Ευτυχώς, τις ντάγκλες μου τις έβγαλα νωρίς

Μερικές ημέρες πριν, αναφερόμενος στο μπάχαλο του χάρτου χρέωσα κατά κύριο λόγο τους δημοσιογκράφιτι της ομάδας, που καθ΄όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού σφύριζαν αδιάφορα. Και όχι μόνο, από τότε που υπάρχει ο Τζάμπας το ίδιο κάνουν, μιλάμε για επενδυτή που δεν επενδύει και το μυαλό τους είναι στο πως δε θα χάσουν το μεταχειρισμένο μπιφτέκι. Οι ρεπόρτερ-αρθρογράφοι κάθε ομάδας βρίσκονται πέριξ αυτής και όχι εντός, άρα δε λαμβάνουν αποφάσεις για ν΄ αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων. Ενημερώνουν τον κόσμο όμως και στο συγκεκριμένο κομμάτι, οφείλουν να περιγράφουν αυτό που εκείνοι βλέπουν και όχι να έχουν το μυαλό τους στο μπιφτέκι.

Γράφοντας αλήθειες, ο κόσμος θα είναι πιο υποψιασμένος και δε θα του έρχονται ξαφνικά, οι μη αναμενόμενες φάπες είναι που πονάνε περισσότερο…

Από την άλλη, μη νομίζετε πως είναι εύκολο, το κοινό είναι εθισμένο στην κατανάλωση σανού.

Αν του σερβίρεις κάτι άλλο αντιδράει, θέλει το εύπεπτο, εκείνο που τον χαλαρώνει και του διεγείρει τη φαντασία.

Καλοκαίρι ας πούμε, μαζί με τους κώλους στα μπιστόμπαρα θέλει να διαβάζει για τη νέα φιλοσοφία του προπονητή που εφαρμόζει καινοτόμες ιδέες, τον φρέσκο αέρα που πνέει στα αποδυτήρια, το αμυντικό μπετονάρισμα που σχεδιάζει, πακέτο με την επιθετική γραμμή που θα είναι σαν την Βραζιλία του Πελέ.

Μέσα σε όλα, επιβάλλεται και το κλισέ πως «η προετοιμασία είναι φοβερή, οι παίκτες…χύνουν κιλά ιδρώτα» για να υπάρξει αφροδισιακός συσχετισμός με τους τριγύρω κώλους.

Η προσέγγιση της αλλαγής προπονητή στον ΠΑΟΚ από μέρους μου δε θύμιζε ανάλυση αλλά εξομολόγηση, έγραψα ξεκάθαρα πως εκείνες τις ημέρες ήταν καταθλιπτικές για μένα.

Η εξομολόγηση ξαλαφρώνει την ψυχή από κάθε τι που την βαραίνει, καθαρίζει τη συνείδηση γι αυτό ονομάζεται μυστήριο.

Τα γραφόμενα μου δεν άρεσαν σε όλους, υπάρχει και το κοινό που προανέφερα άλλωστε.

Που χωρίς να καταγράφει τα σημεία που διαφωνεί, προτιμάει τις απόψεις τζανκ φουντ επειδή είναι νόστιμες και όχι τις υγιείς που δεν καταπίνονται εύκολα μεν, κάνουν όμως καλό στον οργανισμό.

Οι αναφορές μου μάλιστα δεν ήταν διόλου προσωποκεντρικές, όλες σχεδόν γράφτηκαν πριν έρθει ο Φερέιρα. Δε θα άλλαζε κάτι αν οι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι, ο Πορτογάλος δηλαδή είχε την πορεία του Ρουμάνου κι ερχόταν αυτός στη θέση του.

Τέλος πάντων την ντάγκλα μου την έβγαλα τότε, οπότε ήμουν προετοιμασμένος για τα πάντα.

Όχι για τον αποκλεισμό εν προκειμένου, αλλιώς θα ήμουν μέντιουμ.

Οι αναποδιές και οι γκέλες για κάθε καινούργιο προπονητή, είναι Α-Ν-Α-Π-Ο-Φ-Ε-Υ-Κ-Τ-Ε-Σ, αν θα σου κάτσουν στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, εντός, εκτός ή σε όλα, είναι άγνωστο.

Θα σου κάτσουν πάντως, θες δε θες.

Το μεγάλο ερώτημα με κάθε καινούργιο προπονητή, είναι πως δεν ξέρεις τι θα σου βγει τελικά.

Αν αξίζει τον κόπο δηλαδή να φας τις πίκρες, να κάνεις υπομονή, να σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι, ώστε κάποια στιγμή να απολαύσεις τους καρπούς.

Στον ΠΑΟΚ εν προκειμένου, υπομονή και πίστωση χρόνου χαρίστηκε απλόχερα σε όλους, ακόμα και από τον Ιβάν που κουβαλούσε τη φήμη του προπονητοφάγου.

Με τον Δώνη έκανε Ιώβεια υπομονή περισσότερο από καθένα στην κερκίδα ενώ τα λαϊκά δικαστήρια κάθε Κυριακή είχαν γίνει θεσμός, ο Στέφενς το είχε παρατήσει, με τον Αγγελάρα κλείσαμε σερί δυο μηνών κάνοντας συλλογή από τριαροτεσσάρες και με τον Τούντορ κοντεύαμε να μείνουμε εκτός πλέι οφ.

Με εξαίρεση τον Στανόγεβιτς το ρεκόρ του οποίου δεν έσπασε ούτε ο Καρντόσο, οι απομακρύνσεις προπονητών στον ΠΑΟΚ γίνονταν τέλη χειμώνα αρχές άνοιξης, σε χρονικά σημεία που η ομάδα παρουσίασε συμπτώματα αποσύνθεσης και δεν υπήρχε επιστροφή.

Το αντίστοιχο διάστημα η ομάδα του Λουτσέσκου είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματά της, οπότε τίποτα απ΄όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια δεν ήταν ποδοσφαιρικά παράλογο, ούτε ελήφθη κάποια απόφαση του ποδαριού..

Ο Ρουμάνος παρεμπιπτόντως είχε ξεκινήσει με αποκλεισμό ανάλογου επιπέδου με τον χθεσινό, οπότε το να εκλαμβάνεται αυτό και μόνο ως τεκμήριο ανικανότητας του Φερέιρα είναι αστείο.

Όπως προανέφερα τα στραβοπατήματα είναι μέσα στο πρόγραμμα, ο πονοκέφαλος όμως ανήκει σε όσους απαξίωσαν τις συνέπειες κάθε αλλαγής προπονητή κι έπεσαν σε χειμερία νάρκη, εν μέσω θέρους.

Ακόμα και το κλασικό πως «όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν», δεν αντικατοπτρίζει την απόλυτη αλήθεια, διότι στην πραγματικότητα δε θα κοιμηθούν!

Όχι μόνο αυτές τις ημέρες, αλλά θα υπάρχει και συνέχεια..

Την ίδια τύχη θα έχουν και όσοι επικρότησαν την αποχώρηση του δημιουργού της πιο πετυχημένης ομάδας των τελευταίων δεκαετιών, ειδικά για αυτούς οι αϋπνίες θα είναι πιο έντονες.

MUST READ

Έξαλλοι στη Μακάμπι: «Λέει ψέματα ο Αταμάν»

Και παρέα με τους παραπάνω οι έμποροι της κλάψας, που μάταια αναζητούν κάτι εναλλακτικό του Uefamafia, για να πουλήσουν…

Γράψτε το σχόλιο σας