ΠΑΟΚ : Ποιο πρωτάθλημα; Ποιος μπορεί να μας κοιτάξει, είναι το θέμα

ΠΑΟΚ : Ποιο πρωτάθλημα; Ποιος μπορεί να μας κοιτάξει, είναι το θέμα

Πλέον δεν θα ξανακουστούν, στη γειτονιά θα επικρατεί απόλυτη ησυχία, ούτε φωνές, ούτε φανφάρες κι ο Κόκε θα ποστάρει Πετρετζίκη.

Μια από τις πιο ευτυχισμένες μου στιγμές τα τελευταία χρόνια, ήταν όταν ο πρωθυπουργός υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο κι από Τσίπρας έγινε Τζίφρας. Μέχρι τότε ήταν αδύνατον να λάβεις μέρος σε συζήτηση πολιτικού-κομματικού περιεχομένου, έλεγες το αυτονόητο πως «οι υποσχέσεις που μοιράζει απλόχερα, δεν είναι πραγματοποιήσιμες, δε γίνεται να είσαι χρεωμένος, να ζεις με δανεικά και να τάζεις αυξήσεις και φοροαπαλλαγές. Αυξήσεις θα μπορούσες να δώσεις μόνο σε δραχμές και σε αυτήν την περίπτωση όμως έπρεπε να εξηγηθεί πως θα σταθεροποιηθεί και θα αναπτυχθεί ένας αντιπαραγωγικός μηχανισμός. Είναι εύκολο να κόβεις χρήμα δίνοντας 5εκ δραχμές μεροκάματο με τη βενζίνη να μοιράζεται με κουπόνι και κόστος 3.5εκ, ανά σταγόνα.».

Ο Τζίφρας βεβαίως το έπαιξε δίπορτο, κράτησε ανοιχτή την πόρτα του ευρώ, έχοντας μέσα στο κόμμα του δραχμολάγνους. Μέσα στο ευρώ, έξω από το ευρώ, κάπου ενδιάμεσα, τις μονές ημέρες στην Ευρωζώνη και τις ζυγές εκτός, ήταν αδιάφορο για εκείνον, πρωθυπουργός ήθελε να γίνει.

Και αντηλιακά σε Αφρικάνους θα έταζε, αν τον βοηθούσε στο στόχο του.

Το τι άκουγε λοιπόν όποιος επισήμαινε το προφανές, ήταν άνευ προηγουμένου, το «Μερκελιστής-Γερμανοτσολιάς» ήταν τα πιο ευπρεπή, από fans του επαναστάτη, άνευ γραβάτας..

«Ρε μ@λ@κες, με κόβετε για μαζοχιστή να φτιάχνομαι πληρώνοντας ΕΝΦΙΑ κι 1.6 το λίτρο βενζίνης ;», τους απαντούσες, αυτοί εκεί όμως, στο δικό τους κόσμο.

Όντας εθισμένοι στα παραμύθια, ηδονιζόταν στο άκουσμα εκείνου που τους χάιδευε τ΄αυτιά, ακόμα κι αν επρόκειτο για σενάριο που δε θα στεκόταν ούτε σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Μέχρι κι αυτές, κρύβουν μια αληθοφάνεια, αλλιώς δεν θα τις δουν ούτε οι πρωταγωνιστές.

Τελικά έγινε Τζίφρας και ησύχασε το κεφάλι μας, πάψαμε να είμαστε όλα αυτά που μας χρέωναν.

Κάπως έτσι είμαι και από χτες το βράδυ μετά το διπλό στο Χαρίλαο, το ότι κερδίσαμε ήταν το λιγότερο. Από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος σας έχω γράψει πως δεν υπάρχει ομάδα να παίξει τον ΠΑΟΚ, θα πάει τρένο μέχρι τέλος. Αν και όποτε χάσει παιγνίδι, θα συνιστά είδηση.

Θα γίνει κι αυτό κάποτε, είναι απολύτως φυσιολογικό κάπου να σκοντάψει, θα μπορούσε ας πούμε να συμβεί χτες. Πρακτικά δε θα άλλαζε κάτι, κανείς δεν έχει την ομάδα που έχει ο ΠΑΟΚ, ο γαύρος ψάχνεται, ακόμα και το χαρτί που φαίνεται πιο έτοιμο, πως θα μας κερδίσει μέσα στο ΟΑΚΑ; Εύκολο το έχετε; Αφήστε που μέχρι τότε πρέπει να τρέξει σερί…

Το τι θα τραβούσε το κεφάλι, πακέτο με τα μέζεα μας πάντως σε περίπτωση ήττας χθες στο Χαρίλαο, δε μπορεί να το φανταστεί κανείς.

Το προηγούμενο διάστημα εξήγησα επαρκώς πως ο «ο Άρης» δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα αλλά επικοινωνιακό σκεύασμα που αποκτά υπόσταση, μόνο όταν σημείο αναφοράς είναι ο ΠΑΟΚ.
Δεν έχει άλλα ενδιαφέροντα.

Θα έπαιρνε πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ κι αυτοί θα έλεγαν «ναι αλλά δεν περάσατε από το φλογισμένο Χαρίλαο».

Γιουρόπα να σηκώναμε, διηπειρωτικό, διαγαλαξιακό, πάντα θα πεταγόταν κάποιος από τη γειτονιά, θριαμβολογώντας σε κατάσταση υστερίας «κερδίσατε τη Ρεάλ, τη μικτή κόσμου, την Ολλανδία του Κρόιφ, αλλά ο Νετανιάχου σας το κάρφωσε μέσα στο απόρθητο Ευρωπαϊκό κάστρο ».

Γ εθνική να έπεφταν, θα τους ήταν αδιάφορο, το γκολ του Νετανιάχου θα αποτελούσε μόνιμη επωδό, μέχρι να επιστρέψουν στην Α για ένα προσωρινό πέρασμα, με την απαραίτητη συνοδεία του «Ερχόμαστε»…

Πλέον δε θα ξανακουστούν, αυτό ήταν, προσεχώς παίζουν με χαρτί-κολάρο, στη γειτονιά όμως θα επικρατεί απόλυτη ησυχία, ούτε φωνές, ούτε sold out (έκαναν χθες λένε, αλλά πάλι υπήρχαν άδεια καθίσματα, πως γίνεται άραγε;), ούτε φανφάρες, ούτε υποσχέσεις. Ούτε ο Καρυπίδης θα ξαναπάει στην προπόνηση δυο φορές σε μια εβδομάδα, ούτε οι σύνδεσμοι θα εμψυχώσουν τους παίκτες, ούτε ανακοινώσεις θα βγάλουν. Κι ο Κόκε θα αρκεστεί σε αναρτήσεις συνταγών του Πετρετζίκη, για να βάζει στο πιτόγυρο τζατζίκι…

Η γειτονιά τους θα είναι σα να περνάς τον 15άγουστο στην πόλη, μηδέν κίνηση, τίποτα από κόρνες και μποτιλιάρισμα, κανονική έρημος, σαν αυτή που περιπλανήθηκαν κάποτε οι πρόγονοι των ιδρυτών τους.

Θα εξαφανιστούν εντελώς από την επικαιρότητα όπου παρέμειναν τεχνηέντως με αναφορές σε λαοθάλασσες 11χιλ εισιτηρίων, εκτός κι αν τσακώσουν κάναν Καρυπίδη για χρέη, ή σκάσει καμμιά προσφυγή.
Κομμένα πλέον και τα κλικ στο to10 για να μάθουν τα νέα, μόνο αν ο Χαραλαμπόπουλος προσθέσει ενότητα για τους ιδανικούς χιονοδρομικούς προορισμούς τα Χριστούγεννα, δε θα τους χάσει από πελάτες.

Μέχρι τον αγώνα της Τούμπας εννοείται, που θα αρχίσουν πάλι τα «Ερχόμαστε»…

Κρίμα γιατί για δεδομένα νεοφώτιστου έφτιαξαν συμπαθητική ομάδα, σαφώς καλύτερη από Λάρισες και Λιβάδια, που θα παλέψουν για παραμονή. Θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να έχουν και υψηλότερες βλέψεις, αλλά δεν τους ενδιαφέρει, πως το λένε, αυτοί ζουν για τα ματς με τον ΠΑΟΚ.

Χθες κατέβαλαν υπερπροσπάθεια είναι αλήθεια, λογικά θέλουν κάνα μήνα αναρρωτική για να ανακτήσουν δυνάμεις.

Φάνηκαν φοβισμένοι βέβαια, ακόμα κι αν προηγήθηκαν νωρίς, μόλις ο ΠΑΟΚ άρχισε να πατά καλά ακόμα και χωρίς να ακουμπήσει το πόδι του στο γκάζι και να τους στριμώξει, έκαναν λάθη που ήταν φανερό πως προερχόταν από την επίγνωση της ανωτερότητας μας.

Υπήρχαν περιπτώσεις που χωρίς να πιέζουν επιθετικά τον αντίπαλο, αυτός πατούσε την περιοχή τους, κάτι που συμβαίνει μόνο όταν παίζεις φουλ επίθεση. Ούτε άμυνα έπαιζαν όμως, ήταν λοιπόν καθαρά θέμα ψαρώματος κι επίγνωσης της αδυναμίας τους. Σε γενικές γραμμές επιβεβαίωσαν πως είναι από τις ομάδες που θέλουν πολλά ψωμιά για να αναγκάσουν τον ΠΑΟΚ, να τις πάρει, έστω και λίγο στα σοβαρά.

Παρότι ο ΠΑΟΚ δε φόρτσαρε χθες, έκαναν λάθη σε μεταβιβάσεις, σε φάση που προηγείσαι και όχι στο τέλος για να πεις πως επήλθε ο κάματος, γεγονός που προδίδει πως καλά καλά ούτε οι ίδιοι πίστεψαν ότι βρίσκονται μπροστά στο σκορ.

Αν το έργο πήγαινε ανάποδα κι ο ΠΑΟΚ προηγούνταν, το κοντέρ θα έγραφε πολλά, αυτοί έφαγαν γκολ στο 85 και παρέδωσαν πνεύμα, αντί να ανεβάσουν απόδοση.

Ο ΠΑΟΚ επιβεβαίωσε κάτι που έχω επαναλάβει ουκ ολίγες φορές και είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό δείγμα του αγωνιστικού επιπέδου που έχει ξεφύγει από τα Ελληνικά δεδομένα, πως η ομάδα παίζει το ίδιο ανεξαρτήτως συνθηκών. Εντός, εκτός, είτε μπροστά είτε πίσω στο σκορ, ένα φλατ πράγμα, που μαρτυρά αυτοπεποίθηση. Ακόμα κι οι ενδεχόμενες αυξομοιώσεις του είναι ανεπαίσθητες και υπόψιν πως μόλις πιάσουμε χειμώνα, η απόδοση θα εκτοξευθεί.

Αποτέλεσμα τακτικής ετοιμότητας που προσφέρει ηρεμία και σιγουριά είναι αυτό, ο ΠΑΟΚ και πίσω στο σκορ να βρεθεί σε κάποιο προσεχές παιγνίδι με 0-2, θα συνεχίσει να διεκδικεί τις πιθανότητες του, στηριζόμενος στο ίδιο μοντέλο παιγνιδιού, χωρίς εξαλλότητες, βιασύνες κι επιλογές απελπισίας.

Ανατρέχοντας σε κατά καιρούς αναρτήσεις από την αρχή της χρονιάς, θα διαπιστώσετε πως αυτά που βλέπουμε στο χορτάρι από την ομάδα του Λουτσέσκου, τα έχω προαναγγείλει με κάθε σαφήνεια, οπότε οι χαζοχαρούμενες προσεγγίσεις δημοσιογκράφιτυ του ΠΑΟΚ για το πόσο καλή ομάδα έχουμε, πως είμαστε φαβορί κλπ, μου φαίνονται εντελώς παρωχημένες. Αργά το κατάλαβαν, ο ρεπόρτερ πρέπει να αντιλαμβάνεται αυτό που έρχεται, πριν γίνει ορατό στους υπόλοιπους.

Το βασικό ζητούμενο είναι αν υπάρχει ομάδα στην Ελλάδα όχι να μας κοιτάξει στα μάτια, αλλά να πείσει τον εαυτό της βασικά, ότι μπορεί να το κάνει.

Ειδικά μετά την περσινή ξεδιάντροπη κλοπή, αυτό δε μπορεί να γίνει ούτε μεταφορικά, ούτε κυριολεκτικά.,,

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ