Ολυμπιακός: Το πάθος στον πάγκο, ανώτερο από κάθε νίκη

Ολυμπιακός: Το πάθος στον πάγκο, ανώτερο από κάθε νίκη

Οι πανηγυρισμοί των Ερυθρόλευκων, ο Πρίντεζης που ανεβαίνει διαρκώς και ο ΛεΝτέι που θύμισε κάτι από τον παίκτη που είχαμε μείνει από το ταλέντο του, στην αρχή της σεζόν.

Μετά από καιρό τους είδαμε με το μάτι να γυαλίζει. Μπορεί οι απουσίες να συσπείρωσαν ακόμα περισσότερο την ομάδα. Μπορεί άπαντες να κατάλαβαν ότι όντως αδικούν τους εαυτούς τους με την παρουσία τους στα προηγούμενα παιχνίδια.

Η Μπάγερν δεν είναι μία ομάδα της σειράς, ο Ολυμπιακός είχε δυο σημαντικές απουσίες στην περιφέρεια (Σπανούλης και Στρέλνιεκς), με τον Δημήτρη Αγραβάνη να είναι και αυτός στο σπίτι του με γαστρεντερίτιδα. Αντί όμως να πέσουν οι Ερυθρόλευκοι, τους είδαμε ακόμα πιο πεισμωμένους το βράδυ της Τρίτης. Ο λόγος; Μα η δική τους η υστεροφημία. Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα, αλλά και ο καλός εννοούμενος εγωισμός. Βάσει των πεπραγμένων τους οι Πειραιώτες είναι ομάδα οχτάδας. Βάσει όμως της θέλησης και της ιδιοσυγκρασίας αυτής της ομάδας, το να παλεύει για τα πλέι οφ, δεν είναι και το πιο τιμητικό πράγμα στον κόσμο.

Η αρχή έγινε, τα πράγματα είχαν ξεκαθαρίσει από το ημίχρονο με την ομάδα του Πειραιά να «δαγκώνει». Θεωρώ ότι στο τουίτερ έγραψα στο μισό της αναμέτρησης όλο του ζουμί.

https://twitter.com/TolisLeoussis/status/1108091525924339712

Ο Ολυμπιακός είχε «εγκλωβίσει» την Μπάγερν. Σταμάτησε τη δράση του Ουίλιαμς, «στόχευσε» στη ρακέτα, έδωσε μπάλες στους ψηλούς του… πληγώνοντας τους Βαυαρούς. Η ομάδα του Ράντονιτς φαίνεται μπερδεμένη με την επιστροφή του Μπούκερ, ο Μπλατ προσπάθησε να θωρακίσει τα μετόπισθέν του, να τρέξει η ομάδα του και να πιέσει στην μπάλα όποτε της δοθεί η ευκαιρία. Ο ΛεΝτέι είναι παίκτης-ταμάμ για να καταπιεί το παρκέ και να ζήσει ευχάριστα σε τρανζίσιον καταστάσεις. Στο ένας εναντίον ενός έχει πρόβλημα, όταν όμως του δοθεί η ενέργεια, τότε είναι εκπληκτικός.

Αξίζει να ψάξουμε κάτι παραπάνω όταν έχει ο αντίπαλός σου μόλις 23 ριμπάουντ με ενεργητικό 69 πόντους; Ο Ολυμπιακος πήρε περίπου τα διπλάσια και ανάγκασε την Μπάγερν σε ρόλο κομπάρσου. Όταν για λίγο πίστευαν στην ανατροπή οι παίκτες του Ράντονιτς, τσουπ οι Ερυθρόλευκοι ξέφευγαν.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΕΖΕ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΜΠΡΙΑΝΤΕ

Με τον Κώστα Παπανικολάου βασικό του σμολ φόργουορντ, ο Ντέιβιντ Μπλατ προσπάθησε να ακολουθήσει τον Ράντονιτς με ψηλά σχήματα. Πως; Με τον Σάσα Βεζένκοφ στο «3». Και του λειτούργησε τέλεια. Ο Βεζέ κάλυπτε στις αλλαγές τον ΛεΝτέι, ο Αμερικανός ένιωθε πως έχει κάπου να στηριχτεί στην άμυνα, οπότε παρουσιάστηκε ακόμα πιο απελευθερωμένος, με το Μπλατ μετά από καιρό να κερδίζει από όλους όσους πέρασαν στο παρκέ.

Ήταν τόσο απλό. Το ροτέισον ήταν… κοντό, όμως με τα προβλήματα και τις απουσίες, όλοι ήξεραν πως είναι αναγκαίοι. Σε συνάρτηση το ΣΕΦ των περίπου 5000 οπαδών του Ολυμπιακού, που έμοιαζε λες και έχει 9-10 χιλιάδες, οι Πειραιώτες παρουσιάστηκαν ακριβώς όπως έπρεπε. Σίγουροι για τη νίκη και έτοιμοι για να κόψουν τα χέρια των αντιπάλων τους. Όπως ο Μπριάντε Ουέμπερ. Τι περίπτωση παίκτη και αυτή. Τι παλικάρι, πόσο εύθυμος χαρακτήρας και πόσο λατρεύει αυτό που κάνει, να παίζει μπάσκετ.

Εδώ έχει βρει την ευρωπαϊκή του Ιθάκη και οι συμπαίκτες του συμπαρασύρονται από το πάθος του. Ο «τρελός» αυτής της παρέας, έχει το καλό πως δεν είναι τελικά και τόσο κακός παίκτης. Έτσι; Μπορεί να απειλήσει με ντράιβ αλλά και με τρίποντο, ενώ δεν γίνεται να του δώσεις το σουτ γιατί μπορεί να σε εξοντώσει. Ταυτόχρονα, έχει την άνεση να τρέχει ακαριαία την μπάλα, όπως το λέι απ του Γκος στο πρώτο ημίχρονο και την άμεση πάσα του.

ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ Ο ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ, ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ

Μετά από καιρό φάνηκε και κάτι άλλο στον Ολυμπιακό. Ότι έχει επέλθει η ηρεμία στις τάξεις της ομάδας. Και στο παιχνίδι μέσα, αλλά και στον πάγκο. Δεν θυμάμαι ποτέ είδα για τελευταία φορά τέτοια σύμπνοια σε αυτούς που δεν αγωνίζονται. Τον τρόπο που πανηγύριζαν κάθε καλάθι και το πώς φώναζαν στους συμπαίκτες τους για να μην ρίξουν ταχύτητα. Το σημαντικότερο; Ο Γιώργος Πρίντεζης. Χαζεύοντας στα social media είδα ότι ο κόσμος περίμενε πως και πως την καλή το εμφάνιση και την αναπτέρωση της ψυχολογίας του. Όταν χαμογελούσε ο Πρίντεζης αγαλλίαζε η ψυχούλα του κόσμου.

0 αρχηγός του Ολυμπιακού είναι αναγκαίος για να νιώθει καλά αυτήν την ομάδα και να ελπίζει για το κάτι παραπάνω στην καμπή που βρισκόμαστε. Ο υπαρχηγός τα κατάφερε, έχοντας απέναντί του τον Ντέρικ Ουίλιαμς και όχι κάποιον τυχαίο. Μακάρι αυτή να είναι η αρχή για την προσωπική του αγωνιστική ανάσταση.

Τώρα ο Μπλατ οφείλει να διαγράψει από τη μνήμη των παικτών του τη νίκη και να πάνε στην Γκραν Κανάρια με σκοπό να κάνει το 2/2 στην διαβολοβδομάδα και ουσιαστικά να «κλειδώσει» κάπως τα πλέι οφ.

ΥΓ1 Όπως το έγραψα το μεσημέρι της Τρίτης. Κομβικός ο Μάντζαρης. Όχι μόνο στην επίθεση, όσο στην άμυνα που έβαζε καλά το κορμιού, δικαιώνοντας μας για όσα γράφαμε νωρίτερα…

ΥΓ2 Εφόσον καταφέρει να ενσωματώσει και τον Τουπάν στο ροτέισον του, τότε ο Μπλατ θα έχει έναν ακόμα ετοιμοπόλεμο φόργουορντ. Αξίζει να τονιστεί πάντως ότι πολλά από τα λάθη και τα χαμένα σουτ, προερχόταν από τον Γάλλο. Λίγο ελέω ρυθμού που δεν έχει, λίγο επειδή ήταν σε κακή μέρα, ο Τουπάν ήταν κακός στο πρώτο πέρασμά του. Και ας άργησε. Τουλάχιστον όταν του ζητήθηκε, ήταν εκεί…

ΥΓ3 Για τον Ποκουσέφσκι τα έχουμε πει και γράψει. Έχω ασχοληθεί περισσότερο από όποιο μέσο για τον Σέρβο γκαρντ-φόργουορντ. Τον πιστεύει απίστευτα ο Μπλατ και ο Ολυμπιακός. Αναμένεται να πάρει ακόμα περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

ΥΓ4 Τα βίντεο των Ερυθρόλευκων στο ίνσταγκραμ μιλούν από μόνα τους για την ενότητα και την αδελφικότητα. Δεν μας πιστεύετε; Αδιαφορούμε…

ΥΓ5 Τώρα η Γκραν Κανάρια… Νίκη και «κλείδωμα» οχτάδας…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ