Παράνομα καζίνο, χρυσοθήρες και ένας διεφθαρμένος αστυνομικός: Η ιστορία του «αμαρτωλού» Λας Βέγκας

Το 1829, μια ομάδα εξερευνητών με επικεφαλής τον Ισπανό έμπορο Antonio Armijo κινήθηκε δυτικά προς την Alta California μέσω της ξηρής ερήμου Mojave – τα προγονικά εδάφη του λαού των Southern Paiute.

Ένας νεαρός ιχνηλάτης εν ονόματι Ραφαέλ Ριβέρα ανακάλυψε μια ιδιαίτερα καταπράσινη περιοχή γεμάτη λιβάδια που αρδεύονταν από μια φυσική πηγή- αυτή η πλούσια βλάστηση ενέπνευσε σύντομα το όνομα του τόπου: «The Meadows» ή «Las Vegas».

Διαβάστε επίσης: Μια δύσκολη κλήρωση και δυο μεγάλες «μάχες»

Αυτός ο νέος «παιδότοπος ενηλίκων» τράβηξε την προσοχή της νεοϋορκέζικης μαφίας, η οποία είδε ευκαιρίες τόσο στον νόμιμο τζόγο όσο και στη λιγότερο νόμιμη απόσπαση χρημάτων

Παρόλο που μερικές δεκάδες ιεραπόστολοι των Μορμόνων έφτασαν στην περιοχή το 1855 -αποτυγχάνοντας σε μεγάλο βαθμό να προσηλυτίσουν τον πληθυσμό των Paiute- η όαση παρέμενε μυστική μέχρι και τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν οι χρυσοθήρες εμφανίστηκαν στην κοιλάδα.

Βρήκαν χρυσό και ασήμι, και η βιασύνη που ακολούθησε πυροδότησε μια δημογραφική έκρηξη, με τους ανθρακωρύχους να καταφθάνουν μαζικά για να σκάβουν την ημέρα, προτού στοιχηματίσουν τις περιουσίες τους στα σαλούν και τα πορνεία τη νύχτα.

Συνώνυμο της αμερικανικής ασυδοσίας;

Προς το τέλος του 20ού αιώνα, η πόλη-όαση έγινε χώρος στάθμευσης για τα τρένα των αμαξοστοιχιών και σταθμός του νέου σιδηροδρόμου που ένωνε το Λος Άντζελες με το Σολτ Λέικ Σίτι. Ο σιδηρόδρομος αυτός αποπερατώθηκε το 1905 και το 1911 το Λας Βέγκας ανακηρύχθηκε πόλη των ΗΠΑ. Αν και ο τζόγος ήταν αρχικά παράνομος, τα υπόγεια καζίνο άνοιξαν τις πόρτες τους.

Στη συνέχεια, το 1931, τα πάντα άλλαξαν όταν η Νεβάδα έγινε η πρώτη πολιτεία που νομιμοποίησε τα τυχερά παιχνίδια, καθώς και η πρώτη που προσέφερε διαζύγια με συνοπτικές διαδικασίες. Από τότε, η Silver State έγινε συνώνυμο της αμερικανικής ασυδοσίας. Περίπου την ίδια εποχή, άρχισε η κατασκευή του φράγματος Χούβερ, το οποίο θα παρείχε νερό και ενέργεια στην κοιλάδα.

Προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο διάσημος πιανίστας Liberace εισήγαγε την έννοια του residency, όπου οι χώροι αφιερώνουν τις σκηνές τους αποκλειστικά σε μεμονωμένους σούπερ σταρ

Αυτό το μνημειώδες έργο έφερε μια εισροή εργατών οικοδόμων στην πόλη του Λας Βέγκας, και οι τοπικοί επιχειρηματίες δεν έχασαν χρόνο να ανοίξουν καζίνο για να «απαλλάξουν» αυτούς τους άνδρες από τα χρήματα που τους περίσσευαν. Αυτό το χαρακτηριστικά αμερικανικό κράμα κόπου, δολιοφθοράς και κερδοσκοπίας μετέτρεψε έναν σκονισμένο δρόμο της ερήμου στην παγκόσμια πρωτεύουσα της διασκέδασης, μια διαδρομή 4,2 μιλίων που τελικά θα γινόταν γνωστή ως Las Vegas Strip.

Φωτογραφία: Wikimedia Commons | Pavel Špindler

Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Las Vegas Strip προσέλκυσε από την αρχή σκιώδεις χαρακτήρες. Το 1939, ένας αστυνομικός ονόματι Guy McAfee έφτασε στο Λας Βέγκας, αφού εγκατέλειψε το Λος Άντζελες λόγω των κατηγοριών για διαφθορά.

Γρήγορα εδραιώθηκε, αγόρασε και ανέπτυξε το Pair O’ Dice Club και πολλά άλλα. Εμπνευσμένος από την αγαπημένη του Sunset Strip στο Λος Άντζελες, ο McAfee απένειμε επίσης το ανεξίτηλο όνομα στην κεντρική λεωφόρο του Λας Βέγκας. Λίγο αργότερα, το 1941, ο Καλιφορνέζος επιχειρηματίας Thomas Hull ίδρυσε το πρώτο πολυτελές θέρετρο της περιοχής, το El Rancho Vegas, με ανθηρούς κήπους και μια αχανή πισίνα.

Πώς ξεκίνησε το μεταμεσονύκτιο γλέντι

Αυτός ο νέος «παιδότοπος ενηλίκων» τράβηξε την προσοχή της νεοϋορκέζικης μαφίας, η οποία είδε ευκαιρίες τόσο στον νόμιμο τζόγο όσο και στη λιγότερο νόμιμη απόσπαση χρημάτων.

Το 1945, ο διαβόητος γκάνγκστερ Bugsy Siegel με τη βία προώθησε την ανάπτυξη του πολυτελούς θέρετρου Flamingo, δημιουργώντας ένα πρότυπο για τα σούπερ καζίνο που θα ακολουθούσαν. Μέχρι τότε, τα καζίνο του Λας Βέγκας είχαν συνήθως ρουστίκ διακόσμηση με μοτίβα της Άγριας Δύσης, αλλά ο Siegel εγκαινίασε μια εποχή ανεξέλεγκτης χλιδής.

Προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο διάσημος πιανίστας Liberace εισήγαγε την έννοια του residency, όπου οι χώροι αφιερώνουν τις σκηνές τους αποκλειστικά σε μεμονωμένους σούπερ σταρ, συχνά για πολλά χρόνια κάθε φορά.

Στις δικές τους επακόλουθες διαμονές στο Copa Room του Sands, ο Φρανκ Σινάτρα και το Rat Pack βοήθησαν στην καθιέρωση του φανταχτερού μεταμεσονύκτιου γλεντιού για το οποίο το Λας Βέγκας έγινε ξακουστό.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν ένα από τα σταθερά «μέλη» του Λας Βέγκας. Με μουσικούς όλο το εικοσιτετράωρο, μάγους, κωμικούς, blue men και λευκές τίγρεις της Βεγγάλης, το Strip έγινε ο κορυφαίος παγκόσμιος προορισμός όχι μόνο για  τζόγο, αλλά και για φιλική προς την οικογένεια ψυχαγωγία.

Φωτογραφία: Reuters

Μεγαλοπρέπεια με μια πινελιά φαντεζί

Στη δεκαετία του 1990, οι εργολάβοι του Λας Βέγκας άρχισαν να σκέφτονται ακόμη πιο φιλόδοξα , και η άφιξη της μεγάλης πυραμίδας του Luxor Hotel and Casino το 1993 ξεκίνησε μια επιδεικτική δεκαετία διεθνών συμβόλων που έφταναν σε μικρό μέγεθος κατά μήκος του δρόμου, καθώς τα νέα καζίνο προσπαθούσαν να γίνουν το επόμενο σπουδαίο γεγονός.

Που αλλού μπορείτε να βρείτε τον Πύργο του Άιφελ, τα κανάλια της Βενετίας και τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, όλα σε κοντινή απόσταση; Ωστόσο, ίσως τίποτα δεν τραβάει το μάτι όσο η εντυπωσιακή, πρωτοποριακή τεχνολογία του Sphere, της μεγαλύτερης σφαιρικής κατασκευής στον πλανήτη, που άνοιξε ως συναυλιακός χώρος στο Λας Βέγκας πέρυσι. Τέτοια μεγαλοπρέπεια, συχνά με μια πινελιά φαντεζί, χαρακτηρίζει το Las Vegas Strip.

Δεν είναι μόνο οι τζογαδόροι που παίρνουν ρίσκα στο Βέγκας. Ο πασίγνωστος δρόμος  του Λας Βέγκας έχει γίνει παγκόσμια πρωτεύουσα των extreme sports από τον Δεκέμβριο του 1967, όταν ένας ελάχιστα γνωστός ακροβάτης με το όνομα Evel Knievel προσπάθησε να πηδήξει από τα σιντριβάνια του νεοσύστατου Caesars Palace, αλλά δεν τα κατάφερε και κατέληξε με αρκετά σπασμένα κόκαλα και 29 ημέρες κώμα.

Φωτογραφία: Reuters

Η πόλη έχει επίσης αναγνωριστεί ως η αδιαμφισβήτητη πατρίδα της πυγμαχίας από την θρυλική αναμέτρηση μεταξύ του Τζορτζ Φόρμαν και του Ρον Λάιλ στο Caesars Palace το 1976. Σε πιο πρόσφατες συναρπαστικές στιγμές, τον περασμένο Νοέμβριο τα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν στραμμένα στην πόλη για το εναρκτήριο Grand Prix του Λας Βέγκας. Ο πρώτος αγώνας της Φόρμουλα 1 στην Sin City μετέτρεψε την περιοχή σε μια πίστα δρόμου υψηλής ταχύτητας, με τoν δρόμο να βρίσκεται φυσικά στο επίκεντρο της προσοχής ως η φλεγόμενη τελική ευθεία.

MUST READ

Εισιτήριο πρώτης θέσης, στο τρένο της δεύτερης ευκαιρίας

*Με πληροφορίες από smithsonianmag  | Κεντρικό gif: Tenor

Γράψτε το σχόλιο σας