Το παράδειγμα του προέδρου

Το παράδειγμα του προέδρου

Περιμένουμε από τον Βαγγέλη Γαλατσόπουλο να κρατήσει ψηλά το πρωτάθλημα, όταν η ίδια η ομάδα του το ευτελίζει! Αλλά ποιος νοιάζεται;

Είναι λογικό όλος ο κόσμος να ασχολείται με τα των «αιωνίων», ειδικά με όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα. Η επωδός των άλλων σωματείων είναι πως «μπάσκετ δεν είναι μόνο ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός» κι εμείς θα συμφωνήσουμε απόλυτα, γι’ αυτό λέμε (και κλαίμε) να ασχοληθούμε με την ομάδα του προέδρου του ΕΣΑΚΕ, τον ΠΑΟΚ.

Λένε πως «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Η ομάδα του Βαγγέλη Γαλατσόπουλου κατέβηκε στα πλέι οφ με… όσους είχε. Εκείνους που παραμένουν ακόμα κι αν δεν έχουν πληρωθεί, εκείνους που αντέχουν, τους έφηβους κι όποιον ήθελε αγωνιστεί. Μιλάμε για την απόλυτη υποτίμηση του θεσμού των πλέι οφ.

Αν αυτό το κάνει η ομάδα του προέδρου, οι υπόλοιποι τι θα κάνουν; Θυμόσαστε ποτέ στο παρελθόν ομάδα να έπαιξε στα πλέι οφ, έχοντας για ένα διάστημα (έστω) έφηβους στο παρκέ; Κι αλήθεια, αν ο Ολυμπιακός με τη στάση του απαξιώνει το προϊόν, ο ΠΑΟΚ με τους ξένους να φεύγουν απλήρωτοι, με την παρουσία στα πλέι οφ να είναι… αβάσταχτη υποχρέωση, τι ακριβώς κάνει;

Αλήθεια, περίμενε κανείς από τον κ. Γαλατσόπουλο να αναζητήσει λύση για τα προβλήματα της κατηγορίας, όταν βασικό ζητούμενο είναι να τελειώσει η σεζόν, να φύγουν οι… παραμένοντες, να μην ξεφτιλίζεται άλλο ένας ιστορικός (όσο και μεγάλος) σύλλογος, ο οποίος έχει φέρει ευρωπαϊκές διακρίσεις στη χώρα; Τότε που υπήρχαν παράγοντες, οι οποίοι έβαζαν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Θυμάμαι (και δεν το γράφω ούτε υποτιμητικά, ούτε για να τον κατηγορήσω) τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ να δακρύζει τη στιγμή που τιμούσε τον Νίκο Βεζυρτζή, στο περιθώριο του All Star Game, στο «γκαλά» που έγινε στο συμφερόντων Σαββίδη ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Και καλά έκανε που συγκινήθηκε, γιατί ο κ. Βεζυρτζής πρόσφερε πολλά στο ελληνικό μπάσκετ κι αν ο κ. Γαλατσόπουλος βρίσκεται στη θέση που είναι τώρα, οφείλει κάτι (αρκετά) στην… τρέλα του ιστορικού προέδρου του «δικεφάλου».

Αν τότε δάκρυσε, βλέποντας την εικόνα του ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα (μαζί και το τέλος) των πλέι οφ, έπρεπε να κλαίει με μαύρο δάκρυ. Έπρεπε να ντρέπεται γι’ αυτό που συμβαίνει και για το οποίο είναι βασικός υπεύθυνος. Κι αν συντρέχουν λόγοι να συζητήσουμε για αναδιάρθρωση, τότε -αλήθεια- με ομάδες σαν τον σημερινό ΠΑΟΚ θα την κάνουμε;

Δηλαδή, του χρόνου θα έχουμε 16 σωματεία, ορισμένα εκ των οποίων θα πληρώνουν ξένους όσο αντέχουν και μετά θα διακωμωδούν με την παρουσία του τους θεσμούς; Αλήθεια, για τον Ολυμπιακό (και τον Παναθηναϊκό) υπάρχει ποινή, αν δεν κατεβούν σ’ ένα ματς. Για τον ΠΑΟΚ που κατεβαίνει για να μην τιμωρηθεί, αλλά τιμωρεί με την παρουσία του το πρωτάθλημα, ποια ποινή προβλέπεται;

Θα ζητήσει από τους πραγματικά άξιους συνεργάτες του ο κ. Γαλατσόπουλος να πουλήσουν αυτό το προϊόν, με αυτόν τον ΠΑΟΚ; Καλύτερα να τους ζητήσει να πουλήσουν άμμο στη Σαχάρα, περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας έχουν.

Έχω ζήσει τον ΕΣΑΚΕ από την ίδρυσή του, με προέδρους που προέρχονταν από μικρότερου βεληνεκούς ομάδες (Καρατζά, Παπακαλιάτη, ακόμα και τον Μελή, που πέρασε και δεν ακούμπησε). Κανείς δεν προσέβαλε με την παρουσία του σωματείου του το πρωτάθλημα. Ο Οικονομίδης (από τον ΠΑΟΚ προέρχονταν) φρόντισε -στον βαθμό που μπορούσε- να είναι αξιόμαχος ο «δικέφαλος», ή έστω να μην αποτελεί ντροπή για την ιστορία και το πρωτάθλημα.

Όχι πως περιμένει κανείς να ενοχληθεί ο πρόεδρος. Τα είπαμε. Οι ομάδες τού έδωσαν «ψήφο εμπιστοσύνης», ακόμα κι εκείνες που δεν τον ψήφισαν όταν κατέβηκε μόνος του. Όσο για τον ΠΑΟΚ, όλα καλά. Θα παίξει και στον δεύτερο αγώνα των πλέι οφ και θα εξυμνείται ο ηρωισμός όσων κατεβαίνουν, αλλά κουβέντα για το χάλι του σωματείου. Όλα καλά, δηλαδή.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ