Πρόβλημα στη στύση; Στο φτιάχνει η Ελληνική λύση

Λευτέρης Δούκας 09.07.2019-08:42

Έχετε υπόψιν κάποιον Κινέζο Βελόπουλο, να πουλάει από την τηλεόραση της Σαγκάης cd με ανέκδοτες ροκ μπαλάντες του Βούδα;

Λυπάμαι που θα σας χαλάσω τη ζαχαρένια, αλλά η είσοδος Βελόπουλου στη Βουλή συνοδεύεται από πιο ανησυχητικά χαρακτηριστικά, σε σχέση με την αντίστοιχη της ΧΑ μερικά χρόνια πίσω. Ο ναζισμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο, κάτι σαν την κλιματική αλλαγή που επηρεάζει όλα τα σημεία του πλανήτη.

Έχει ξεκάθαρες γενεσιουργικές αιτίες, που υπό προϋποθέσεις είναι αντιμετωπίσιμες. Εμφανίζεται σε χώρες βουλιαγμένες σε κοινωνικά αδιέξοδα και οικονομικά προβλήματα, ειδικά όταν χρονίζουν. Μια απ΄αυτές είναι η Ελλάδα, οπότε οι βασικές αιτίες είναι προφανείς. Το περίεργο θα ήταν αν βιώνοντας ακραίες καταστάσεις σε πολλά επίπεδα, δεν υπήρχε μέρος του πληθυσμού που θα έβρισκε διέξοδο σε εξ΄ίσου ακραίους ιδεολογικούς ατραπούς.

Βελόπουλος άραγε, γιατί δεν υπάρχει σε άλλο μέρος της υφηλίου;

Έχετε υπόψιν κάποιον Κινέζο να πουλάει από την τηλεόραση της Σαγκάης cd με ανέκδοτες ροκ μπαλάντες του Bούδα;

Γιατί όσο υπήρχε ροκ και τεχνολογία ηχογράφησης το 500 π.Χ, άλλο τόσο έγραφε επιστολές ο Ιησούς.

Σας έτυχε ποτέ να δείτε διαφήμιση κρέμας για σύσφιξη της επιδερμίδας, από κάποιον με ζαρωμένο πρόσωπο;

Μήπως χοντρό διαιτολόγο, να δίνει συνταγές για αδυνάτισμα από την τηλεόραση;

Με τα λεμόνια θα τους έπαιρναν παντού στον κόσμο κι όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα, αυτόν που έκανε όλα τα παραπάνω τον στείλαμε στο κοινοβούλιο.

«Είναι το θέμα με τα Σκόπια» θα πει ο βαθυστόχαστος αναλυτής. Αν είναι έτσι όμως, ο Ελληνικός λαός που ζει στα όρια της πείνας, να στείλει στη Βουλή τον Πετρετζίκη και τον Σκαρμούτσο, είναι σίγουρο πως θα χορτάσει βλέποντας τους στα έδρανα.

Κι αν στεναχωριέται επειδή δεν έχει τη δυνατότητα να πηγαίνει στα μπουζούκια όπως παλιά, να κάνει βουλευτή τον ΛΕΠΑ. Και κάθε φορά που καταθέτει επερώτηση, να ρίχνει μια στροφή στο σαλόνι να γουστάρει…

Σε αντίθεση με την ΧΑ λοιπόν το φαινόμενο της οποίας έχει πασιφανείς αιτίες όπως και συγκεκριμένη γιατρειά, η περίπτωση Βελόπουλου είναι σαν το Αλτσχάιμερ.

Δε μπορείς να προσδιορίσεις ούτε τι το προκαλεί, ούτε τη θεραπεία.

Και να πεις πως πρόκειται για κάποιον ανεξιπτωτιστή που εκμεταλλεύτηκε μια συγκυρία, να το πάρει το ποτάμι. Δεκαετίες τώρα κυκλοφορεί στην τηλεοπτική πιάτσα, πουλώντας βιβλία, μαντζούνια, μεταφυσικές θεωρίες, θεραπείες για τον καρκίνο, τα πάντα όλα.

Παλιά υπήρχε το σούπερ μάρκερ Βερόπουλος με το πετυχημένο σλόγκαν για τη νοικοκυρά «είναι κεφάτη γυρίζει απ΄του Βερόπουλου…»

Με τόση σκαρταδούρα που έχει πουλήσει αυτός, μετατράπηκε σε «είναι κεφάτος είναι ο Βελόπουλος…»

Μόνο κεραλοιφή για τη ρήξη χιαστών δεν λάνσαρε, να γινόταν περδίκια ο Βιειρίνια κι ο Μαουρίσιο, για να μην αναγκαζόμασταν να ψάχνουμε αντικαταστάτες καλοκαιριάτικα. Και εκλέγεται Θεσσαλονίκη ο αχάριστος…

Το ότι πρόκειται για νούμερο δηλαδή, για κάποιον που μετατρέπει τα πάντα σε εμπορεύσιμο προϊόν είναι γνωστό σε όλους, δεν το ανακαλύψαμε χθες.

Κάποτε ο λαός έσπαζε πλάκα με τέτοια νούμερα, η ακόμα μεγαλύτερη πλάκα είναι αυτό που διάβαζα χθες πως ο Δημοσθένης Βεργής δε βρήκε στην κάλπη, ούτε τη δική του ψήφο.

Δεν είναι αδικία ρε γαμώτο να μένει τόσα χρόνια εκτός Βουλής και να μπαίνει με τη μια ο Βελόπουλος ως αρχηγός κόμματος;

Ο Βεργής στο κάτω κάτω είναι πιο σοβαρός και προσέφερε τα κάλλη του δωρεάν στην ανθρωπότητα, ουδέποτε εμπορεύτηκε το κορμί του ή το πουλί του, σκόρπιζε το γέλιο χωρίς αντίτιμο.

Ως πρωτοπόρος σε κάτι τέτοια η Θεσσαλονίκη, έγινε από παλιά πρωτεύουσα του εκλογικού τρολ με τον τιτάνα Βασίλη Ζαφειρόπουλο, γνωστό ως ΒΑ-ΖΑ. Κουβαλώντας ατόφια ΠΑΟΚτσήδικη μούρλα, έκανε προεκλογικές ομιλίες και γινόταν χαλασμός.

Ανεπανάληπτος στην προσέγγιση του εκλογικού σώματος, κάποτε είχε νοικιάσει αγροτικό, έδεσε στην καρότσα έναν Φοίνικα, άραξε κάτω από τη σκιά του ντάλα καλοκαίρι φορώντας γούνα, κι έκανε παρέλαση στην Τσιμισκή.

Οι σκηνές που ακολούθησαν δεν περιγράφονται, έβγαινε κόσμος από τα μαγαζιά και τον αποθέωνε, του πετούσαν λουλούδια από τα μπαλκόνια, μιλάμε για στιγμές που έγραψαν ιστορία.

Μέσα από τις προεκλογικές του ομιλίες μοίραζε υπουργεία, είχε δώσει ένα και στην αφεντιά μου αλλά δεν ήταν του αθλητισμού όπως ήθελα και αποχώρησα από το κόμμα.

Κάποια άλλη στιγμή, θέλοντας να πείσει πως με αυτόν πρωθυπουργό θα έχουν όλοι να φάνε, πετούσε ψωμιά από την εξέδρα.

Καπάκι πέταξε κι έναν κόκορα για να κάνει ο λαός κοτόσουπα και από κάτω γινόταν μακελειό.

Και μιλάμε για καλλιεργημένο άνθρωπο, επτά ξένες γλώσσες μιλούσε και μάλιστα άπταιστα. Τετραπέρατος, σε πουλούσε και σε αγόραζε όποτε ήθελε, πάνω απ΄όλα όμως ήταν η παροιμιώδης η τρέλα που κουβαλούσε.

Ο διασκέδαζε κι ο ίδιος όμως σκορπίζοντας χαμόγελα, στην πραγματικότητα ενσάρκωνε την επιθυμία ενός λαού να σαρκάσει τον πολιτικό κόσμο, ίσως και να αυτοσαρκαστεί για την εξάρτηση του από αυτόν.

Όλα είχαν μια αιτία όμως και συγκεκριμένη στόχευση, σήμερα δε μιλάμε για απλό χαβαλέ.

Αν ήθελες χαβαλέ, ας έστελνες στη Βουλή κάποιον από τους πρωταγωνιστές των εκπομπών της Αννίτας.

Εκείνες μάλιστα ήταν εποχές που σήκωναν χαβαλέ, τη σήμερον ημέρα στέλνουν τον Βελόπουλο στη Βουλή για ν΄ αποτελέσει ανάχωμα. Δεν υπάρχει επιστροφή λοιπόν.

Φτάνεις στο σημείο να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, η ρήση του αείμνηστου Χάρρυ Κλυνν «αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα άμα λάχει ναούμε» βρήκε την απόλυτη επιβεβαίωση με την εκλογή Βελόπουλου.

Εννοείται πως ο τελευταίος δεν κυβέρνησε ποτέ για να του χρεώσουμε την κατάντια της χώρας, το θέμα άλλωστε δεν είναι αυτό.

Για τη λογική του Έλληνα ψηφοφόρου συζητάμε που δεν αποτυπώνεται μόνο σε επίπεδο κορυφής, αλλά και στους πρόποδες. Ψάχνει απεγνωσμένα κάπου να πιαστεί, αδυνατεί ωστόσο να δημιουργήσει κάτι δικό του, να χαράξει έστω έναν δρόμο, για να τον διαβεί κάποιος της προκοπής.

Μοιραία λοιπόν θα πέσει θύμα κάθε απίθανου.

Όταν επιλέγεις τον Κούλη για πρωθυπουργό και προηγουμένως τον Αλέξη, όταν έχεις δώσει τα ηνία της χώρας στον ΓΑΠ, νομοτελειακά θα εμφανιστεί κάποιος Βελόπουλος.

Οι ανάγκες του Έλληνα ψηφοφόρου γεννάνε τους Βελόπουλους, δεν εμφανίζονται ουρανοκατέβατοι.

Ο μέσος όρος βλακείας άλλωστε επιβάλλεται να είναι απολύτως ελεγχόμενος, ουδείς έχει δικαίωμα να τον ανατρέψει.

Τα λεγόμενα μικρά κόμματα ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις είχαν κάποιο ελκυστικό περιτύλιγμα για να δελεάσουν τους αφελείς.

Όταν μιλάμε για Βελόπουλο όμως εννοούμε σεσημασμένη περίπτωση, ουδείς δικαιούται να λέει «δεν ήξερα, νόμιζα ότι, δεν είχα καταλάβει, μου φαινόταν αλλιώς…»

Ειδικά η περίπτωση των χειρόγραφων επιστολών, μαρτυρούν πως ο τύπος είναι αδίστακτος. Τι κι αν εμπορεύεται θρησκεία και πίστη, ο ίδιος δεν έχει ιερό και όσιο..

Από εδώ και στο εξής λοιπόν κομμένες οι γκρίνιες και οι διαμαρτυρίες, για όποιον γκρινιάξει αύριο επειδή στα προβλήματα του δε μπορεί να βρει λύση, η απάντηση είναι προδιαγεγραμμένη:

Να πας στην Ελληνική λύση!

Αν δεν έχεις να φας, απευθύνσου στον Βελόπουλο, πακέτο με τις χειρόγραφες του Ιησού μπορεί να έχει κάβα και απόκρυφο κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, ώστε να πολλαπλασιάζεις πέντε ψωμιά και δυο ψάρια, χορταίνοντας όχι μόνο εσύ αλλά ολόκληρη η γειτονιά.

Με Βελόπουλο στη Βουλή υπάρχουν λύσεις για όλα, όχι μόνο για την τριχόπτωση!

Ακόμα κι αν έχεις πρόβλημα με τη στύση, θα βρει τρόπο να σου κάνει κούκου η Ελληνική λύση..