Μέσι: Στο πιο μεγάλο βράδυ της καριέρας του έγινε… ρόμπα

Ο τελικός είναι νωπός στη μνήμη μας και αυτός μπορεί να είναι ένας λόγος για να φανούμε στις κρίσεις μας υπερβολικοί. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που είδαμε το βράδυ της Κυριακής ήταν ένα ανεπανάληπτο ποδοσφαιρικό υπερθέαμα. Ενα παιχνίδι που δύσκολα θα σβήσει από τις μνήμες των φιλάθλων. Ενα παιχνίδι που πρόσθεσε στο μεγαλείο του ποδοσφαίρο, στο άθλημα που όλοι θεωρούμε ότι είναι το πιο λαοφιλές στον κόσμο. Αργεντινή και Γαλλία μας χάρισαν μία συναρπαστική ποδοσφαιρική παράσταση και μια αναμέτρηση που θα αργήσουμε πολύ να ξεχάσουμε.

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα ήταν ένα παιχνίδι στο οποίο είδαμε τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στον κόσμο απέναντι στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου από… αύριο το πρωί. O Λιονέλ Μέσι έλαμψε και στον τελικό. Πετυχε δύο γκολ, είχε συμμετοχή στο τρίτο και σκόραρε το πρώτο γκολ στη διαδικασία των πέναλτι. Η εμφάνιση του ήταν εξαιρετική και έβαλε τη σφραγίδα του στην κατάκτηση του τροπαίου από την Αργεντινη. Από την άλλη πλευρά, ο Κιλιάν Εμπαπέ πέτυχε και τα τρία γκολ της Γαλλίας και ευστόχησε στο πρώτο πέναλτι στην ψυχοφθόρο διαδικασία.

Διαβάστε επίσης: Ο Μέσι τήρησε την υπόσχεσή του στην πιο όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία (pics)

Ακόμα και αυτοί που έχουν χαλαρή σχέση με το άθλημα εύκολα κατάλαβαν ότι στο ματς που παρακολουθούσαν βρισκόταν αντιμέτωποι οι δύο κορυφαίοι ποδοσφαιριστές του κόσμου. Ο ένας στην περασμένη ποδοσφαιρικά ηλικία των 35 ετών και ο άλλος, λίγο πριν την ποδοσφαιρική ωριμότητα, στην ηλικία των είκοσι τεσσάρων ετών. Ο Λιονελ Μέσι που απέρχεται και ο Κιλιάν Εμπαπέ που είναι εδώ και χρόνια παρόν. Η Αργεντινή για περίπου μία ώρα είχε καθηλώσει τη Γαλλία σε παθητικό ρόλο. Την είχε εξαφανίσει από το γήπεδο και θα μπορούσε να έχει πετύχει περισσότερα από τα δύο γκολ που της είχε βάλει. Η Γαλλία θύμιζε την… εξαφάνιση που είχε πάθει η Βραζιλία στον τελικό του 1998.

Η κατάσταση αυτή μέσα στο γήπεδο άλλαξε άρδην γύρω στο 70ο λεπτό με το πέναλτι που κέρδισαν οι Γάλλοι και στο οποίο, σε αντίθεση με το πέναλτι των αργεντινών, δεν υπήρχε καμία απολύτως αμφισβήτηση. Οι Γάλλοι αντεπιτέθηκαν ισοφάρισαν αλλά οι Αργεντινοί ενώ φάνηκε να παραπατούν βρήκαν πάλι βηματισμό και στην παράταση μπήκαν μπροστά στο σκορ πριν ισοφαρίσει ο Εμπαπέ με νέο πέναλτι. Μία ολόκληρη χώρα και εκατομμύρια οπαδοί του αργεντίνικου ποδοσφαίρου σε όλο τον κόσμο πανηγυρίζουν έξαλλα την μεγάλη επιτυχία της κατάκτησης του Μουντιάλ. Όλοι εμείς αισθανόμαστε ευλογημένοι που παρακολουθησαμε τον συγκλονιστικό τελικό.

Μετά από τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια η ιστορία γράφει ότι από τα χέρια του Ντιέγκο Μαραντόνα τον τρόπο πέρασε στα χέρια του Μέσι. Υπάρχει όμως μία ουσιώδης διαφορά που δεν γίνεται να την προσπεράσουν όσοι έμειναν στους δέκτες τους για την απονομή. Ποδοσφαιρικά μπορούμε να δεχτούμε ότι Μαραντόνα και Μέσι είναι στο ίδιο επίπεδο. Μπορούμε ακόμα να δεχτούμε ότι μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ ο Μέσι είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Δεν είναι όμως Μαραντόνα και αυτό μας το θύμισε ο ίδιος αρκετά λεπτά μετά το τελευταίο σφύριγμα του Πολωνού διαιτητή.

Ο ανυπότακτος, ατίθασος και ασεβής με τις εξουσίες Μαραντόνα ποτέ δεν θα δεχόταν να γίνει… ρόμπα φορώντας την κελεμπία. Θα έβαζε στη θέση του τον σεΐχη ή θα τον έκανε να βγει από τα ρούχα του. Θα αρνιόταν να βάλει την κελεμπία όχι διότι θα είχε πρόβλημα… ενδυματολογικό. Θα αρνιόταν γιατί ήξερε πολύ καλά τον συμβολισμό που ο Μέσι ή αγνοούσε ή κατάπιε αμασητο. Ποδοσφαιρικά πέτυχε όσα κι ο Ντιέγκο Μαραντόνα.Τον έφτασε, ίσως να τον ξεπέρασε κιόλας. Ηθικά και κοινωνικά μεγάλωσε ακόμα περισσότερο το χάσμα ανάμεσά του. Ο Ντιέγκο ήταν πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια οπαδούς όχι μόνο για τις επιδόσεις του στα γήπεδα αλλά και για την αντίδραση του στις κάθε λογής εξουσίες. Αυτοκαταστροφικός μεν αλλά ανυπότακτος με κοινωνικές ευαισθησίες. Μία απλή κίνηση του να αρνηθεί ευγενικά να γίνει… ρόμπα θα είχε δώσει στον Λιονέλ Μέσι μυθικές διαστάσεις. Δεν το έκανα γιατί δεν το ένιωσε. Γιατί δεν είχε την ηθική και πολιτική συγκρότηση να το κάνει.

MUST READ

Εισιτήριο πρώτης θέσης, στο τρένο της δεύτερης ευκαιρίας

Ποδοσφαιρικά και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, από το βράδυ της Κυριακής έχει κατακτήσει την κορυφή. Είναι ο πιο σπουδαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Με μία ευγενική άρνηση θα μπορούσε να έχει γίνει σύμβολο για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν την έκανε επιτυγχάνοντας ένα μνημειώδες αυτογκόλ. Η ποδοσφαιρική του λάμψη είναι εκτυφλωτική. Ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ Τζάνι Ινφαντινο θα είναι σίγουρα πολύ ευχαριστημένος μαζί του. Ο Σείχης του Κατάρ επίσης…

Γράψτε το σχόλιο σας