«Στον Ολυμπιακό τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά…»

Ο τίτλος σε ένα κείμενο είναι το «Α και το Ω». Άλλες φορές παραπλανητικός, άλλες φορές άμεσος αποκαλύπτοντας 100% όσα θέλει να γράψει ο συντάκτης του.

Στην περίπτωσή μας είναι αυτονόητο πως δεν αντικατοπτρίζει την κατάσταση που περνούν αυτήν την περίοδο στο λιμάνι. Πώς να γίνεται αυτό όταν ο Ολυμπιακός έχει ξεπεράσει κάθε σκόπελο του παρελθόντος και είναι πιο δυνατός από ποτέ;

«Στον Ολυμπιακό τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά», θα ήταν ένας τίτλος που εύκολα θα διαβάζαμε  για τους Ερυθρόλευκους στην αρχή της περσινής σεζόν. Ουδείς ασχολείται τώρα με τους Πειραιώτες που είναι ένα βήμα πριν ολοκληρώσουν το ρόστερ τους.

Που διαθέτουν τον κορμό τους και αυτό που απομένει είναι να μπουν τα τελευταία κομμάτια του παζλ τους. Έχοντας ξεκινήσει από νωρίς τον προγραμματισμό τους με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να προχωράει μόνος του την συλλογή των αθλητών που έχει… κεντράρει με το καλημέρα.

Εννοείται πως έχει γίνει το ανάλογο ξεσκαρτάρισμα, όμως ο Έλληνας τεχνικός έχει κλείσει τους Χάρισον, Μάρτιν, Τζένκινς, περιμένει τη συνάντηση του Σλούκα με τη Φενέρμπαχτσε  για την μεγάλη επιστροφή, είναι πολύ κοντά στην ανανέωση του Βεζένκοφ και ουσιαστικά αυτό που απομένει είναι είτε η παραμονή του Ρούμπιτ είτε η εύρεση του συμπληρωματικού «4-5» για την ολοκλήρωση του ρόστερ.

Και δεν έχουμε μπει ακόμα στον Ιούλη. Και μπορεί από τώρα η ομάδα του Πειραιά είναι έτοιμη πριν κλείσει ο Ιούνης να κοιτάζει το πρόγραμμα της προετοιμασίας του γνωρίζοντας 100% ποιοι θα είναι από την πρώτη μέρα στα πλάνα του Μπαρτζώκα. Όταν στην Ευρωλίγκα έχει ξεκινήσει ένα αλισβερίσι μεταγραφών, στον Πειραιά είναι σε θέση να παρακολουθούν την αγορά και να ενδιαφέρονται γι αυτή μονάχα αν προκύψει κάτι που δεν το περιμένουν. Ήρεμα, ωραία, νοικοκυρεμένα…

«Ο Ολυμπιακός… καταστρέφεται» διαβάζαμε πριν λίγο καιρό  αφού έφυγε από την Α1. Με τον κόσμο του όμως πιο συσπειρωμένο από ποτέ, στα… κάγκελα με το #Mexri_Telous, αφού ελάχιστοι από τους φίλους των Ερυθρόλευκων ήταν ενάντια στην απόφαση των αδερφών Αγγελόπουλων, παρατηρούμε το ακριβώς το αντίθετο. Όχι μόνο δεν καταστρέφεται αλλά υπάρχει αισιοδοξία για το μέλλον, που προέρχεται από την ομαλοποίηση της κατάστασης στο οικονομικό κομμάτι και την παράδοση των κλειδιών στον Μπαρτζώκα και τους συνεργάτες του.

Παράλληλα γίνεται δουλειά και στην παραγωγή ταλέντων μέσω του Ολυμπιακού Β’ Τράπεζα Πειραιώς.

Μία αναπτυξιακή ομάδα στην Α2 που εάν δεν υπήρχε  η πανδημία, ακόμα και με το -6 είχε μεγάλες πιθανότητες να πάρει το εισιτήριο για την άνοδο στην Basket League. Παιδιά μέσα από τις Ακαδημίες έπαιζαν στο συγκρότημα του Τσαλδάρη, ο Ποκουσέσφκι ανάγκαζε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να φέρνει στα βοηθητικά γήπεδα του ΣΕΦ σκάουτερ από το ΝΒΑ για να τον παρακολουθούν, σε ένα πρόγραμμα που έβγαλε παίκτες όπως ο Νικολαΐδης, ο Χρηστίδης που θα βρίσκεται και στην πρώτη ομάδα, ο Κολοβέρος, ο Αρσενόπουλος, ο Τσουμάνης κ.α.

Ομάδα που δεν αντιμετωπίστηκε με τον σεβασμό που πρέπει από τις πρώτες του… χορού της Basket League, αν και πλέον… παρακαλούν να επιστρέψει στην Α1 για να τους σώσει. Γιατί μπάσκετ χωρίς Ολυμπιακό δεν υπάρχει όπως λένε τώρα, όμως το προηγούμενο διάστημα άκουγες φωνές σε διαδρόμους στα γραφεία του ΕΣΑΚΕ στο Μαρούσι να αναφωνούν πως ο Ολυμπιακός είναι στον λάθος δρόμο, πως τελειώνει, ότι ξεφτιλίζεται με τις αποφάσεις του. Και αποφάσιζαν με 13-1. Επειδή ο κακός ο Ολυμπιακός φταίει για όλα.

Αντιθέτως. Το να επιμένεις στην θέσεις σου και στις απόψεις σου δείχνει ότι πατάς καλά στα πόδια σου. Το ότι είσαι έτοιμος να αντέξεις τους κραδασμούς και να προχωρήσεις στο δικό σου μονοπάτι.   Με τις αποφάσεις να είναι 100% δικές σου, με το ρίσκο που άλλοι δεν υπήρχε πιθανότητα να πάρουν. Παρότι γνώριζε εξ αρχής ότι από «κάποιους» θα χλευαζόταν. Ο Ολυμπιακός όμως είναι εδώ, ο οργανισμός αποπνέει υγεία και προετοιμάζεται για να επιστρέψει στις καλύτερες των εποχών του.

Με προγραμματισμό και πλάνο. Όπως πρέπει..

ΥΓ1 Έχω μία τεράστια απορία. Τι θα γινόταν εάν ο Ολυμπιακός ήταν στην θέση του Παναθηναϊκού. Τι θα γραφόταν, τι θα διαβάζαμε. Όπως όταν έφυγε ο Χρήστος Σταυρόπουλος για την Αρμάνι Μιλάνο, μετά από τόσα χρόνια προσφοράς στην ομάδα του λιμανιού. Στον Παναθηναϊκό οι αποχωρήσεις είναι πολλές, η αβεβαιότητα μεγάλη, τα προβλήματα άγνωστα. Όταν Ολυμπιακός αποφάσισε να αποχωρήσει από το ελληνικό πρωτάθλημα διαβάζαμε μύδρους. Τώρα σιωπή… Και κείμενα αισιοδοξίας για την επόμενη μέρα, η κακιά Ευρωλίγκα, η διαιτησία και οι επιθετικές ανακοινώσεις.

ΥΓ2 Θεωρώ λογική την ενδεχόμενη παραμονή του Ρούμπιτ. Και να εξηγήσω τη σκέψη μου. Αρχικά να πούμε ότι είναι από τους… ακριβούς παίκτες, πράγμα που σημαίνει ότι ο Μπαρτζώκας δεν επιλέγει την παραμονή του λόγω του κασέ του. Κάθε άλλο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να εντάξει στο ρόστερ του έναν παίκτη που να παίζει και στο 4 και στο 5. Σωστά; Παράλληλα αυτος ο παίκτης, λόγω Βεζένκοφ, δεν γίνεται να είναι βασικός αλλά συμπληρωματικός. Στο «5» υπάρχει το δίδυμο Έλις-Μάρτιν, που θα στηριχθεί και με το παραπάνω. Άρα ο παίκτης υπολογίζεται για 10 λεπτά max, έχοντας ένα ματς την εβδομάδα και αγωνιζόμενος σε μία διοργάνωση. Ο Ρούμπιτ είναι από τα παιδιά που έχουν βγάλει τα… λεφτά τους φέτος. Ο Αμερικανός ήταν τίμιος στο «4» και το πάλεψε ως σέντερ. Ποτέ δεν ήταν αδιάφορος. Από τους παίκτες που πάλεψαν και έγιναν καλύτεροι στη σεζόν μέσα. Χαμηλών τόνων που αποδέχεται απόλυτα τον ρόλο του. Σε μία ηλικία που γνωρίζει άπταιστα τι πρέπει να κάνει στο παρκέ.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Γιατί να μπει λοιπόν στην διαδικασία ο Μπαρτζώκας να «χτυπήσει» έναν παίκτη που οφείλει και να μάθει από την αρχή την φιλοσοφία του και να πειστεί ότι θα έρχεται ουσιαστικά ως… πέμπτη λύση στο ροτέισον; Εάν υπήρχε Α1 τότε το συζητάγαμε για έναν άλλο είδους ψηλό. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει λόγος για ψάξιμο.

Γράψτε το σχόλιο σας