Σε 3,5 ώρες… 2,5 γκολ!

Ούτε ένα μήνα δεν έχει συμπληρώσει καλά-καλά στο Ρέντη ο Ζιλ Ντίας. Παρόλα αυτά προσαρμόστηκε με τη μία στην καινούργια του ομάδα, ερχόμενος από την Νότιγχαμ κι ενώ όπως είναι γνωστό ανήκει στην Μονακό.

Άνοιξε λογαριασμό με την ερυθρόλευκη στο πρώτο παιχνίδι κυπέλλου με την Λαμία, όπου αγωνίστηκε για 73 λεπτά, ενώ το γκολ που πέτυχε σε βάρος της Ντιναμό Κιέβου ήταν από τα καλύτερα του Γιουρόπα Λιγκ. Με τους Ουκρανούς έμεινε στο ματς για 86 λεπτά, ενώ ο Μαρτίνς τον χρησιμοποίησε στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης στην Τούμπα, όταν πήρε τη θέση του Χριστοδουλόπουλου και από τα δικά του πόδια ξεκίνησε το γκολ των ερυθρόλευκων, καθώς ο Πασχαλάκης απέκρουσε προσωρινά το σουτ που επιχείρησε για να πάρει το ριμπάουντ ο Ποντένσε και να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.

Τουτέστιν σε 215 λεπτά συμμετοχής (περίπου 3,5 ώρες), καθώς είχε αντικαταστήσει τον Λάζαρο και στο 80’ του αγώνα με τον Πανιώνιο, ο Ζιλ Ντίας έχει πετύχει… 2,5 γκολ και έχοντας μάλιστα αγωνιστεί με διαφορετικούς παρτενέρ σε αυτά τα παιχνίδια που του έδωσε ο Μαρτίνς. Αυτό κι αν θεωρείται «ταχεία προσαρμογή» για έναν παίκτη που ναι μεν βρήκε «οικεία» ατμόσφαιρα στο Ρέντη, λόγω των αρκετών Πορτογάλων, ωστόσο ήρθε από εντελώς διαφορετικό πρωτάθλημα και δεν παύει να βρέθηκε σε «άγνωστο περιβάλλον».

Από αυτό το πρώτο, μικρό, αλλά και άκρως ενδεικτικό με βάση τους αριθμούς δείγμα είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για εξτρέμ που είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός, καθώς εκτός από παραγωγή φάσεων του προσφέρει και στο σκοράρισμα, κάτι που είναι απαραίτητο σε κάθε ομάδα. Διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση, αφού τον έχουμε δει αρκετές φορές να «υποδέχεται» την μπάλα όπως πρέπει, ενώ ο αντίπαλος αμυντικός κρατάει αποστάσεις για… ευνόητους λόγους.

Μαζί με τον επίσης «νεοσύλλεκτο» Μασούρα και τους Ποντένσε-Χριστοδουλόπουλο αποτελούν μία ισχυρή τετράδα που καλύπτει τις απαιτήσεις και του Μαρτίνς και του Ολυμπιακού, σε χώρο που είχε βρεθεί στην προηγούμενη εκδοχή της ιστορίας ο Μάριν, από ανάγκη, ενώ δεν κατάφεραν να εδραιωθούν οι Πάρντο και Σεμπά.

Απέναντι στις κλειστές άμυνες τις οποίες αντιμετωπίζει σε κάθε παιχνίδι ο Ολυμπιακός ο ρόλος των ακραίων είναι ιδιαίτερα σημαντικός, αφού αυτοί οι παίκτες μπορούν να σου μεγαλώσουν το γήπεδο και να προκαλέσουν ρήγματα στον αντίπαλο, όταν πάνε στο ένας εναντίον ενός και προσπεράσουν το πρώτο εμπόδιο.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Τότε είναι που υποχρεωτικά αλλάζουν τα μαρκαρίσματα και από αυτήν τη μετακίνηση δημιουργούνται οι χώροι για να δράσουν οι επιθετικοί. Πόσο μάλλον όταν ο Ζιλ Ντίας έρχεται και «κατά μέτωπο» από την εσωτερική και «ζυγίζει» το σουτ που κάνει αδύνατη την αντίδραση ακόμη και για το «θηρίο» που βρέθηκε κάτω από την εστία της Ντιναμό Κιέβου, τον Ντένις Μπόικο.

Γράψτε το σχόλιο σας