Τα λάθη είναι στο πρόγραμμα, το να μην παλεύεις δεν είναι

Τα λάθη είναι στο πρόγραμμα, το να μην παλεύεις δεν είναι

Με το κέντρο σου ανύπαρκτο, την άμυνά σου να κάνει μαζεμένα λάθη και τους μεσοεπιθετικούς χωρίς εμπνεύσεις, δεν κερδίζεις κανέναν. Πόσο μάλλον όταν δεν παλεύεις καν για να «καμουφλάρεις» την άσχημη βραδιά σου.

Λένε – και έχουν δίκιο όσοι το λένε – πως είναι πιο εύκολο να φτάσεις στην κορυφή, παρά να διατηρηθείς σε αυτή. Η διαχείριση της επιτυχίας είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στο δρόμο προς αυτή. Και τα παιδιά του Παναθηναϊκού καλούνται αυτή τη στιγμή να διαχειριστούν όχι μόνο την επιτυχία της αναγνώρισης απ’ όλη τη φίλαθλη Ελλάδα που έχουν κερδίσει με το σπαθί τους από το ξεκίνημα της σεζόν, αλλά και την πρώτη φορά που θα τεθούν υπό αμφισβήτηση.

Ο κόσμος είναι εύκολο να ξεχάσει. Μια ισοπαλία με την Ιεράπετρα, έστω και με σύνθεση… ανάγκης και μια ήττα με κάτω τα χέρια στο Γεντί Κουλέ, μπορεί να φέρουν μεγάλη γκρίνια. Στη μεγάλη εικόνα, μια νίκη σε εφτά παιχνίδια αν δεν έρθουν σύντομα θετικά αποτελέσματα, μπορεί να κάνει αρκετούς να ξεχάσουν και τα προηγούμενα, αλλά και το ποια ήταν αυτά τα εφτά παιχνίδια.

Διότι μέσα σε αυτά τα εφτά παιχνίδια, υπάρχουν δύο ισοπαλίες σε ντέρμπι απέναντι σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό, που στο ένα ματς κόντρα στην πρωταθλήτρια ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος και στο Φάληρο ισοφαρίστηκε σχεδόν στο… 100′, υπήρχε ένα δύσκολο εκτός έδρας ματς στο Βικελίδης, υπήρχε το πιο δύσκολο στην Τούμπα με τον πρωτοπόρο. Υπήρχε και αυτό με την Ιεράπετρα, στο οποίο δεν υπάρχει δικαιολογία.

Όπως είναι αλήθεια πως δικαιολογία δεν υπάρχει και για την εικόνα που ο Παναθηναϊκός παρουσίασε στο Γεντί Κουλέ. Καμία δικαιολογία. Ο ΟΦΗ ήταν καλύτερος, επικράτησε κατά κράτος και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ανήμπορος να αντιδράσει. Το χειρότερο είναι πως στο τελευταίο μισάωρο και μετά το 3-1, δεν προσπάθησε καν να αντιδράσει.

Κι εδώ έρχεται η διαχείριση που λέγαμε. Δεν είναι σε θέση, όσο βαρύ κι αν ακούγεται αυτό, αυτά τα παιδιά να μην πολεμούν μέχρι το τέλος ενός αγώνα, ακόμα κι αν χάνουν 4-0 και μένουν δέκα λεπτά. Οφείλουν να τα δίνουν όλα. Γιατί τώρα φτιάχνουν την καριέρα τους, το όνομά τους, το ποδοσφαιρικό τους στάτους, ορίζουν το αύριο της καριέρας τους.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, ο Παναθηναϊκός ήταν τραγικός αμυντικά και μπλόκαρε από το πρέσινγκ του ΟΦΗ. Από τη στιγμή που η πρώτη πάσα δεν ερχόταν με ευκολία και με δεδομένο πως Κουρμπέλης και Δώνης ήταν σε τραγική μέρα, έμενε μόνο ο Κάτσε για να πάρει την πρώτη μπάλα, να χτίσει, να δημιουργήσει, να τρέξει.

Δεν μπορούσε ο Αλβανός να τα κάνει όλα. Έγινε και σκόρερ, αλλά όταν από τους έξι ποδοσφαιριστές που έχεις από το κέντρο και μπροστά, μόνο ο ένας είναι… υποφερτός, δεν μπορείς να κερδίσεις κανέναν αντίπαλο. Ούτε τον ΟΦΗ, που δεν έχει ούτε μεγαλύτερη ποιότητα από σένα, ούτε τακτικά έχει εμφανιστεί καλύτερος μέσα στη σεζόν, ούτε παίκτες που να βγάζουν προσωπικότητα διαθέτει.

Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έχασε το κέντρο και η άμυνά του έκανε τόσα πολλά και σοβαρά λάθη (δεν υπάρχει κανείς στο 1-0, δέχεται γκολ με ελεύθερο σουτ από το ημικύκλιο στο 2-1, κάνει λάθος ο Μαυρομάτης στο 3-1) η ήττα ήρθε φυσιολογικά. Και δίκαια. Τα λάθη όμως είναι μέσα στο πρόγραμμα και ιδιαίτερα από μία τόσο νέα (σε ηλικία και σχεδιασμό) ομάδα.

Αυτό που δεν είναι στο πρόγραμμα είναι να μην παλεύεις. Αυτή η ομάδα κέρδισε πολλά σε αυτούς τους μήνες και ένα από τα σημαντικότερα είναι πως δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Πως μάχεται μέχρι τέλους απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Στην Κρήτη δεν το εμφάνισε το στοιχείο αυτό. Οφείλει να το ξανά βρει από το επόμενο κιόλας παιχνίδι.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ