Η απόφαση και το «δόλωμα»

Η απόφαση και το «δόλωμα»

Ο Κιθ Λάνγκφορντ αναδεικνύεται στον παίκτη που θα απασχολεί έντονα τον Παναθηναϊκό με τις επιλογές του στο τέλος των παιχνιδιών.

Η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ δείχνει γιατί δεν πρέπει να απογοητεύεται ή να πανηγυρίζει κάποιος από τα αποτελέσματα τα φιλικών.

Εκείνο που μετρά είναι η συνολική εικόνα της κάθε ομάδας, τι δοκίμασε και τι πέτυχε στον κάθε προπονητή. Τι ζητούσε από τους παίκτες του και τι πήρε σε συγκεκριμένα κομμάτια του αγώνα.

Προφανώς και μια ήττα με 20 πόντους δείχνει και στον πλέον αδαή πως τα πράματα δεν είναι καλά. Δεν γίνεται κουβέντα σε αυτή τη βάση.

Κόντρα στους Ισραηλινούς λοιπόν οι πράσινοι έδειξαν τη σημασία να έχει κανείς σωστή οργάνωση στο παιχνίδι του και… πλέι μέικερ.

Η απόδοση πρωτίστως του Καλαϊτζάκη, που έδειξε να αντιδρά σωστά και ανταμείφθηκε από τον προπονητή του με περισσότερα (σε σχέση με την ΑΕΚ) λεπτά συμμετοχής, αλλά και του Παπαντωνίου έδωσαν στον Παναθηναϊκό σωστή καθοδήγηση και πλάνο.

Πρέπει να κάνουμε εδώ μια παρένθεση για τον Νώντα. Ξέρει πολύ καλά πως δεν είναι ούτε Σπανούλης, ούτε Παπαλουκάς. Παίζει όμως σε κάθε ματς με τέτοιο πάθος και ένταση που υποχρεώνει τον καθένα να… του βγάλει το καπέλο. Δεν έχει βρει ακόμα ομάδα, αλλά είναι σίγουρο πως θα το καταφέρει πολύ σύντομα.

Για ένα ακόμα παιχνίδι εξάλλου ο Πασκουάλ έδειξε τη σαφή πρόθεσή του να δώσει τα ηνία στον Λάνγκφορντ. Αυτός είναι που θα κάνει το τελευταίο σουτ. Αυτός θα πάρει την κρίσιμη προσπάθεια και θα «αποφασίσει» για το αν θα κερδίσει ή θα χάσει η ομάδα. Μπορεί και όχι όμως!

Όπως φάνηκε στο ματς με τη Μακάμπι ο Πασκουάλ μετά από τάιμ άουτ, χρησιμοποίησε τον αμερικανό ως «δόλωμα» στην απέναντι πλευρά και «άδειασε» την άλλη για να σουτάρει ανενόχλητος ο Λοτζέσκι ένα… πέναλτι για να «σφραγίσει» το ματς.

Πέρα από την επίθεση όμως είδαμε στην Κύπρο τον Τζέιμς Γκιστ. Χωρίς το «βραχνά» της ζώνης ο Αμερικανός ειδικά στο τελευταίο πεντάλεπτο μαζί με τον Λάσμε, ανέβασε ένταση στην άμυνα και κατέβασε διακόπτες. Οι δυο «Bad boys» δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να γίνει πιο αποτελεσματική η άμυνα βγάζοντας τους ισραηλινούς έξω από τις νόρμες του παιχνιδιού τους.

Ο Σπάχια επέλεξε τις επιθέσεις των Πάρκο, Κέιν και Ο’ Μπράιαντ ένας εναντίον ενός και η δουλειά έγινε πιο εύκολη για Γκιστ και Λάσμε.

Όσο για τον Τόμας. Έδειξε ξανά την ικανότητά του να βγάζει φάσεις και να σκοράρει, αλλά και την αδυναμία του να αμυνθεί σε κατάσταση ένας εναντίον ενός. Είχε πολλά προβλήματα και εκεί φαίνεται πως ο Πασκουάλ θα πρέπει να τον καμουφλάρει.

Συμπερασματικά ο Παναθηναϊκός πράγματι έδειξε καλύτερο πρόσωπο, αλλά οι «παιδικές ασθένειες» εξακολουθούν να τον ταλαιπωρούν και θα πρέπει να βρει τη θεραπεία.

ΥΓ. Πολύ καλός παίκτης ο Ο’ Μπράιαντ. Με ύψος πάνω από τα δυο μέτρα έχει τρομερή επαφή με το καλάθι, σουτάρει τρίποντα, είναι τρομερά δυνατός μέσα στη ρακέτα και θα κάνει πολλές ζημιές. Η αλήθεια είναι πως έχει «θέμα» στην άμυνα, αλλά στη Μακάμπι το σχετικό ζήτημα –εκ φιλοσοφίας- λιγότερο τους απασχολεί.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ