Άρης – ΠΑΟΚ : Το μίσος τους ξεκίνησε για το κιτρινόμαυρο χρώμα!

Άρης – ΠΑΟΚ : Το μίσος τους ξεκίνησε για το κιτρινόμαυρο χρώμα!

Σαν σήμερα, στις 9 Αυγούστου 1925, Άρης και ΠΑΟΚ έδιναν το πρώτο ντέρμπι της ιστορίας τους, το οποίο έμελλε να καθορίσει για πάντα τα χρώματα στις φανέλες τους. Το «to10.gr» καταγράφει την ιστορία μιας αναμέτρησης που «πυροδότησε» το μίσος των δύο «αιωνίων» της Θεσσαλονίκης.

Ο Άρης επέστρεψε στην φυσική του θέση μετά από τέσσερα χρόνια και το ποδοσφαιρικό κοινό της Ελλάδας θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει και πάλι το κλασικό, καθηλωτικό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης δεν είναι μόνο το δεύτερο πιο κλασικό ντέρμπι του ελληνικού ποδοσφαίρου (μετά το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός), αλλά είναι ίσως το πιο φανατισμένο.

Έστω κι αν οι μεγάλες ομάδες της Μακεδονίας δεν διεκδικούσαν σχεδόν ποτέ (ειδικά ταυτόχρονα) το πρωτάθλημα, το μεταξύ τους ματς δεν έπαυε ποτέ να προσελκύει το ενδιαφέρον των χιλιάδων οπαδών τους και γενικότερα του φίλαθλου κοινού ολόκληρης της χώρας.

Ενα ντέρμπι το οποίο έχει βαθιές (ιστορικά) ρίζες που ανάγονται στα μέσα της δεκαετίας του 1920 με τους «κιτρινόμαυρους» να εκφράζουν κατά κύριο λόγο τους γηγενείς και την αστική τάξη και τους «ασπρόμαυρους» το προλεταριακό-προσφυγικό στοιχείο της πόλης.

Μιλάμε για μια τρομερή αντιπαλότητα, που έχει τις ρίζες της τόσο παλιά που ο δικέφαλος δεν είχε καν ιδρυθεί επισήμως! Ναι καλά διαβάζετε, το μίσος ανάμεσα σε Άρη και ΠΑΟΚ ξεκίνησε πριν από το 1926, χρονολογία ίδρυσης των ασπρόμαυρων.

Συγκεκριμένα η σπίθα που πυροδότησε το μίσος ανάμεσα στον «Θεό του πολέμου» και τον «Δικέφαλο αετό» μπήκε στις 9 Αυγούστου του 1925 και μάλιστα σε φιλική αναμέτρηση!

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή, ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη από τους πρόσφυγες η Ένωση Κωνσταντινουπολιτών (1924). Από την Ένωση Κωνσταντινουπολιτών Θεσσαλονίκης, προέκυψε αρχικά η ΑΕΚ Θεσσαλονίκης (1925) και ένα χρόνο αργότερα (1926) ο ΠΑΟΚ. Τα δύο σωματεία, ΑΕΚ Θεσσαλονίκης και ΠΑΟΚ συνυπήρξαν ως αντίπαλοι στο τοπικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης για διάστημα τριών ετών, το Μάρτιο του 1929 όμως η ΑΕΚ Θεσσαλονίκης διαλύθηκε και απορροφήθηκε από τον ΠΑΟΚ.

Ο Άρης που είχε ιδρυθεί από το 1914 αλλά και η ΑΕΚ Θεσσαλονίκης είχαν ως χρώματα το κίτρινο και το μαύρο με ξεκάθαρους συμβολισμούς για το Βυζάντιο. Στις τάξεις των φιλάθλων υπήρχαν μεγάλες κοινωνικές διαφορές. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είχε τη βάση του στου πρόσφυγες, που προσπαθούσαν να κάνουν ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή τους και οι οποίοι βίωναν δύσκολες καταστάσεις όπως γίνεται αντιληπτό. Αντιθέτως ο Άρης, που είχε βάση την περιοχή της Αγίας Τριάδας, προσέλκυε περισσότερο τους αστούς της εποχής.

Η κόντρα ανάμεσα στους δύο «αιώνιους»… φούντωσε όταν τέσσερις Κωνσταντινουπολίτες ποδοσφαιριστές του Άρη (Βεντουρέλης, Αρμάς, Πάγκαλος, Μαλτζέζος) άλλαξαν στρατόπεδο και πήγαν στην ΑΕΚΘ. Μάλιστα, ο πρώτος ύμνος του ΠΑΟΚ τόνιζε χαρακτηριστικά πως «δεν φοβόμαστε κανέναν, Άρη ούτε Ηρακλή, γιατί έχουμε αρχηγό μας Βεντουρέλη μερακλή».

Έτσι το 1925 ο Άρης και ο ουσιαστικά «ανεπίσημος» ΠΑΟΚ αποφάσισαν πως δεν γινόταν δύο ομάδες της ίδιας πόλης να φέρουν τα ίδια χρώματα. Συνεπώς συμφώνησαν να δώσουν φιλικό ματς, ο νικητής του οποίου θα κατοχύρωνε τα κιτρινόμαυρα! Εδώ να σημειώσουμε τη σημασία και την βαρύτητα των φιλικών αναμετρήσεων για εκείνη την εποχή. Τα ματς αυτά θεωρούνταν σαν ένα είδος «μονομαχίας», λαμβάνοντας την ίδια αξία με τους επίσημους αγώνες.

Το ματς διεξήχθη στο γήπεδο του Ηρακλή, σε μια «ηλεκτρισμένη» και άκρως φανατισμένη ατμόσφαιρα που μόνο φιλική αναμέτρηση δεν θύμιζε. Διαμαρτυρίες, διακοπές, αλλά και σκληρό παιχνίδι, συνέθεσαν ένα «πολεμικό» σκηνικό στο ματς. Ο ΠΑΟΚ θα αιφνιδιάσει τον σαφώς πιο ισχυρό εκείνη την εποχή, αντίπαλό του και θα προηγηθεί με 0-2 στις αρχές του ημιχρόνου Ωστόσο ο Αρης θα επανέλθει και κλείσει το πρώτο μέρος ισοφαρίζοντας σε 2-2. Στο Β’ μέρος ο «Θεός του πολέμου» θα κυριαρχήσει και σημειώνοντας ακόμη τρία τέρματα, θα επικρατήσει τελικά με το εμφατικό 5-2.

Έτσι θα κατοχυρώσει για πάντα τα κιτρινόμαυρα χρώματα που φέρει έκτοτε, με τον ΠΑΟΚ να «υποχρεώνεται» να επιλέξει στη συνέχεια τα ασπρόμαυρα. Να σημειώσουμε ότι ο αρχηγός των ηττημένων Α. Αρμάς, πρώην παίκτης του Άρη, πήρε αποχώρησε μαζί με την ομάδα του λίγο πριν τη λήξη του αγώνα, διαμαρτυρόμενος διότι ο διαιτητής Ι. Κωτούλας (Ηρακλή) καταλόγισε αυστηρότατο κατά της γνώμη τους πέναλτι.

Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από την εφημερίδα «Μακεδονικά Νέα» στις 10/8/1925: «Κατά το δεύτερον ημίχρονον οι του Άρεως επιτυγχάνουν δύο τέρματα, ο αγώνα εξακολουθεί όταν ο διαιτητής σφυρίζει ένα πέναλτι εις βάρος της Ε.Κ. (σ.σ. Ενωση Κωνσταντινουπολιτών) το οποίοι οι παίκται της αμφισβητούν. Προ της επιμονής του διαιτητού ο τερματοφύλακας της Ενωσ. Κων/πολιτών εγκαταλείπει το τέρμα ανοικτόν, το σουτ δίδεται, σημειουμένου ούτω και πέμπτου τέρματος, η δε ομάς της Εν. Κων/πολιτών αποχωρεί εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, του γηπέδου».

Επίσης να προσθέσουμε οτι οι εντάσεις δεν εκτονώθηκαν εκεί, με τους ανθρώπους του Άρη να καταγγέλουν, ότι ένας στρατιωτικός, φίλος της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, επιτέθηκε με δολοφονικές προθέσεις εναντίον του ποδοσφαιριστή των κίτρινων, Αλέξανδρου Ζηνισόπουλου!

Οι 11 ποδοσφαιριστές του Άρη που κατοχύρωσαν για πάντα τα χρώματα του συλλόγου ήταν οι: Κοτρότσης, Νακόπουλος, Οπλοποιός, Γιακουμής, Κώστας Βικελίδης, Ηλιάδης, Μπαρίτας, Αγοραστός, Ιωαννίδης, Αγγελάκης, Βλαχόπουλος.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ