συμπεριφορά των φιλάθλων του Παναθηναϊκού. Έδειξαν αθλητικό πολιτισμό, αντιλήφθηκαν τη στιγμή και τη χειρονομία του Βασίλη Σπανούλη ξεσπώντας σε χειροκροτήματα επιδοκιμασίας για έναν άνθρωπο που δικαίως ή αδίκως τους πίκρανε ή τους στεναχώρησε και τον αποδοκιμάζουν κάθε φορά που τον βλέπουν στο παρκέ με την «ερυθρόλευκη» φανέλα.

Μια άλλη παρουσία που ξεχώρισε, αν και πέρασε στα ψιλά ήταν εκείνη του Σάββα Θεοδωρίδη.

Ο ιστορικός παράγοντας του Ολυμπιακού συνδεόταν με μακρόχρονη φιλία με τους αδελφούς Γιαννακόπουλους και ειδικότερα με τον Θανάση, ίσως και λόγω ιδιοσυγκρασίας, είχε πολλές σχέσεις. «Ο, τι κάνει το κάνει για την ομάδα του και το κάνει πολύ καλά. Εμείς τι κάνουμε» έλεγε ο αείμνηστος Θανάσης στους φίλους του Παναθηναϊκού που του έκαναν παράπονα.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έδειξε τι σημαίνει αγάπη, σεβασμός και εκτίμηση ακόμα και στον αντίπαλο. Μπορεί να ήθελε όσο τίποτε στον κόσμο να κερδίσει και να έκανε τα πάντα για να το καταφέρει. Στο τέλος της ημέρας όμως ήξερε να παραδεχθεί την ανωτερότητα του αντιπάλου και να μην κρατήσει κακία σε κανέναν. Δεν είχε άλλωστε χρόνο για τέτοια.

Διότι την αμέσως επόμενη ημέρα σχεδίαζε πως θα γίνει καλύτερος και δυνατότερος. Όπως έλεγε: «Δύναμη, στη δύναμη…».

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

ΥΓ. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Κώστα Χουλιάρα. Τον υψηλόσωμο ξανθομάλλη κύριο που πάντοτε ήταν πίσω και δίπλα στον «κυρ Θανάση». Και δεν ήταν ούτε μπράβος, ούτε σωματοφύλακας. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος που αγαπούσε τον ιστορικό παράγοντα του Παναθηναϊκού σαν πατέρα του και δεν έλειψε ποτέ από κοντά του. Ούτε καν τους δυο μήνες της «μάχης» στο «Υγεία»…

Γράψτε το σχόλιο σας