Όνειδος η συμμετοχή της Α4, στους ομίλους

Κατά μια έννοια, οι ομάδες που αγωνίζονται στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις αντιπροσωπεύουν τη χώρα προέλευσης τους, αν και περισσότερο εκπροσωπούν τον εαυτό τους.

Βάσει της δυναμικής και της ποιότητας της Λίγκας, αν ίσχυε το πρώτο θα έπρεπε να μας απαγορευτεί δια ροπάλου όχι η συμμετοχή σε προκριματικά, αλλά ακόμα και η τηλεοπτική μετάδοση αγώνων στα εγχώρια κανάλια.

Όπως και να ΄χει πάντως, σε Παγκόσμιο-Πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι σύλλογοι εκπροσωπούν εξ΄ίσου και τη χώρα τους. Πρόσφατα και με αφορμή το Μουντιάλ, σας έγραφα πως παρά το ότι το ποδόσφαιρο είναι πλήρως υποταγμένο στους κανόνες της παγκοσμιοποιήσης, εντούτοις έχει επηρεαστεί λιγότερο σε σχέση με άλλα θεάματα. Με πρώτο και καλύτερο τη Γιουροβίζιον όπου έχει χαθεί κάθε ψήγμα εθνικής ταυτότητας και χαρακτηριστικών, το να δεις μια γεννημένη στο Ζαίρ, να τραγουδάει στα Αγγλικά, σε σύνθεση Ισπανού μουσικού και χορογραφία Ρώσου,  εκπροσωπώντας τη Δανία, δε σου προκαλεί έκπληξη.

Συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο σε κάποιο βαθμό, εκεί το πράγμα όμως δεν έχει ισοπεδωθεί πλήρως , κάθε χώρα -άρα και ομάδα κατ΄επέκταση – συνεχίζει να κρατάει τα περισσότερα από τα βασικά γνωρίσματα της. Ακόμα και οι «εισαγόμενοι » αθλητές, περισσότερο αφομοιώνονται από τη χώρα που αγωνίζονται και λιγότερο αλλοιώνουν τους υπόλοιπους.

Αρκεί να θυμηθείς, που έμαθαν στην τέχνη της βουτιάς, ο Ριβάλντο κι ο Ζιοβάνι.

Αυτό είναι που μετράει πάντως στα μάτια της πλειοψηφίας των θεατών, η Ρεάλ και η Μάντσεστερ, μέχρι η Ρόζενμποργκ και η Φλαμουρτάρι,  αντανακλούν και το ποδόσφαιρο των χωρών τους.Πριν από μερικά χρόνια όταν το ΑΠΟΕΛ είχε κάνει εκείνη την ξέφρενη πορεία, όλη η Ευρώπη παραμιλούσε για μια άγνωστη  ομάδα από την Κύπρο.

Τη φετινή χρονιά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, εκπρόσωπος μας θα είναι η χάρτινη, που διεθνώς συστήνεται με το παλιό της όνομα, πριν πτωχεύσει δηλαδή.

Σε ελεύθερη μετάφραση, ο Μπακάκης, ο Γαλανόπουλος και ο Μπακασέτας θα είναι οι εκπρόσωποι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, όλων ημών κατά μια άποψη. Δεν είναι διόλου υπερβολικό αυτό, θα πας τα Χριστούγεννα διακοπές στο Λονδίνο, θα σε ρωτήσει ο σερβιτόρος «από που είσαι» και μόλις του πεις από την Ελλάδα, θα σκάσει στα γέλια.

Για τον ίδιο λόγο που αν ήσουν Κύπριος, μερικά χρόνια πριν, θα σε κοιτούσε με θαυμασμό μιλώντας σου για το ΑΠΟΕΛ, κι ας ήσουν φίλος της Ομόνοιας.

Εμείς εδώ στα Βόρεια της χώρας είμαστε πιο τυχεροί, θα τους λέμε πως είμαστε Νοτιομακεδόνες και θα μπερδεύονται. Αφήστε που αν ο σερβιτόρος είναι από Λατινική Αμερική, θα μας μιλάει με θαυμασμό για τον «ο Άρης» που κέρδισε το εφηβικό της Μπόκα και θα μας ζητά πληροφορίες για την καυτή ατμόσφαιρα στον Χαρίλαο…

Το να εκπροσωπεί τη χώρα σου, αυτό το πράγμα -δεν το λέω καν ομάδα-, που αποτελεί την επιτομή της ποδοσφαιρικής απάτης και κοροϊδίας, με μεταγραφές δανεικών, που πέρασε μια απίθανη ομάδα κάνοντας καθυστερήσεις και η πρώτη κίνηση έχοντας εξασφαλίσει την είσοδο στους χρυσοφόρους ομίλους  είναι ο..Γιαννιώτας, αποτελεί όνειδος για τη στοιχειώδη ποδοσφαιρική λογική

Ναι τον Γιαννιώτα, που κρίθηκε ανεπαρκής για τον τριταθλητή, για τον πρωταθλητή όμως αποτελεί την κίνηση ματ εν όψει ομίλων.

Πρόβλημα του Ελληνικού ποδοσφαίρου είναι αυτό, για λόγους που εξήγησα επαρκώς, θα γελάνε με τη χάρτινη, θα γελάνε και με όλους εμάς. Το οξύμωρο είναι πως κι εμείς θα γελάμε με τους Γαλανόπουλους. τους Μπακάκηδες και τους Γιαννιώτες.

Θα μοιάζουν στο Τσάμπιονς λιγκ σαν τον Βουτσά στην παλιά Ελληνική ταινία με την Σαπουντζάκη, που κατέβηκε από το χωρίο του στην Αθήνα με το ταγάρι και κοιτούσε με δέος τα αυτοκίνητα, αφού οι μέχρι τότε παραστάσεις του ήταν γαϊδούρια και κάρα. Έβλεπε κορίτσια με μίνι και του πετάγονταν τα μάτια, στο χωριό του άντε να είχε δει καμμιά ξεβράκωτη κατσίκα στην καλύτερη.

Στην ταινία εκείνη παρεμπιπτόντως έπαιζε και ο Αλέκος Τζανετάκος, οπότε η σύγκριση δεν ήταν τυχαία…

Θα ρωτήσει κάποιος και καλοπροαίρετα μάλιστα «εδώ έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης ο Χαριστέας και ο Τάκης Φύσσας, σε χαλάει ο Γιαννιώτας και οι λοιποί πουθενάδες που θα παίξουν ομίλους; »

Εύλογη η επισήμανση, με τη διαφορά πως οι πρώτοι έφτασαν εκεί που έφτασαν με το σπαθί τους, κέρδισαν δυο φορές τους Πορτογάλους στο σπίτι τους, κοτζάμ Γαλλία και Τσεχία, τι περισσότερο να έκαναν;

Ακόμα κι αν μας ντρόπιαζαν ποτέ, δική τους ήταν η κατάκτηση, με το σπαθί τους είχαν καταφέρει τον άθλο!

Η χάρτινη, έφτασε εδώ με τα ψέματα, παίζοντας θέατρο στην Τούμπα, όπου συνέβη το πρωτοφανές, να κερδίσει αγώνα στα χαρτιά ομάδα, που αρνήθηκε να αγωνιστεί, καταστρατηγώντας τον κανονισμό.

Οι παθογένειες του Ελληνικού ποδοσφαίρου την έχρισαν πρωταθλήτρια, αυτό θα υποστεί τις συνέπειες, της ανηλεούς φάπας.

Κι έτσι όμως δεν εκμεταλλεύτηκε το χάρισμα, ομάδα της πλάκας έκανε και στους ομίλους προκρίθηκε, αντιμετωπίζοντας την ομάδα του Ντάνι ντε Βίτο, όπως την αντιμετώπιζαν πρόσφατα τα χωριά της Γ.

Το ότι τα κλασικά ρεπορτάζ «κέρδισε η τάδε Ελληνική ομάδα προσφέροντας πολύτιμους βαθμούς στη χώρα μας, που ανέβηκε στην κατάταξη», θα αποτελέσουν παρελθόν και αντί για βαθμούς στην διοργάνωση με τον υψηλότερο συντελεστή θα μετράμε γκολ στο παθητικό, είναι κάτι που το γνωρίζουν ακόμα και οι κλασικοί που θα πάθουν αμόκ διαβάζοντας τις παραπάνω αλήθειες που ξέρουν ότι ισχύουν, απλώς ντρέπονται να διαβάσουν.

Πρόβλημα τους, όπως και πρόβλημα του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που έστειλε στο Τσάμπιονς λιγκ ως πρωταθλήτρια ένα ποδοσφαιρικό ανέκδοτο, ήρθε η στιγμή να λουστεί τα αποτελέσματα της επιλογής του. Γιατί επιλογή ήταν, ο πρωταθλητής δεν κρίθηκε απλά στα δικαστήρια, αλλά κατά καραμπινάτη παράβαση κανονισμών.

ΥΓ. Τα γράφω επειδή τα γραπτά μένουν, δεν είναι έπεα πτερόεντα. Εδώ θα είμαι, δε θα φύγω, όπως ήμουν και μετά τον τελικό, που κάποιοι γελούσαν, όταν τους έλεγα πως έκαναν λάθος που δεν αποκλείστηκαν, στο ΟΑΚΑ όμως κοκκίνησε ο σβέρκος τους…

Πρόσφατα εξηγούσα τους λόγους, που θέλω να κάνω κοπάνες το χειμώνα, ανεβάζοντας ξανά παλιότερα άρθρα μου, που θα έχουν την αξία φρέσκου.

MUST READ

Έξαλλοι στη Μακάμπι: «Λέει ψέματα ο Αταμάν»

Αυτό που μόλις διαβάσατε, θα το φρεσκάρετε μπόλικες φορές, δίπλα στο τζάκι…

Γράψτε το σχόλιο σας