ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός : Να ζει κανείς ή να μην ζει;

Σε μία ομάδα που πλέον δεν λειτουργεί απολύτως τίποτα, από το τμήμα αποκατάστασης τραυματισμών μέχρι το προπονητικό κέντρο στο Κορωπί, δεν μπορεί να περιμένει πλέον κανείς κάτι. Αν συνεχίσει δε να ταλαιπωρείται και ο Μαρίνος Ουζουνίδης στην άκρη του πάγκου, ρισκάροντας να συνδέσει το όνομα του με την πιο μαύρη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου, θα αποτελεί θαύμα! Είναι από τις περιπτώσεις που φτάνει να αναρωτιέται κανείς αν αξίζει τον κόπο να «ζει» ή αν θα ήταν καλύτερα να τραβήξει το… σωληνάκι. Κι αν δεν υπήρχε πάντα η ελπίδα, που όπως λένε πεθαίνει πάντα τελευταία, αυτή η επιλογή θα ήταν πιθανότατα λυτρωτική!

Είναι από τις λίγες περιπτώσεις, που σ’ ένα εμφατικό 4-0, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, το ενδιαφέρον το τραβά ο χαμένος και όχι ο θριαμβευτής. Κι αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έκανε τίποτα παραπάνω από τα προφανή στο χορτάρι. Δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση, δεν προσέφερε εντυπωσιακό θέαμα όσον αφορά στην ανάπτυξη του και την κυκλοφορία της μπάλας, παρά μόνο στα εκπληκτικά τελειώματα του Πέλκα και του Πρίγιοβιτς και επικράτησε κατά κράτος με «σβηστές» μηχανές απέναντι σε κάτι που ούτε καν θύμιζε Παναθηναϊκό, παρά το χρώμα της φανέλας.

Το να αναφερθεί κανείς στις ευθύνες των ποδοσφαιριστών, που παίζουν απλήρωτοι και καλούνται να υπογράψουν διακανονισμούς ρισκάροντας τα δεδουλευμένα τους, αλλά και κατ’ επέκταση την «ελευθερία» τους, μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο. Εκτός κι αν ο Λουντ, ο Μολέντο, ο Χουλτ κατάγονται από την ευρύτερη περιοχή των… Αθηνών και συμπονούν τον σύλλογο ή πρόλαβαν να «δεθούν» τόσο πολύ με τον κόσμο, στο σημείο να μην σκεφτούν καν να τον «προδώσουν». Αστεία πράγματα.

Για τον Παναθηναϊκό δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία. Η ομάδα έχει μπει στην τελική… κατηφόρα και ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Όταν βλέπεις δε, επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, αμυντικούς και μάλιστα Έλληνες, που όπως και να το κάνουμε έχουν ένα λόγο παραπάνω για να «ματώνουν» στο γήπεδο, να γυρνάνε τα… οπίσθια τους στην μπάλα, στην «προσπάθεια» να μαρκάρουν, όταν ξαφνιάζεσαι με τον Βαρέλα, σε ρόλο Μέσι, να διασχίζει σχεδόν ολόκληρο τον αγωνιστικό χώρο κερδίζοντας φάουλ έξω από την περιοχή και τον Πέλκα να κάνει… βόλτα στην μεγάλη περιοχή παίρνοντας τα μπάλα από το πλάγιο του Κρέσπο, τότε αντιλαμβάνεσαι πως δεν υπάρχει σωτηρία! Είναι αδύνατον να λειτουργήσει ένας σύλλογος υπό τις παρούσες συνθήκες και μόνον ένας μεγαλοεπενδυτής και ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος, μπορεί να τον βγάλει από το αδιέξοδο.

Στα αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ κρατά την τόνωση της αυτοπεποίθησης του με το ευρύ σκορ που πέτυχε, την επιστροφή στα γκολ, σε μεγάλα ματς, του Πρίγιοβιτς, την ακόμα μία επιβεβαίωση του τι μπορεί να κάνει ο Πέλκας όταν παίζει στην θέση του, πίσω από τον επιθετικό, αλλά και τον χρόνο που κερδίζει ο Λουτσέσκου «κόντρα» στους επικριτές του!

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Σε ότι έχει να κάνει με τους «πράσινους», οι επιλογές του Ουζουνίδη προκάλεσαν έκπληξη, αλλά ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει χωρίς να γνωρίζει την ψυχοσύνθεση του κάθε οργανωμένου Σκανδιναβού σε καταστάσεις απόλυτης αναρχίας…

Γράψτε το σχόλιο σας