Ξένοι διαιτητές forever and ever και για όλους! Τέλος

Ξένοι διαιτητές forever and ever και για όλους! Τέλος

Με δυο παίκτες περίπου στην ίδια ευθεία, η αμφιβολία δεν είναι υπέρ του επιτιθέμενου αλλά υπέρ του Καραπαπά.

Τρεις αγώνες στην Ελλάδα έχουν σφυρίξει ξένοι διαιτητές μέχρι στιγμής, κατά σύμπτωση και στους τρεις η μια ομάδα ήταν ο ΠΑΟΚ. Οι συμπτώσεις δε σταματούν εδώ, αφού ο ΠΑΟΚ τους κέρδισε όλους, χωρίς να φάει γκολ, με τους δυο μάλιστα να γίνονται στην έδρα του αντιπάλου.

Η τελευταία σύμπτωση δεν είναι τόσο…συμπτωματική, είναι γνωστόν τοις πάσι πως εκτός από τον έλεγχο των Ελλήνων διαιτητών και το πρωτάθλημα που μας είχε τάξει ο Τσίπρας, ο Ιβάν Σαββίδης είναι caliph στο European harem της Uefa.

Επιστρέφοντας στις αυθεντικές συμπτώσεις, σε κανένα από τα τρία παιγνίδια δεν υπήρχαν παράπονα από τη διαιτησία, που σε πρώτη ανάγνωση σημαίνει πως οι διαιτητές ήταν αλάνθαστοι.

Είναι περίπου έτσι όχι όμως ακριβώς έτσι, στο τελευταίο ντέρμπι ο Ελβετός τα έκανε τα λαθάκια του, οι βοηθοί του έστω.

Έπνιξαν ένα οφσάιντ του Ε-Χασάν στο πρώτο ημίχρονο κι έδωσαν ένα σε βάρος του Πρίγιοβιτς που δεν ήταν ούτε οριακό, βρισκόταν πολύ πίσω από τον τελευταίο αμυντικό.

Τη φάση αυτή, βάλτε την δίπλα στην αντίστοιχη του Ενρίκε στον τελικό του Βόλου και βρείτε τις διαφορές.

Καμμία δεν υπάρχει, ίσως αυτή του Πρίγιοβιτς είναι πιο εύκολη μάλιστα, ανοιχτό πεδίο, δεν υπάρχουν άλλοι παίκτες για να μπερδέψουν το κοντάρι.Τέτοιες φάσεις όμως όσο απλές κι αν φαίνονται είναι από τις πιο δύσκολες, εύχεσαι να μη σου τύχουν αν είσαι διαιτητής. Την ώρα που τραβιέται η άμυνα, ο επιθετικός κάνει μπούκα, άντε πες μου εσύ πόσο εύκολο είναι να είσαι 40άρης και να πρέπει να ακολουθείς τις ταχύτητες 25άρηδων, όντας και στην ίδια ευθεία μάλιστα, για να δεις που βρίσκεται ο καθένας, τη στιγμή που φεύγει η πάσα..

Ο Καλφόγλου επικηρύχθηκε μετά τον τελικό, όσον αφορά τον πρώην συνάδελφό του από την Ελβετία, αγνοούμε ακόμα και τ΄ όνομα του.

Κι αυτό είναι το σωστό εδώ που τα λέμε, μόνο οι νεκροί δεν κάνουν λάθη…

Όταν πολλούς μήνες πριν, στα πρώτα βήματα του «to10.gr» είχα αναφερθεί στην αναγκαιότητα έλευσης ξένων διαιτητών στην Ελλάδα, είχα επικεντρωθεί σε θέματα ψυχικών αντοχών και όχι ικανότητας των κοράκων.

Ποιος Έλληνας διαιτητής θα σφύριζε παιγνίδι τέτοιας σημασίας σαν το προχθεσινό και θα τα έφερνε βόλτα όπως ο Φενταγί, με τι κουράγια να κατέβαινε; Ξεπερνάω εντελώς τις πιέσεις, ακόμα και το φαινομενικά ευγενές «δε ζητάμε κάτι περισσότερο από το 50-50 και το καρπούζι στη μέση», εννοούμε όμως πως θα θέλαμε τα κουκούτσια για πάρτη μας. Ακόμα καλύτερα αν παίρναμε όλο το μποστάνι, μαζί και το αγροτικό.

Αυτά έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους όσοι ζητούν το 50-50 κι οι διαιτητές δεν είναι χαζοί, μπαίνουν μέσα με το βάρος όσων έχουν να τραβήξουν, έτσι και κάνουν το λάθος.

Δε χρειάζεται κάτι περισσότερο, αυτό αρκεί για να τα κάνουν μαντάρα, με θολωμένο μυαλό βλέπουν κάθε φάση, ακόμα κι αν έχουν τις αγνότερες των προθέσεων.

Πως να κυκλοφορήσει ο άλλος στην πλατεία του χωριού του, πως να πάει στη δουλειά του, έτσι και τον πιάσει στο στόμα του ο κυρ Σάββας; Ούτε στο σούπερ μάρκετ δε θα μπορεί να εμφανιστεί, συγγενείς και φίλοι θα του πηγαίνουν στο σπίτι κονσέρβες, για να μην τεζάρει από συνδυασμό ασιτίας και κατάθλιψης. Ειδικά σε μια εποχή που δεν υπάρχει ένας τύραννος όπως επί Σαρρή και Γκιρτζίκη κι όσο μεγαλύτερο ήταν το έγκλημα, τόσο πιο γρήγορα ο εκδοροσφαγέας γινόταν διεθνής.

Τώρα τα βουβάλια είναι πολλά, ένα να σε πάρει στο κυνήγι, ο συμβολαιογράφος για τη διαθήκη αποτελεί μονόδρομο. Ο γαύρος πχ που θεωρητικά είναι εκτός κόλπου ΕΠΟ,  τσιμπάει κι αυτός τα σφυρίγματά του. Ακόμα κι αν ήταν αδύναμος παρασκηνιακά, παραμένει τόσο ισχυρός επικοινωνιακά που έτσι και δεις δυο παίκτες περίπου στην ίδια ευθεία, αυτόματα ο εγκέφαλος μετατρέπει τον κανονισμό και η αμφιβολία δεν είναι υπέρ του επιτιθέμενου αλλά υπέρ του Καραπαπά!

Δεν έχει και μεγάλη διαφορά αν το σκεφτείς, έτσι και δώσει σινιάλο επίθεσης ο τελευταίος, θα νιώσεις σαν τον Πάρι όταν του έκανε ντου ο Αχιλλέας…

Για να μη μιλάω μόνο θεωρητικά, ας υποθέσουμε πως προχθές στον Πειραιά σφύριζε ντόπιο προϊόν, στο πρώτο οφσάιντ που έπνιξε ο βοηθός, θα έπεφτε σύρμα στον πάγκο, κάτι θα έλεγαν του βοηθού ή του 4ου ο Λουτσέσκου κι ο Παντελής, ακόμα και χωρίς μανούρες να η διακοπή στο παιγνίδι, κάτι θα έπεφτε από την κερκίδα, αμέσως μήνυμα από τα μεγάφωνα «παρακαλούνται οι φίλαθλοι να μην απαντούν στις προκλήσεις», εκνευρισμός και στους παίκτες του ΠΑΟΚ που θα σκέφτονταν πως μας πηγαίνουν πάλι για σφαγή. Από το πουθενά δηλαδή, το ματς θα γινόταν κουβάρι…

Κι άντε ο ΠΑΟΚ σε γενικές γραμμές έχει υιοθετήσει light πολιτική σε τέτοια θέματα, σκέψου να είχες κάναν Πανόπουλο, σε παιγνίδι αντίστοιχης σπουδαιότητας για την ομάδα του. Επιτόπου θα έβγαζε ανακοίνωση-σεντόνι..

Ακόμα χειρότερα να είχες Κούγια, με μπάντζι τζάμπινγκ να βουτούσε από τις σουίτες, φωνάζοντας του επόπτη «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε, αυτοδημιούργητος είμαι, μεγάλωσα στην Πετρούπολη, είχα δύσκολα παιδικά χρόνια, δούλευα σε ποδηλατάδικο, σε γαλατάδικο και σε φούρνο για να τα βγάλω πέρα, ως φοιτητής έκανα το γκαρσόνι και αποφοίτησα αριστούχος, έχω κερδίσει 39.752 δίκες, σε έστειλε ο Μπέος κι ο Λαζόπουλος για να με καταστρέψετε, θα σου κάνω μήνυση, αγωγή,  θα σε καταψύξω στον Άρειο Πάγο, έλα ρε αν είσαι άντρας στην εκπομπή της Τατιάνας να λογαριαστούμε».

Με Ελβετό διαιτητή όμως, ποιος να μιλήσει, να πει τι και πως να τον φοβερίσει;

Προειδοποιώντας πως θα σε κάνει πρωτοσέλιδο ο Πρωταθλητής ή ότι θα σε εγκαλέσει με ανάρτηση του στο facebook ο Κυρ-Κυρ;

Τα τελευταία που ανέφερα, συνηγορούν και στη σπουδαιότερη από τις συμπτώσεις, που άφησα για το τέλος. Τα τρία παιγνίδια με τους ξένους διαιτητές, ήταν με διαφορά τα συναρπαστικότερα και χορταστικότερα.

Για να μη νομίσετε πως ήταν μόνο θέμα κρισιμότητας των αγώνων, συγκρίνετέ τα με τα αντίστοιχα προηγούμενα μεταξύ των ίδιων αντιπάλων, δυο εκ των οποίων μάλιστα διεξήχθησαν την ίδια εποχή πάνω-κάτω.

Είχε καμία σχέση ο τελικός του 2017 στο Βόλο, με τον περσινό στο ΟΑΚΑ;

Είχε σχέση το περσινό Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ που είχε κατά κόρον δυνατά μαρκαρίσματα και μετρημένες φάσεις, με το προχθεσινό;

Ή μήπως το φετινό ΠΑΟΚ-χαρτί που βαρεθήκαμε να μετράμε τελικές θύμιζε σε κάτι το περσινό, που εκτός από το γκολ του Βαρέλα, είχε δυο φάσεις όλες κι όλες με Αραούχο και Κάμπος;

Δεν είναι μόνο θέμα δικαιοσύνης λοιπόν, ούτε ηρεμίας, είναι και αμιγώς ποδοσφαιρικό το ζήτημα, ομορφαίνει όλο το πακέτο και γίνεται καλύτερο και πιο ελκυστικό. Βιώνοντας συνθήκες ηρεμίας από εξωγενείς παράγοντες, οι παίκτες, οι διοικήσεις κλπ, είναι πιο συγκεντρωμένες στο βασικό αντικείμενο, που είναι το ποδόσφαιρο στο χόρτο.

Ξένοι διαιτητές forever and ever λοιπόν και σε ΟΛΑ τα παιγνίδια, ώστε το «φέρτε πίσω τις Κυριακές μας», να πάψει να αποτελεί πόθο και σύνθημα.

Όσο γα τα χρήματα που απαιτούνται, ας τα βρει ο Βασιλειάδης όπως βρήκε για τις άστεγες ΠΑΕ, δε γίνεται ως υπουργός να ασχολείται μόνο με τον αριθμό των ομάδων στη Σούπερ Λιγκ, ούτε να συγκαλεί συσκέψεις επί συσκέψεων, με θέμα αν θα επιτραπεί στους Λαμιώτες να πάνε στο Αγρίνιο.

Δεν είναι ούτε χωροφύλακας, ούτε πρόεδρος λίγκας, υπουργός αθλητισμού είναι και υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού στο ποδόσφαιρο μάλιστα, ευκαιρία να κάνει επιτέλους κάτι για το άθλημα, εκτός από το να αμολάει φανφάρες…

ΥΓ. Ένα παράπλευρο κέρδος που σίγουρα δεν είναι ασήμαντο είναι πως θα καθαρίσει ο τόπος από τους τηλεκριτικούς-διαιτητοπατέρες, στον ΟΑΕΔ θα πάει ο Βαρούχας, ποιος να τον αντέξει άραγε ως κριτή του Μπορμπαλάν;

Σα να ακούς τον Γιάννη Κότσιρα, να σχολιάζει τη μουσική του Μπομπ Ντίλαν….

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ