Μια ρουμανική φράση, όλη η πορεία του Μπόλονι…

Το ποδόσφαιρο παίζει περίεργα παιχνίδια. Και οι ανατροπές είναι τόσο έντονες και απότομες, που από το ζενίθ βρίσκεσαι στο ναδίρ και το αντίθετο, μέσα σε 90 λεπτά. Ο Λάζλο Μπόλονι το γνωρίζει καλά αυτό το παιχνίδι. Γνωρίζει καλύτερα από τους περισσότερους πως από το ένα παιχνίδι στο άλλο, τα πάντα μπορεί να αλλάξουν. Και ό,τι πριν την έναρξη του ματς φάνταζε απίθανο, μετά το σφύριγμα της λήξης να μοιάζει πολύ πιθανό. Αν όχι το πιθανότερο. Με τον προπονητή του Παναθηναϊκού να βιώνει μια τέτοια κατάσταση τις τελευταίες ημέρες. Κόντρα σε ό,τι ίσχυε (σ.σ. και μάλιστα… ασυζητητί) πριν από μόλις μία εβδομάδα. Τότε που ο «χειμώνας» δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή του.

Η νίκη επί του Ολυμπιακού είχε δημιουργήσει μια εικόνα «untouchable» στον Μπόλονι. Ανέγγιχτος. Προστατευμένος από το περιβάλλον του ιδιοκτήτη, τον ίδιο τον ιδιοκτήτη. Ο οποίος δεν ήθελε να ακούει κακή κουβέντα για τον 67χρονο τεχνικό ούτε για πλάκα. Ούτε καν σε μορφή μομφής. Τίποτα. Και μάλιστα το είχε ξεκαθαρίσει και στους εκ δεξιών του, πως όποιος είχε αντίθετη άποψη, καλά θα έκανε να την κρατήσει για τον εαυτό του.

Όπως ο Θεός, έτσι και η… μπάλα, γελάει (ειρωνικά) με όσους κάνουν σχέδια. Και βιάζονται. Το ποδόσφαιρο, λοιπόν, τιμώρησε τον Μπόλονι. Και κυρίως τη… χαλάρωση. Μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τη νίκη που πανηγυρίστηκε με είσοδο του Γιάννη Αλαφούζου στα αποδυτήρια, για πρώτη φορά μετά από… χρόνια, και την περίφημη ιαχή «μπόνους, μπόνους», ο Παναθηναϊκός πήρε την κάτω βόλτα. Για τα καλά.
Αποκλεισμός από τα ημιτελικά του Κυπέλλου με δύο ήττες από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ηττα από τον Παναιτωλικό. «Πικρή» ισοπαλία με την ελλιπέστατη ΑΕΚ στη Λεωφόρο. Τρίτη ήττα από τον ΠΑΣ σε μόλις 16 ημέρες. Και όλα αυτά, συνδυασμένα με ποδόσφαιρο κάκιστης ποιότητας. Με ποδόσφαιρο που δεν αντιπροσωπεύει τον Παναθηναϊκό. Ούτε τις προσδοκίες που υπήρχαν.

Ούτε, βεβαίως, το διάστημα που βρίσκεται ο Μπόλονι στον πράσινο πάγκο. Με την γκρίνια να ακουμπάει και τον Γιάννη Αλαφούζο. Κάτι που αυτομάτως, μεταφέρει το πρόβλημα στον Ρουμάνο τεχνικό. Με τη ρουμανική φράση antrenor Laszlo, avem o problemă foarte mare (Κόουτς Λάζλο, έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα), να είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας… Διότι μπορεί αυτή τη φορά ο Μπόλονι να γλίτωσε και να παραμένει κανονικά στη θέση του, αλλά είναι σαφές ότι εάν δεν αλλάξει κάτι δραστικά (που δεν φαίνεται πώς μπορεί να αλλάξει), οι εξελίξεις θεωρούνται πολύ προβλέψιμες.

Διότι, πλέον, ο Παναθηναϊκός είναι στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να περιμένει ένα… θαύμα. Μόνο με κάποια εξωγενή δύναμη μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Μόνο ένα θαύμα μπορεί να κάνει τον Μπόλονι να τα βρει με τους ποδοσφαιριστές του. Και αυτό είναι το πραγματικά μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Πράσινοι. Και αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πάρουν σκληρές αποφάσεις.

MUST READ

Η σιγουριά από το πρώτο λεπτό, η ομιλία στα πέναλτι, η αγωνία του Μαρινάκη και η Μίλαν που προτιμούσαν οι ερυθρόλευκοι

Και επειδή το παρελθόν συχνά δείχνει το παρόν και το μέλλον, ο Μπόλονι εδώ και πολλά χρόνια είναι μαγνήτης προβλημάτων. Και είναι πια σε τέτοια ηλικία, που δεν είναι εύκολο να τον «αλλάξεις».

Γράψτε το σχόλιο σας