Στην ΑΕΚ τίποτα δεν έτυχε, όλα πέτυχαν!

Είναι λένε, θέμα τύχης. Σου τραυματίζεται Λόπες που προόριζες για βασικό, μετακινείς τον Μπακασέτα αριστερά, βάζεις τον Γκάλο δεξιά κι αυτός σου βάζει το γκολ και σε κάνει μάγκα. Μάλιστα. Να σημειώσουμε ότι με την τύχη κόντρα δεν πας πολύ μακριά. Κάποια στιγμή θα πάθεις την ζημιά και θα αποχαιρετήσεις.

Τυχερός δηλαδή είναι ο Μαρίνος που του τυχαίνει ο ένας τραυματισμός μετά τον άλλο; Άτυχος είναι. Τώρα αν μέσα στην γενικότερη κακοτυχία, κάπου αυτή η ριμάδα του έσκασε κι ένα χαμόγελο, καλοδεχούμενο. Θα μπορούσε να βάλει τον Μάνταλο από την αρχή, όπως έπαιξε με την Γαλατά. Δεν το έκανε. Πήγε σε μια ορθολογική λύση δοκιμασμένη και πετυχημένη επί Χιμένεθ.

Να τα λέμε και για τον Χιμένεθ γιατί η ΑΕΚ που βλέπουμε δεν είναι επινόηση του Ουζουνίδη. Έχει βάλει ο Μανόλο το χεράκι του. Έτσι, αυτά τα βαριά κορμιά που έχει ο Ρότζερς για σέντερ μπακ (του έλειπε ο Μπογιατά) μέχρι να γυρίσουν είχε φτάσει ο Γκάλο και τους είχε εκτελέσει. Το γκολ μπήκε στο έκτο προς έβδομο λεπτό. Μέχρι εκείνη την στιγμή η ΑΕΚ είχε μπει επιθετικά στο γήπεδο και φαινόταν πως είχε επιδίωξη να πετύχει πρώτη γκολ.

Το επισημαίνω γιατί ορισμένοι θα κρίνουν την υποχώρηση της ομάδας από τη στιγμή που σκόραρε, δίνοντας την εντύπωση ότι το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να αμυνθεί. Λάθος. Αλίμονο αν ολόκληρη Σέλτικ με περίπου τετραπλάσιο μπάτζετ δεν έδειχνε σημεία ζωής. Να μείνουμε λοιπόν στο ότι ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά να θυμηθούμε και τι έκανε μέχρι να δεχτεί το δεύτερο από τον Λιβάγια. Επί της ουσίας έκανε μια τρύπα στο νερό. Περιέφερε την μπάλα έξω από την περιοχή του Μπάρκα αλλά μέσα σε αυτή υπήρχε αρκούδα και δεν μπορούσε να μπει.

Όλοι θα θέλαμε από αυτή της ελλειπή ΑΕΚ να συνέχιζε με τον ίδιο ρυθμό και να έβαζε τρία-τέσσερα γκολ στους Σκωτσέζους. Να ζητάμε όμως πράγματα που γίνονται. Ο Ουζουνίδης παρουσίασε την ομάδα του με την ίδια οργάνωση και ανασταλτική λειτουργία που είχε πριν από μια εβδομάδα στην Γλασκόβη. Δυο γραμμές άμυνες με σχηματισμό 4-4-1-1 κι έναν Αλεφ να τον πιείς στο ποτήρι.

Για τον αρχηγό Σιμόες που είχε πάλι μια μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά τα έχουμε ξαναπεί. Δίπλα του ο νεαρός βραζιλιάνος έδινε ρεσιτάλ ψυχραιμίας και σιγουριάς. Αρχοντικός, αποτελεσματικός και με γρήγορη σκέψη. Ποτέ δεν θα γίνει ένας ταχυδυναμικός παίκτης που θα βγαίνει ψηλά πιέζοντας για να κλέψει την μπάλα. Είναι όμως ένας έξυπνος αμυντικός χαφ με άψογη τεχνική κατάρτιση και αξιόπιστες επιλογές. Άμα λάχει σκάει και κάτι ντρίπλες που κάνουν τον εκτεθειμένο αντίπαλο να θέλει να του ρίξει κλωτσιά στο καλάμι.

MUST READ

Άλλους 2.000 βαθμούς, άλλη μια θέση και το όνειρο συνεχίζεται…

Επιθετικά η Ένωση παρά τα δυο γκολ δεν έπιασε σπουδαία απόδοση. Το ματς άλλωστε ήταν ειδικών συνθηκών. Ο τρόπος όμως που ακύρωσε τα ατού του Ρότζερς ήταν υποδειγματικός. Ο Λαμπρόπουλος έκανε και πάλι μεγάλο παιχνίδι ενώ αξιόπιστα και ηρωικά στάθηκε δίπλα του ο Οικονόμου. Μην ξεχνάμε ότι η ΑΕΚ έχει να βάλει ποιότητα στην επίθεση της μόλις συνέλθουν οι τραυματίες. Τώρα πρέπει η ομάδα να μείνει συγκεντρωμένη για να μην την αιφνιδιάζει η σχετικά αδύναμη Βίντι και να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το βράδυ της Τρίτης, περνάει ως ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία της ΑΕΚ.

Γράψτε το σχόλιο σας