Όλα τα χαρτιά, στην πίστα του ΟΑΚΑ

Λευτέρης Δούκας 29.01.2019-06:30

Ούτε το χάρτινο χάρηκαν, και τους έμεινε η ρετσινιά του θεατρίνου, του μπαμπέση, του θηλυπρεπή, του πρόστυχου, του βρώμικου, του άθλιου.

Ώρες ώρες νιώθω κάτι σαν τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, τις εποχές της τηλεοπτικής δόξας του.

Τότε που κάθε κατατρεγμένος, αδικημένος, καταπιεσμένος, είτε στην πραγματικότητα, είτε κατά φαντασίαν, αναζητούσε δικαίωση στη ζούγκλα..

Σου ζητούσε μίζα ο εφοριακός, φακελάκι ο γιατρός, σε είχε γκαστρώσει ο γείτονας και δεν αναγνώριζε το παιδί; Έτρεχες στον Ταρζάν, να τους βγάλει φάτσα κάρτα στο γυαλί, μέχρι να μετανοήσουν.

Κάπως έτσι συμβαίνει και στη δική μου περίπτωση, κάθε τι περίεργο, αστείο, άξιο τρολιάς εντοπίζεται στο διαδίκτυο, έρχεται ταχυδρομικώς. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με χαρτί και τον «ο Άρης».

Τον υπολογιστή μου τον βάφτισα Μπίσεσβαρ, με τόσα αρχεία, έχει αρχίσει να γίνεται χοντρούλης.

Υπάρχουν δεκάδες σχόλια, αναρτήσεις, οπαδών του χαρτιού, που εδώ και καιρό εύχονται τα καλύτερα στο γαύρο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αν μπορούσαν με κάποιο τρόπο να επηρεάσουν την πορεία υπέρ του, θα θυσίαζαν τα πάντα.

Λογικό κι επόμενο, ομάδα του Πειραιά και το χαρτί, όμοιος στον όμοιο που λένε! Αφήστε που μετά το θέατρο που αμφότεροι έπαιξαν στην Τούμπα, οι σχέσεις αίματος αναζωπυρώθηκαν…

Δε μιλάμε για απλή προτίμηση, ακόμα κι οι ουδέτεροι πάντα γέρνουν προς μια πλευρά. Στον τελικό κυπέλλου του 2016, δε σας κρύβω πως θα προτιμούσα να το πάρει το χαρτί -όπως και το πήρε-, μέχρι εκεί όμως. Στην περίπτωση μας μιλάμε για λύσσα, απύθμενο κόμπλεξ, ανείπωτη εμπάθεια…

Για συμπεριφορές που υπερβαίνουν θεαματικά τη συνήθη αντιπαλότητα, γιατί ακόμα κι αν αυτή κάπου ξεφύγει, εντάσσεται εντός κάποιων ορίων φανατισμού.

Εδώ όμως έχουμε μίσος, παθαίνουν υστερία με τον ΠΑΟΚ, μας βλέπουν να κερδίζουμε και κατεβάζουν τα λεξοτανίλ με κουτάλι της σούπας, αντικρίζουν τη βαθμολογία κι η φάτσα τους κάνει κάτι απίθανες συσπάσεις, που θα ζήλευε κι ο Μίστερ Μπιν.

Αμοιβαία τα αισθήματα εννοείται, ούτε εμείς το κρύβουμε, πως δε θέλουμε απλά να χάνουν, θέλουμε να διαλυθούν, να καταστραφούν, να πάθουν ίκτερο για να ταιριάξουν με το χρώμα της φανέλας τους -όχι της κόκκινης, της άλλης-, να πάθουν σκορβούτο, περιοδοντίτιδα, τα πάντα όλα.

Μόνο που σε ότι έχει να κάνει με την πλευρά μας, υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Για εμάς είναι και θα παραμείνουν πάντα, αυτοί που ήρθαν στην Τούμπα κι έπαιξαν θέατρο κλέβοντας το πρωτάθλημα. Και σα να μην έφτανε αυτό, μας έβγαλαν κι ευνοημένους, επειδή χάσαμε το ματς με το γαύρο στα χαρτιά, χωρίς να μας αφαιρεθούν και βαθμοί. Αυτή είναι η μετάφραση όσων παπαγαλίζουν, πως «κοιμηθήκαμε στο -5 και ξυπνήσαμε στο -2». Στην περίπτωση -για- Όσκαρ λοιπόν, με το «πήρα την ομάδα κι έφυγα» που είναι κόντρα στους κανονισμούς και καταστρατήγησε κάθε έννοια δικαίου, πρέπει να είμαστε κι ευχαριστημένοι. Εμείς είμαστε οι ευνοημένοι της υπόθεσης…Σύμφωνα με το δικό τους περί δικαίου αίσθημα, έπρεπε να τιμωρηθούμε βαρύτερα, για την θεατρική παράσταση της οποίας υπήρξαμε θύματα. Δεν τόλμησαν να βγουν στο χορτάρι, την έκαναν από την πίσω πόρτα και πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ, επειδή αντί να μας κόψουν και τα δυο χέρια, μας έκοψαν μόνο το ένα. Αυτό μας λένε οι χάρτινοι, που κατά τα λοιπά παρεξηγούνται όταν τους αποκαλούμε γαύρους Φιλαδέλφειας.

Αυτό αφορά τη δική μας οπτική, εμείς, τι κακό τους κάναμε; Κλέψαμε κάτι δικό τους, προσπαθήσαμε με βρώμικο τρόπο να τους στερήσουμε κάτι που είχαν κερδίσει τίμια στους αγωνιστικούς χώρους; Τους διαβάλαμε, τους συκοφαντήσαμε, τους χρεώσαμε μήπως κάτι που δεν έκαναν ;

Τίποτα από τα παραπάνω εννοείται, απλώς είναι αυτό που τους έγραφα από την πρώτη στιγμή. Πως η λαδιά που έκαναν, θα τους βγει από τη μύτη. Ούτε το χάρτινο πρωτάθλημα θα μπορέσουν να χαρούν, και θα τους μείνει εφ΄ όρου ζωής η ρετσινιά του θεατρίνου, του μπαμπέση, του θηλυπρεπή, του πρόστυχου, του βρώμικου, του άθλιου, του διαπλεκόμενου με την κυβέρνηση.

Γιατί θυμίζω πως σύμφωνα με τον αστικό μύθο το περσινό ήταν ταγμένο στον ΠΑΟΚ από την κυβέρνηση, αλλά το πήραν στα δικαστήρια με τις πλάτες του Κοντονή, του Βασιλειάδη και του Φλαμπουράρη. Εκεί έγινε η απονομή, 12 βαθμοί μοιράστηκαν στις αίθουσες.

Τώρα λοιπόν που διαπιστώνουν στην πράξη, πως έτσι ακριβώς είναι, αντί για άξιοι πρωταθλητές νιώθουν το βρωμιά σε όλο τους το είναι, κουβαλώντας και το στίγμα του κλέφτη ως τατουάζ, καμαρώνουν για το πρωτάθλημα μόνο στις μεταξύ τους συζητήσεις διαβάζοντας το «είστε κλέφτες» στα μάτια των τρίτων, τρελαίνονται, χάνουν την ψυχραιμία τους, παθαίνουν παράκρουση, τρέχει πύον από τα μάτια τους κι όλο αυτό, μετατρέπεται σε άχτι.

Το θυμικό, τους οδηγεί σε εμάς, που τους προειδοποιούσαμε πως και το χάρτινο δε θα χαρούν και θα γίνουν συνώνυμα της κλεψιάς και της απάτης, για πάντα.

Για εμάς είναι τεράστια απόλαυση, μόνο αν είσαι ΠΑΟΚ μπορείς να καταλάβεις την ηδονή που σε κυριεύει, βλέποντας τις αντιδράσεις τους.

Βρίσκονται 14 βαθμούς από την κορυφή κι ενώ δεν έχουν ελπίδα για πρωτάθλημα ακόμα κι αν επιστρατεύσουν όλους τους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας, τα περισσότερα εισιτήρια θα τα κόψουν την Κυριακή. Το λέω, πριν ακόμα κυκλοφορήσουν, πρώτο θέμα θα είναι οι ουρές στα εκδοτήρια, προσεχώς…

Λιγότερα από το αντίστοιχο ντέρμπι με το γαύρο, λιγότερα και από το παιγνίδι με τη Μπάγερν, αρκεί βεβαίως να μην παρασυρθεί ο Τζάμπας και πουλήσει πάλι εισιτήρια με καπέλο.

Η ηδονή μας μεγαλώνει βλέποντας την προσμονή τους κι εμείς αυτό επιθυμούμε, να μαζευτούν όσα περισσότερα χαρτιά γίνεται, να υπάρχει μεγάλος αριθμός μαρτύρων, για να το ζήσουν δια ζώσης, όπως συνέβη στο ΟΑΚΑ στις 12 του περασμένου Μάη.

Το σημαντικότερο όλων είναι πως η ντροπή που νιώθουν μέσα τους οι οπαδοί της ομάδας που ντρόπιασε την προσφυγιά, δεν είναι αποτέλεσμα προπαγάνδας. Δεν είμαστε σαν κι αυτούς βλέπετε, που βοηθούμενοι από τη συμμαχία των λοιπών ΠΟΚεμον, προσπάθησαν πέρσι να περάσουν πως η διακοπή του αγώνα έγινε λόγω της εισβολής Σαββίδη, ενώ η αλήθεια είναι πως εκείνοι αρνήθηκαν να επιστρέψουν παριστάνοντας τους τρομοκρατημένους! Δεν είναι αποτέλεσμα ούτε έστω επιθετικής επικοινωνιακής πολιτικής της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που δεν καταγράφηκε ποτέ και σε κανέναν ορίζοντα.

Η τακτική που ανέκαθεν υιοθετεί η ΠΑΕ ακόμα και στα πιο «βάρβαρα» ζητήματα είναι χαμηλών τόνων, σπάνια σηκώνει το γάντι και όποτε αντιδρά, το κάνει ήπια και πάντα, όταν βρίσκεται σε φάση άμυνας.

Ακόμα κι έτσι όμως, με όλο το μιντιακό σύστημα να προβάλει ανελέητα την εικόνα του οπλοφόρου Ιβάν και γράφοντας ψέματα πως εξ αιτίας αυτού του γεγονότος διεκόπη το παιγνίδι, μέσα τους όλοι ξέρουν τι έγινε.

Οι Ερινύες βλέπετε, ελέγχουν τη συνείδηση, ούτε τηλεόραση βλέπουν, ούτε διαβάζουν ιστοσελίδες…

Και τα χαρτιά ξέρουν την αλήθεια, όσο κι αν παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, για αυτό και στο άκουσμα της λέξης «κλέφτης», αυθόρμητα απαντούν «μας ζήτησε κανείς;».

Αυτή είναι η ψυχική τους κατάσταση που γεννά το μίσος, αυτό είναι που θα τους οδηγήσει μαζικά την Κυριακή στο ΟΑΚΑ. κάνοντας και τη δική μας επιθυμία πραγματικότητα.

Πλέον, κάθε αντάμωμα με το χαρτί θα είναι κι ένα πάρτι, κανείς δεν πρέπει να λείψει!