Μας ξεδόντιασαν επιθετικά και μας οδήγησαν σε τρανταχτή αποτυχία…

Δεν χρειάζονται περίπλοκες διατυπώσεις και αξιοποίηση της πλούσιας ελληνικής γλώσσας. Αποτύχαμε. Όλα τα άλλα να τα κουβεντιάσουμε αναλυτικά και επί μακρόν. Αν όμως δεν δούμε κατάματα την αλήθεια δεν θα κάνουμε τη σωστή διάγνωση των αιτιών του νέου αποκλεισμού. Ανθ υμών Γουλιμής. Καθαρές κουβέντες. Στη θέση μας πάει μια μικρή ως αμελητέα (μέχρι τώρα) ποδοσφαιρική δύναμη. Είχαμε εκατόν είκοσι λεπτά στη διάθεσή μας για να της δείξουμε τα δόντια μας και τελικά της δείξαμε τα νώτα μας. Ξέρω, πονάει να τα γράφουμε και να τα διαβάζετε έτσι, αλλά αν θέλετε να μάθετε μιλήσουμε για ατυχία στα πέναλτι, καλύτερα να αναζητήσετε αλλού κάποιο άλλο κείμενο.

Δεν πρόκειται εδώ να κρεμάσουμε στα μανταλάκια τον Μπακασέτα γιατί του το έπιασαν και τον Γιακουμάκη γιατί το πίστεψε στείλε έξω. Να συζητήσουμε όμως ότι ο αρχηγός στο πιο κρίσιμο παιχνίδι ήταν κάτω των προσδοκιών, να το κάνουμε. Εδώ είναι το πρόβλημα. Ότι στο πιο κρίσιμο παιχνίδι η Εθνική παρουσιάστηκε κατώτερη των προσδοκιών που η ίδια είχε δημιουργήσει. Δεν είχε κανείς την απαίτηση να γίνει στην Τιφλίδα του… Καζακστάν. Να μείνουμε όμως με το δοκάρι του Μαυροπανου ως μόνη κλασσική ευκαιρία για γκολ, πόνεσε και πόνεσε πολύ. Έβγαλε μάτι. Όπως μας… έβγαλε τα μάτια η αμήχανη συμπεριφορά της ομάδας σε ολόκληρο το πρώτο ημιτελικό χρόνο. Ένα μείγμα αμηχανίας και άγχους που έκανε την ομάδα μας αγνώριστη σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εμφανίσεις της.

Διαβάστε επίσης: Σοβαρή εξέλιξη με Ζέλσον Μαρτίνς στον Ολυμπιακό – Τι γίνεται με Αλεξανδρόπουλο, Ροντινέι

Ούτε μια επίθεση της προκοπής ούτε μια τελική προσπάθεια. Ο Σανιόλ φάνηκε καλά διαβασμένος. Περιόρισε το οποίο παιχνίδι από τον άξονα, δούλεψε καλά στην αριστερή πλευρά ώστε να μην επιτρέψει συνεργασίες Μπάλντοκ-Μασούρα και ξεδόντιασε την Εθνική. Έτσι, το μόνο που μας έμεινε ήταν οι βαθιές μπαλιές προς τον Φώτη Ιωαννίδη. Ούτε πρωτότυπο ούτε αποτελεσματικό από τη στιγμή που οι Γεωργιανοί έπαιζαν με τρεις στόπερ. Όταν έχεις απέναντι σου τον Κβαρατσχελια υπολογίζεις ότι η άμυνά σου μπορεί και να εκτεθεί κάποια στιγμή. Υπολογίζεις όμως ότι κι εσύ θα εκθέσεις την άμυνα των αντιπάλων σου. Κάτι τέτοιο δεν έγινε παρά μόνο στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης.

Αποκλειστήκαμε γιατί δεν απειλήσαμε. Γιατί δεν βρήκαμε τρόπους να διασπάσουμε την αντίπαλη άμυνα. Τέλος, γιατί οι παίκτες μας με εμπειρία και ατομική ποιότητα δεν τράβηξαν το κάρο από τη λάσπη. Να το πούμε κι αυτό γιατί σε τέτοια παιχνίδια κάτι παραπάνω περιμένεις από παίκτες με επιθετικό ταλέντο και ατομική κλάση. Βάλετε τα κάτω και θα δείτε. Σε τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις το πιο εύκολο είναι μια ισοπεδωτική κριτική που δεν θα αφήνει τίποτα όρθιο. Το αντίθετο δηλαδή από το να τα ρίξουμε όλα στην ατυχία.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Στο πλαίσιο αυτό είναι άδικο να φορτωθούν όλα στον Γκουστάβο Πογέτ που με τις αλλαγές του πάλεψε το ματς από τον πάγκο. Αν ο κόουτς τα ρίξει στην ατυχία θα έχει κάνει τη λάθος ανάλυση. Υποθέτω ότι θα το αποφύγει και δεν αναφέρομαι στις πρώτες δηλώσεις με την πίκρα του αποκλεισμού. Η αποτυχία βαραίνει και τον ίδιο. Φτάσαμε στην πηγή και δεν μας άφησε να πιούμε νερό όχι η Κροατία, όπως έγινε την τελευταία φορά, αλλά η Γεωργία. Να μιλήσουμε για αποτυχία λοιπόν ώστε να ξέρουμε από πού θα αρχίσουμε…

Γράψτε το σχόλιο σας