Ούτε δύσκολα, ούτε και απλά, μάλλον θα άλλαζα κερκίδα σήμερα

Δεν ήταν δύσκολη η επικράτηση του ΠΑΟΚ σήμερα στη Νέα Σμύρνη, δεν ήταν και απλή υπόθεση όμως. Μετά από ένα πρώτο 20λεπτο όπου ο ενθουσιασμός του γηπεδούχου κόπασε, η ομάδα πήρε τα ηνία του αγώνα και σιγά σιγά άρχισε να στριμώχνει τον Πανιώνιο μέσα στην περιοχή του. Μεγάλες φάσεις δεν έκανε είναι η αλήθεια, ούτε μπορείς να πεις πως το γήπεδο έγερνε.

Αν έπρεπε να στοιχηματίσεις πάντως για το ποιος θα βγει νικητής, σίγουρα θα ποντάριζες στον φιλοξενούμενο. Για να το εξηγήσω πιο εκλαϊκευμένα, ο ΠΑΟΚ ήταν σε διαρκή φάση χαμουρέματος, χούφτωνε από δω, έπιανε από εκεί, χάιδευε, πασπάτευε, προσπαθούσε να χώσει το χέρι μέσα από τη μπλούζα, αλλά δε μπορούσε να ξεκουμπώσει το σουτιέν και φτου κι απ΄την αρχή.

Λογικά θα έχει τύχει και σε εσάς και θα συμφωνήσετε πως συνήθως τον βρέχατε τον Γιακουμή…

Στο πρώτο μέρος φτάναμε με αξιώσεις κοντά στην περιοχή του Πανιωνίου, αλλά καμμία τελική-κάθετη ή σέντρα μας δε βρήκε παίκτη στ΄ασπρόμαυρα, όλες αποκρούονταν εύκολα ή δύσκολα από τους γηπεδούχους Όλα έδειχναν όμως πως κάποια στιγμή, θα μας κάτσει. Κάπου στο πρώτο ημίχρονο, εκεί που ο ΠΑΟΚ ανέβαζε στροφές αλλά δεν απειλούσε ιδιαιτέρως, σκέφτηκα στιγμιαία τι θα έγραφα σε περίπτωση που ο αγώνας τελείωνε με 0-0, κάτι που με τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι τότε, δε φαινόταν εντελώς απίθανο.

Δε θα είχα να προσάψω κάτι στην ομάδα μου. όσο κι αν μου λείπουν κάποια εκρηκτικά δεκάλεπτα που έβλεπα πέρσι και κρυβόταν η μπάλα, είναι νωρίς για να ζητάμε να τα ξαναδούμε.
Ειδικά από μια ομάδα που όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, είναι μάλλον κουρασμένη πνευματικά, έχοντας υπερβάλλει εαυτόν.

Τολμώ να πω πάντως πως ακόμα κι έτσι, χωρίς να ανεβάζει στροφές, ο ΠΑΟΚ με γοητεύει.Το γεγονός πως δεν αγχώνεται όταν βλέπει πως το παιγνίδι δεν του πηγαίνει και επιμένει στην ίδια τακτική, χωρίς γιόμες, βιαστικές ενέργειες και επιλογές που μαρτυρούν απελπισία, αποτελεί το καλύτερο πειστήριο της εξαιρετικής δουλειάς που γίνεται. Τα τρία καραμπινάτα, κατά φαντασία-οφσάιντ που υπέδειξαν οι βοηθοί, με αποκορύφωμα το ακυρωθέν γκολ του Ακπόμ δε θα τα σχολιάσω, περιμένω από τους ειδικούς -Καραπαπά, ρεπόρτερ Κεφτετζόγλου- να το κάνουν, όπως έκαναν την προηγούμενη εβδομάδα με το πέναλτι στον Πρίγιοβιτς.

Η αρχή ήταν καλή όπως μας ενημέρωσαν, αγωνιούμε να μάθουμε πως είδαν τη συνέχεια…

ΥΓ. Έχω επαναλάβει και κατά το παρελθόν πως δεν εκπροσωπώ κανέναν από τον ΠΑΟΚ, ούτε τη διοίκηση, ούτε την ομάδα, ούτε τον κόσμο, οργανωμένο ή μη, παρά μόνο τον εαυτό μου

Ενημερωτικά πάντως, στα social media πέφτει χοντρό μπινελίκι από ΠΑΟΚστήδες σε εκείνον που άναψε τη σπίθα για τις μανούρες με τους Πανιώνιους.

Τον Πανιώνιο δεν τον συμπαθώ απλά, είναι η ομάδα που θα υποστήριζα αν δεν υπήρχε ΠΑΟΚ στη ζωή μου.

Κι αυτό δεν είναι κάτι που προέκυψε τα τελευταία χρόνια όπου οι σχέσεις μας σε οπαδικό επίπεδο είναι καλές, αφού έχει ως αφετηρία τα παλιά καλά μπασκετικά χρόνια του 80, από τότε μου έκαναν κλικ, ακόμα κι αν μας είχαν κάνει ορισμένες αξέχαστες κηδείες.

Πάντα πίστευα και πιστεύω πως εκείνη πλατεία έχει μια μοναδική αύρα που μεταμορφώνει παiκτάκια σε παικταράδες. Ανέκαθεν ο Πανιώνιος ήταν ομάδα που ότι έβαζε στα αποδυτήρια του το μετέτρεπε σε χρυσό, κάτι σαν κυανέρυθρος Μίδας. Και η συνέπεια που το έκανε σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, αποδεικνύει πως σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Είναι η μοναδική ομάδα στην πρωτεύουσα που αξίζει να την ζηλέψεις, σε μια εποχή που παγκοσμίως τα ταλέντα στερεύουν και όλες οι ομάδες επιδίδονται στη βολική επιλογή των αγορών, ο Πανιώνιος είναι η ομάδα που συνεχίζει να παράγει.

Η πλάκα είναι πως ακόμα και αυτό που αγοράζει, το πληρώνει ως μανταλάκι και το μετατρέπει σε ρουμπίνι.. Αν υπήρχε τρόπος, κάθε μεγάλη ομάδα να μεταφέρει αυτούσια στη δική της περιοχή, την πλατεία, μαζί με την αύρα και την ατμόσφαιρα οικογένειας που υπάρχει, δε θα είχε την ανάγκη κανενός μεγαλομετόχου για να εκτοξευθεί στην κορυφή.

Έχουμε ένα λόγο παραπάνω εμείς στη Θεσσαλονίκη να εκτιμούμε ιδιαιτέρως μια ομάδα γειτονιάς, που δε σταματά να δημιουργεί και να αποτελεί μονίμως σημείο αναφοράς γι αυτό που παρουσιάζει, για τον απλούστατο λόγο πως αντίστοιχη ομάδα γειτονιάς της πόλης μας, διδάσκει κόμπλεξ, μνησικακία και αντί να προσπαθεί να καταφέρει κάτι θετικό, επιδιώκει σταθερά να βρίζει αυτόν που βλέπει με το κιάλι, μπας και πάρει κάτι από τη λάμψη του.

MUST READ

Η βαθμολογία των πλέι οφ της Superleague μετά την νίκη της ΑΕΚ επί του Παναθηναϊκού (pic)

Δεν οφείλω συγγνώμη στους Πανιώνιους εκ μέρους κανενός, δεν έχω τέτοια εξουσιοδότηση ούτε αρμοδιότητα, απλώς να ενημερώσω πως αν ήμουν σήμερα στο γήπεδο, δεν είμαι σίγουρος πως μετά το συμβάν, θα συνέχιζα να κάθομαι στην δική μας κερκίδα…..

Γράψτε το σχόλιο σας