Ολυμπιακός : Κανένας καιρός για δάκρυα

Ολυμπιακός : Κανένας καιρός για δάκρυα

Η ομάδα «έχει ξεχάσει να κλαίει», δεν έχει καιρό να ξεφύγει από το πρόγραμμά της, δεν της επιτρέπει η στοχοπροσήλωση της να παριστάνει την τεθλιμμένη συγγενή όσο και να οι περιστασιακές απώλειες της και σημαντικές είναι και συγκυριακά ζητήματα δημιουργούν.

Ένα βασικό «πρόβλημα», άλυτο σε κάθε ανάλογη περίπτωση, έχει να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός. Δεν έχει καιρό για δάκρυα. Είναι τέτοια και τόσο η ένταση μέσα στην οποία ζει η ομάδα που δεν περισσεύει χρόνος για να «κλάψει» τις πληγές της ή να «θρηνήσει» για τις απώλειες.

Σκληρή η μοίρα του, αλλά αυτή επέλεξε για να πορευτεί, άρα καμία «τραγωδία» όσο μεγάλη και να είναι δεν γίνεται να δημιουργεί αναχώματα ή να τον αποσπά από τους βασικούς του στόχους.

Ο αγώνας με τον Άρη είχε, αγωνιστικά, εντελώς διαφορετική κατάληξη από την επίσημη «προγραμματισμένη» ή καλύτερα την επιδιωκόμενη, καθώς στο ποδόσφαιρο όταν προγραμματίζουν οι άνθρωποι ο Θεός γελάει, οι υπήκοοι του μόνο να επιδιώκουν δικαιούνται.

Γιατί συνέβη αυτό είναι μια υπόθεση εκατοντάδων παραμέτρων, που στον συγκεκριμένο αγώνα παρήγαγαν τη χειρότερη, δυνατή, συνισταμένη. Στην ουσία το βράδυ της Κυριακής με αντίπαλο τον Άρη ο Ολυμπιακός έπεσε θύμα ενός ποδοσφαιρικού νόμου του Μέρφυ, «ό,τι ήταν να πάει στραβά πήγε» και όλες οι προσπάθειες των ερυθρολεύκων να αλλάξουν την κατάσταση πήγαν στράφι, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς αυτή είναι η ειμαρμένη στο ποδόσφαιρο.

Αξιολογικά κρίνοντας ολόκληρος ο οργανισμός των ερυθρολεύκων ορθώς στάθηκε πολύ περισσότερο στους δύο εντελώς απρόσμενους τραυματισμούς και στα κενά που δημιουργούν (αν επιβεβαιωθεί ότι ο Σωκράτης δεν θα ακολουθήσει την αποστολή στην Ολλανδία) στην αγωνιστική ισορροπία της ομάδας και λιγότερο στο αποτέλεσμα ( η ισοπαλία δεν είναι προς θάνατο), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επιδιώχθηκε η νίκη.

Στην ερυθρόλευκη πραγματικότητα ένα ματς σαν κι αυτό με τον Άρη δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Έχει ξανασυμβεί, τόσο με την ίδια ομάδα (ποιος ξεχνάει εκείνο το αλησμόνητο ματς στο ΟΑΚΑ με ήρωα τον Κατεργιαννάκη και τελικό σκορ 0-1, αντί του «κανονικού» 10-1, που «μίλησαν οι μουγγοί») όσο και με άλλες (ποιος, επίσης, ξεχνάει τον αγώνα Κυπέλλου με τη Λαμία στο Γ. Καραϊσκάκης για το Κύπελλο) ομάδες αντιπάλους του Ολυμπιακού. Έχει μια παράδοση ο Ολυμπιακός κάθε αγωνιστική περίοδο σε μία ή δύο περιπτώσεις να «χάνεται» στο διάστημα, να εκφεύγει της περιοριστικής ποδοσφαιρικής λογικής, να εμφανίζεται αλλού γι’ αλλού», κάποιες φορές χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, όπως τώρα η PSV και η ανάγκη να προκριθεί στην επόμενη φάση του UEFA EuropaLeague.

Συμβαίνει πάντα, κυρίως όταν η προσοχή, η αυτοσυγκέντρωση, η προτεραιοποίηση των υποχρεώσεων της ομάδας αναγκάζονται (περί αναγκαιότητας πρόκειται) να διαφοροποιηθούν, να ξεφύγουν από το «κανονικό» μονοπάτι και κάπου χάνεται η ισορροπία ανάμεσα στην αποδεκτή καθημερινότητα και στις περιοδικές αγωνιστικές ανάγκες, χωρίς βεβαίως να είναι λιγότερες οι περιπτώσεις που η ομάδα «σκαλώνει» έτσι, χωρίς πρόγραμμα.

Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως έχει μάθει, έχει ενσωματώσει στη λειτουργία τους τις βραδιές αυτές και δεν επιτρέπει να τον επηρεάζουν συνολικά ή, ακόμη χειρότερο, να προκαλούν ρωγμές στον σχεδιασμό του. Η ομάδα «έχει ξεχάσει να κλαίει», δεν έχει καιρό να ξεφύγει από το πρόγραμμά της, δεν της επιτρέπει η στοχοπροσήλωση της να παριστάνει την τεθλιμμένη συγγενή όσο και να οι περιστασιακές απώλειες της και σημαντικές είναι και συγκυριακά ζητήματα δημιουργούν.

Στην ποδοσφαιρική καθημερινότητα αυτή η δυνατότητα, η ικανότητα καλύτερα, να αντιδράει άμεσα η ομάδα και να επανέρχεται στις κανονικές ράγες λέγεται «πρωταθλητισμός». Δύσκολο έργο, δεν είναι για τον καθένα, δεν μπορεί ο πάσα ένας να το διαχειριστεί γι’ αυτό οι πρωταθλητές είναι λίγοι και παραμένουν τέτοιοι ακόμη και τις χειρότερες βραδιές τους.

Στη ζώσα ποδοσφαιρική πραγματικότητα θα έρθουν και άλλες ανάλογες βραδιές ή και χειρότερες ακόμη, κανένας δεν μπορεί να τις αποφύγει, κανένας δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο πως θα τον παρακάμπτει η γκαντεμιά.

Όλα αυτά είναι ρόλοι που έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί χιλιάδες φορές και δεν μετράνε ουσιαστικά παρά στο τελικό αποτέλεσμα, όταν γίνεται το ταμείο.

Ο Ολυμπιακός άλλαξε ήδη πίστα, έφυγε τραυματισμένος από αυτή με τον Άρη και ετοιμάζεται για την επόμενη με την Αϊντχόβεν. Το καλό είναι πως αν περάσει θα ανεβάσει κι άλλο το επίπεδο του, θα εγγράψει πολύτιμες βαθμολογικές υποθήκες απέναντι στην UEFA για το δικό του μέλλον ( των υπολοίπων είναι μια άλλη, πονεμένη ιστορία) και θα βρει τον καλύτερο τρόπο για να διαχειριστεί και τις εθνικές του υποχρεώσεις.

Μια πρόκριση με την PSV είναι μεγάλη υπόθεση για όσα μελλούμενα ετοιμάζονται και κάπου εκεί ανάμεσα ο Ολυμπιακός δεν έχει ούτε λεπτό παραπάνω να χάσει από όσο χρειάζεται για να διώξει από το μυαλό του όσα έγιναν με τον Άρη. Τελεία, παράγραφος!!!

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ