Τι είπε ο Φερνάντο Σάντος για την Ελλάδα και τον τελικό του 2004

Τι είπε ο Φερνάντο Σάντος για την Ελλάδα και τον τελικό του 2004

O Φερνάντος Σάντος μίλησε σε πορτογαλικό μέσο για όλους και για όλα. Τι είπε για την Ελλάδα, την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και τον τελικό του Euro 2004.

Μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης έδωσε ο Φερνάντο Σάντος στην πορτογαλική «A Bola».

Ο άλλοτε ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής μας ομάδας, αλλά και των Πορτογαλίας, Πολωνίας, μίλησε για την διάσπαση στην σχέση του με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και για την ΑΕΚ τον Παναθηναϊκό και φυσικά την «γαλανόλευκη».

Διαβάστε επίσης: Οι Κινγκς έστειλαν τον Πετρούσεφ στη G-League και στο μεγάλο παζάρι της… Euroleague (vids)

Τέλος ο 69χρονος τεχνικός, αναφέρθηκε και στον τελικό του Euro 2004 και τα συναισθήματα που του προκάλεσε.

«Με τον Κριστιάνο δεν μιλάμε πλέον, είμαστε σαν πατέρας και γιος»

Για το θέμα που προέκυψε με τον Ρονάλντο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ: «Δεν μιλάμε πια. Δεν ξέρω τι μέρα ήταν. Δεν έχουμε μιλήσει από τότε που ήρθα από το Κατάρ. Δεν έχει καμία σχέση με το παιχνίδι κόντρα στην Ελβετία. Είχα μια πολύ δυνατή σχέση με τον Κριστιάνο. Παιδιά. Εκτός από την επαγγελματική σχέση. Γνωριστήκαμε στο Σπόρτινγκ όταν ήταν 19 ετών και αυτή η σχέση ενισχύθηκε από τη στιγμή που γνωριστήκαμε στην εθνική. Πάντα τα πηγαίναμε πολύ καλά.

Η έκφραση είναι λίγο δυνατή, αλλά σχεδόν σαν πατέρας και γιος, ή μικρότερος και μεγαλύτερος αδελφός. Είχαμε μια πολύ στενή, πολύ δυνατή σχέση, τόσο επαγγελματική όσο και προσωπική. Και επομένως, το ένα δεν είχε καμία σχέση με το άλλο. Πήρα μια απόφαση στρατηγικής σημασίας στο Κατάρ. Πρέπει να το καταλάβουν λίγο. Απλώς είπα ότι είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Και είναι. Υπήρξε όμως μια στιγμή στην καριέρα μου που ήταν πολύ δύσκολη.

«Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα μου, ο Κατσουράνης μου έδωσε φανέλα από τον τελικό του 2004»

Για τους παίκτες που έχει προπονήσεις: «Είναι μεγάλη χαρά. Και θα πω ότι το 98% είναι φίλοι μου, με τους οποίους διατηρώ σχέσεις. Τις προάλλες σκεφτόμουν να φτιάξω μια ομάδα με τους καλύτερους που έχω προπονήσει. Το επόμενο πράγμα ήταν να διαλέξω τέσσερις για κάθε θέση και παρ΄ όλα αυτά, έπρεπε ακόμα να προσθέσω περισσότερους παίκτες! Είχα ποδοσφαιριστές τεράστιας ποιότητας. Στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, ξένους παίκτες. Ο Γκαμάρα για παράδειγμα, που τον είχα στην ΑΕΚ, ήταν σπουδαίος κεντρικός αμυντικός. Προπόνησα πολύ ποιοτικούς παίκτες».

Για την Ελλάδα: «Ο Κατσουράνης μου έδωσε δώρο μια φανέλα του Euro 2004. Έχω τεράστιο πάθος γι’ αυτή τη χώρα. Οι πάντες το ξέρουν. Δεν κρύβω ποτέ τίποτα. Η Πορτογαλία είναι η χώρα μου, είναι αυτή για την οποία υποφέρω, αλλά η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα μου. Δεν μπορώ καν να πω δεύτερη χώρα, δυσκολεύομαι να το προφέρω, καταλαβαίνετε τι λέω; Για μένα είναι και αυτή χώρα μου. Είναι διαφορετικό, αλλά νιώθω σαν στο σπίτι μου εκεί, όπως και στην Πορτογαλία»

Για τον τελικό του Euro 2004: «Δεν ήταν εύκολο, αλλά είμαι Πορτογάλος και ήθελα να κερδίσει η Πορτογαλία. Σχολίαζα τον τελικό για ελληνικό ραδιόφωνο και υπέφερα πολύ με τη νίκη της Ελλάδας στην Πορτογαλία. Τώρα, η πληγή μειώθηκε λίγο γιατί ήταν νικήτρια ήταν η Ελλάδα κι επειδή από τους 23 παίκτες της ομάδας εκείνη την εποχή, οι 21 ήταν παίκτες μου στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Ήθελα να κερδίσει η Πορτογαλία, αλλά αν δεν κέρδιζε κι έπρεπε να πάει σε κάποια άλλη ομάδα, ήθελα να το πάρει η Ελλάδα»

Για το αν η αναγνώριση του ήρθε πρώτα στην πρώτη ή στη δεύτερη πατρίδα του: «Ημουν ήδη «μεγάλος» στην Πορτογαλία. Πρώτα ταυτίστηκα με την Μπενφίκα. Όλοι το ήξεραν αυτό και μετά πήγα να προπονήσω την Πόρτο. Και είχα πολύ ισχυρή σύνδεση μαζί της. Έχω δύο ξαδέρφια που είναι από την Μπενφίκα και σταμάτησαν να μου μιλάνε. Δεν δέχτηκαν ότι θα προπονούσα την Πόρτο. Στην Ελλάδα πέρασα από την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και δεν προέκυψε κάτι τέτοιο. Αλλά εδώ συνέβη. μετά την Πόρτο, πήγα στη Σπόρτινγκ και μετά πλέον, ως προπονητής, στην Μπενφίκα, μ’ ένα πέρασμα από την Ελλάδα ενδιάμεσα

Για τα χρόνια του ως μηχανικός στο ξενοδοχείο Palácio στο Εστορίλ: «Σε κάποιο σημείο της ζωής μου σκέφτηκα ότι αυτό το ξενοδοχείο θα ήταν η αιώνια αγάπη μου. Όταν σταμάτησα να παίζω, απλά πίστευα ότι η ζωή μου θα ήταν πάντα στον ξενοδοχειακό κλάδο. Αυτό θα ήταν το πάθος της ζωής μου σε καθημερινούς όρους, αλλά σήμερα συνεχίζει να είναι, γιατί έρχομαι εδώ κάθε φορά που βρίσκομαι στην Πορτογαλία».

 

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ